Deuxième avertissement

Je m'excuse. Ma petite tribune, ici, devrait être légère et plaisante. Et axée sur la Douce France. Mais justement, pour la préserver et préserver la terre qui la porte, il y a des choses dont on doit parler, que l'on doit partager. Maintenant. Vingt-cinq ans après un premier avertissement solennel du monde scientifique, quinze mille chercheurs de haut niveau confrontent l'humanité à sa propre folie. Voici le texte et le commentaire sur le tout récent 'Appel des quinze mille': www.talenvoortalent.nl/QuinzeMilleScientifiques.pdf

Vous y trouverez aussi un lien vers le texte anglais. Et si c'est trop long, regardez seulement les courbes en fin de document: elles parlent d'elles-mêmes. Mais surtout, ne baissez pas les bras, relevez la tête et agissez. Agissons: qui veut peut! Car nous déterminons - que nous le veuillons ou non - le sort des générations futures... et de notre propre vieil âge. Oui, c'est si proche que ça.

[titre de la sculpture: 'Unbearable'; un ours empalé sur un derrick de forage; présenté à Bonn]

NL/

Mijn excuses. Mijn kleine podiumtje hier zou licht en aangenaam moeten blijven. En zich op La Douce France focusen. Maar juist om die Douce France te behouden - en de aarde die haar draagt en voedt, moeten er dingen besproken en gedeeld worden. Nu. Vijfentwintig jaar na een eerste plechtige waarschuwing van de wetenschappelijke wereld, confronteren opnieuw vijftienduizend toponderzoekers de mensheid met haar eigen waanzin. Hier is de tekst en commentaar op de recente 'Appel des quinze mille': www.talenvoortalent.nl/QuinzeMilleScientifiques.pdf

U vindt er ook een link naar de Engelse tekst. En als het te lang lezen is, kijk dan alleen naar de tabellen aan het einde van het document: ze spreken voor zichzelf.

Maar vooral: laten wij niet wanhopig worden, kop op en handelen. Want waar een wil is, is een weg. We bepalen - of we het nu leuk vinden of niet - het lot van de generaties na ons.... en die van onze eigen ouderdom. Ja, zo dichtbij is het.

[Titel van het beeld:' Unbearable'; een ijsbeer op een drill derrick gespietst; in Bonn gepresenteerd]

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20171119, Cursussen en Opleidingen, Kunst en Cultuur

Reactie van Mieke op 21 November 2017 op 11.19: Heb afgelopen weekend het boekje 'La convergence des consciences' gekocht van Pierre Rabhi, agriculteur, écrivain et penseur français d'origine algérienne, qui soutient le développement de l'agroécologie à travers le monde. Wij zullen naar een 'gelukkige (tevreden) soberheid' moeten ('Vers la sobriété heureuse'). Zolang het industriële voedsel 'veel voor weinig geld' blijft zie ik het somber in. Maar het is heel goed, Sylvain, om ons er weer op attent te maken hoe belangrijk het is om de wereld voor de komende generaties enigszins natuurlijk achter te laten. Bonne journée, Mieke

Overleden Reactie van Theodora Besse op 21 November 2017 op 13.13: 't Helpt allemaal niks. Wij mensen kijken en luisteren alleen maar naar wat goed is voor onze portemonnee. We willen best milieuvriendelijker leven, op voorwaarde dat vadertje staat daarvoor met de subsidiepot rammelt. We willen ook best bepaalde voor het milieu kwalijke gewoontes afschaffen, maar alleen als er forse boetes op staan. En dan nog gaan we er lekker illegaal mee door.

En vadertje staat is al net als wij: hand op de knip en après nous le déluge. Tegenover de enkele goedwillenden staan miljarden onwetenden en onverschilligen. En geef ze eens ongelijk, al die mensen die niets te eten en te drinken hebben voor zichzelf en hun gezin, of daar dagelijks krom voor moeten liggen. Die hebben heel andere dingen aan hun hoofd dan de toekomst van de aarde.

Het enige dat enigszins zou kunnen helpen is geboortebeperking op wereldwijde schaal. Dat levert weer andere problemen op. Kortom, eens komt de dag "des oordeels". En dan is het simpelweg te laat. Geeft niet, want alles is eindig. Ook de zon zal eens doven.

Reactie van sylvainlelarge@gmail.com op 21 November 2017 op 13.18: @ Theodora Besse Doemdenken mag, Theodora, en er is veel dat er naar wijst, maar ik vind me niet terug in je 'Wij mensen'. En gelukkig veel andere mensen niet ;-)

Overleden Reactie van Theodora Besse op 21 November 2017 op 13.49: Wat jij doemdenken noemt, Sylvain, is simpelweg de harde realiteit. En wat jij "veel andere mensen" noemt is misschien nog niet één promille van de bevolking in onze westerse samenleving, laat staan van de wereldbevolking. Je hoeft alleen maar te kijken naar hoe Trump op dat gebied handelt en wat hij allemaal aan onzin uitkraamt. Miljoenen mensen in dat rijke land hebben op hem gestemd en staan nog steeds achter hem.

We zullen het moeten hebben van regeringen en regelgeving, niet van mensen zoals jij en ik. Je kunt je troosten met "alle beetjes helpen", maar de ondergang van de aarde gaat veel sneller dan enkele goedwillenden die genoeg te eten en te drinken hebben kunnen tegenhouden. We zijn met z'n allen een grote, zich snel vermenigvuldigende zwerm sprinkhanen die de aarde kaalvreten, alle andere diersoorten het leven onmogelijk maken en uiteindelijk ook ons eigen leven. Ik zou het ook wel anders willen, maar dat is de werkelijkheid.

Ik spreek over "wij mensen", omdat ik niets beter ben dan een ander. En als ik in andermans omstandigheden zou verkeren zou ik waarschijnlijk precies hetzelfde denken en doen. De enigen die ik het kwalijk neem zijn regeringen. Zij zouden er daadwerkelijk iets aan kunnen veranderen. Maar het enige waar ze mee bezig zijn is geld en macht. Hebben en houden. Maar ja, ook dat is menselijk. Kijk maar om je heen.

Reactie van Mieke op 21 November 2017 op 14.23: Nee, Theodora, zo komen we er nooit. Je spreekt voor jezelf hopelijk! Waar geen hoop is, is geen leven. Ik heb helaas geen kinderen, noch kleinkinderen, dus na mij 'la déluge', maar dat kan mijn geweten niet aan...! Ik zeg niet dat jij erop los leeft en nergens rekening mee houdt. Maar de jongeren kunnen nergens heen met dit soort doemdenken. In de jaren 80 werkte ik in het lager onderwijs en de neutronenbom had ook deze impact, vooral op kinderen van 9-10 jaar. Funest voor hun toekomstbeeld. Ik vind dat wij als volwassenen altijd moeten doorgeven dat als je ergens voor vecht er vaak ook een goede oplossing gevonden wordt. Ja, ik schrijf VAAK en ik hoop dat dat ook van toepassing is op de hedendaagse toestand van de aarde. Ik heb nooit op de kansel gestaan, maar dit moest me van het hart.

Reactie van sylvainlelarge@gmail.com op 21 November 2017 op 14.47: Que restait-il dans la boîte de Pandore, quand tous les maux de la terre s'en était envolés: l'espoir. Et nous devons transmettre ce trésor.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 21 November 2017 op 15.26: Uiteraard Mieke, spreek ik voor mezelf. Wat ik schrijf doet me geen genoegen, integendeel, maar ik meen het wel. En ik heb toevallig wel kinderen en kleinkinderen. Die leven biologisch en/of vegetarisch, verspillen weinig (voorzover dat met onze leefwijze mogelijk is) en zijn meestentijds zeer milieubewust. Maar ik blijf van mening dat al die goedwillende mensen samen een druppel vormen op een gloeiende plaat.

Probeer je even in te denken wat een mens nodig heeft om te leven: eten, drinken, kleding, een paar schoenen, een dak boven z'n hoofd en een bed. Nou vooruit, een stoel en een tafel. Kijk dan eens naar wat je zelf allemaal bezit en naar wat je van plan bent binnenkort te kopen. Hadden onze voorouders dat allemaal? Welnee.

Kunnen alle mensen op aarde iedere dag zelfs maar in de allereerste basale levensbehoeften voorzien? Iedere dag kunnen we op onze overbodige televisie(s) zien dat miljarden mensen op aarde zelfs dat niet kunnen. Maar wij zullen vanuit onze luxe positie wel even verkondigen dat we de aarde moeten redden. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Alle overbodige bezittingen geef je weg, te beginnen bij je auto en je tv. Geen alcohol en geen bonbons meer, geen kostbare kerstdiners, geen dure en overbodige kleding en tig paar schoenen. Dan ben je goed bezig.

Maar dat doen we niet, jij niet en ik ook niet. Want dat vinden we geen leven. Maar wél leven volgens onze standaard maakt de aarde kapot. En hoe harder de wereldbevolking groeit, hoe sneller het zal gaan.

Reactie van Mieke op 21 November 2017 op 17.25: Je bent gezegend Theodora en je opvoeding blijkbaar aangeslagen. Alle kleine beetjes helpen is mijn rode draad in het leven. En dan zijn we weer bij het glas halfvol of halfleeg zien! Of het door de crisis is gekomen of niet maar ik vind dat er best veel jongeren zijn die graag tweedehands kopen, apparaten laten repareren, of huren, ruildiensten organiseren, een compostbak hebben op 3 hoog in Parijs (ja echt waar, de wormen krioelden vrolijk rond in hun compostlade) Ik wil de wereld positief zien, draai me geen rad voor de ogen, maar anders valt er niet meer te leven. EN het geeft aan hoe belangrijk goed onderwijs is. Veel wordt ook veroorzaakt door onwetendheid en jaloezie. ZIJ hebben en doen het toch ook, dus waarom ik niet. De wereld zal nooit perfect worden, maar gelukkig kom ik nog steeds anderen tegen die hetzelfde positieve nastreven als ik : zie Sylvain!

Reactie van sylvainlelarge@gmail.com op 21 November 2017 op 17.28: Bien sûr, @Mieke, on respire et on continue ;-)

Reactie van sylvainlelarge@gmail.com op 21 November 2017 op 17.57: @ZIP @Mieke

Très bonne question: hier is wat ik zelf doe en al geregeld te doen in het komend jaar:

- ik doe het maximaal mogelijk voor hergebruik

- ik heb mijn vleesconsumptie sterk verminderd en eet uitsluitend bio-vlees wanneer ik het wel doe

- ik heb sterk geinvesteerd in zon en windenergie (bij Qurrent, die een geweldig voorbeeld is van wat een NGO kan doen wanneer de regering schoorvoetend vooruitgaat) en produceer al aan groen energie meer dan wat ik verbruik

- ik rij al 9 jaar in dezelfde hybride auto en heb mijn rijgedrag veranderd; mijn volgende auto is een electrische; ik neem per voorkeur de trein en de fiets

- volgend jaar ga ik al mijn spaargeld van de Rabo naar de ASN bank

- ik leef simpel en heb geen vervuilende hobby

- ik doe mijn mond open wanneer ik zie dat het een verschil kan maken

- en ik luister naar de constructieve suggesties van anderen...