De premie- en belastingplannen van Macron

Nu de verkiezingen allemaal voorbij zijn en Macron over een comfortabele meerderheid in de Assemblée kan beschikken, komen diens plannen voor belastingen en premies een stuk dichterbij. Natuurlijk kunnen de Senaat en/of de vakbonden nog zand in de machine gooien, maar het is de vraag of die machine daarvan vast zal lopen. Als we daar even niet van uitgaan, kunnen we het volgende verwachten.

1. Verhoging van de CSG-premies met 1,7% met ingang van 1 januari 2018
Dit gaat als volgt uitwerken voor de verschillende soorten inkomensgenieters:
a. Werknemers
Voor hen gaat de CSG omhoog van 7,5% naar 9,2%. Ze krijgen er echter een grotere verlaging van de ziektekosten- en werkloosheidspremies voor terug. In de meeste gevallen gaan de werknemers er daardoor op vooruit.
b. Gepensioneerden
Wie nu 0% of 3,8% betaalt, blijft dat percentage betalen. Wie echter nu 6,6% betaalt, gaat naar 8,3%. Dit treft ca. 60% van de gepensioneerden. Bij alleenstaanden gaat het dan om mensen met een Revenu Fiscal de Référence (RFR) van € 1.200 per maand of hoger, bij stellen gaat het om een RFR van € 1.837 per maand of hoger.
Voor een deel van de getroffenen komt er een compensatie in de vorm van een vrijstelling van de taxe d’habitation. Zie hierna onder 2.
c. Ambtenaren en zelfstandigen
Ook bij deze groepen gaat de premie CSG omhoog. Er komt een compensatie maar het is nog niet bekend hoe en hoeveel.
d. Werklozen
Uitkeringen van een Pôle Emploi worden niet getroffen door de verhoging.
e. Vermogensinkomsten
Genieters van deze inkomsten zullen net als de rijkere gepensioneerden de volle mep van de verhoging moeten betalen: het percentage gaat omhoog van 15,5% naar 17,2%. Het gaat dan om inkomsten als de plusvalue bij de verkoop van een tweede huis, renten, dividenden, lijfrenten en huren.

Zoals bekend is de heffing van deze premies bij mensen die sociaal verzekerd zijn in NL en bij verdragsgerechtigden discutabel op grond van het arrest De Ruyter van het EU-Hof. Reden te meer om te hopen dat iemand de kat hierover de bel aanbindt, te beginnen bij een Franse rechter.

2. Vrijstelling van de taxe d’habitation voor 80% van de huishoudens
Macron wil dat huishoudens onder een bepaalde inkomensgrens geen taxe d’habitation (TDH) meer hoeven te betalen. Men denkt per huishouden aan een grens van het belastbare inkomen van maximaal € 20.000 per jaar per part fiscale. Een stel zonder kinderen zou dus geen TDH meer hoeven te betalen vanaf € 40.000 per jaar. Niet duidelijk is of een overschrijding van de grens van € 20.000 door één part kan worden gecompenseerd met een ‘onderuitputting’ van de € 20.000 bij een ander part.

Het plan is om de vrijstelling geleidelijk in te voeren in de jaren 2018 tot en met 2020. De betrokkenen zouden vanaf 2020 dan geen TDH meer betalen.

Bron: Droits-finances.net

link 1
Link 2

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20170620, Geldzaken, Overheid

Reactie van Lena op 20 Juni 2017 op 18.30: " Een stel zonder kinderen zou dus geen TDH meer hoeven te betalen vanaf € 40.000 per jaar." Ik denk dat je bedoelt TOT €40.000?

Reactie van Lucas Roos op 20 Juni 2017 op 20.09: Ja, dat bedoelde ik inderdaad. Gek dat je over zo'n verschrijving heen blijft lezen. Bedankt, Lena!

Reactie van Brittany op 20 Juni 2017 op 22.20: Ja natuurlijk lieve mensen. Dat waren de plannen. Nu gaan we kijken wat er van die plannen ujitvoerbaar is en wat niet.Afwachten dus!

Reactie van Lena op 21 Juni 2017 op 1.03: Graag gedaan, Lucas. Mijn oog viel er gelijk op. :-)

Overleden Reactie van Theodora Besse op 21 Juni 2017 op 7.52: Opnieuw bedankt, Lucas. Enkele opmerkingen:

Verdragsgerechtigden betalen over hun gewone (arbeidsvervangend) inkomen zoals pensioen en uitkering sinds 2001 geen CSG. Dat heeft niets met het arrest De Ruyter te maken, want dat arrest ging over inkomsten uit vermogen. De vorige regering heeft toen snel een reparatiewet door het parlement gejaagd, waardoor over inkomsten uit vermogen (lijfrente, plus-value enz.) ook van verdragsgerechtigden nu weer CSG wordt geheven. Een voor belanghebbenden wellicht interessante discussie over lijfrente en heffingsrecht (NL of FR?) is in dit forum te vinden.

Overigens meldde Jan de Voogd in een ander onderwerp van genoemd forum dat de Europese Commissie inmiddels een inbreukprocedure is gestart tegen Frankrijk, omdat de EC van mening is dat ondanks deze reparatiewet Frankrijk in strijd handelt met EU wetgeving door CSG te heffen over kapitaalsinkomsten van mensen die onder een ander sociaal-verzekeringsstelsel vallen, zoals verdragsgerechtigden. Het is dus niet meer nodig dat privépersonen zelf aan een jarenlange en kostbare procedure beginnen.

Reactie van Lucas Roos op 21 Juni 2017 op 10.13: Jij ook bedankt, Theodora voor de aanvullingen.
- Mijn opmerking over het arrest De Ruyter enz. sloeg inderdaad alleen op de vermogensinkomsten ('deze premies'). Door de nieuwe alinea leek die opmerking wellicht op alle premies te slaan.
- Een inbreukprocedure duurt vaak jaren. Het is zaak de bezwaartermijn van twee jaar na de afdracht of de aanslag (https://www.service-public.fr/particuliers/vosdroits/F1064) niet te laten verlopen en te vragen om aanhouding van de uitspraak daarop. Als de inspecteur daar niet mee akkoord gaat, kan het zijn dat mensen toch zelf moeten gaan procederen om hun rechten niet te laten verlopen. Ik denk niet dat de Franse fiscus na afloop van een verloren inbreukprocedure alle onherroepelijk vaststaande aanslagen en afdrachten zal gaan openbreken.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 21 Juni 2017 op 11.33: Klopt uiteraard, Lucas. Maar ook de weg van een particulier via het tribunaal, hoger beroep, cassatie en EU Hof van Justitie duurt vele jaren en kost veel geld. Het proces De Ruyter heeft tien jaar geduurd en de man was al overleden toen hij uiteindelijk gelijk kreeg van het EHvJ. Daar profiteerden weliswaar zijn erfgenamen van (plus, gedurende een korte periode, buitenlanders met vermogensinkomsten), maar voor De Ruyter zelf was het veel te laat.

Tot nu toe is er dan ook niemand bekend die zelf deze lange weg is gaan bewandelen. Jouw oplossing om bezwaar te maken en in het bezwaarschrift te vragen om de zaak te willen aanhouden tot de uiteindelijke uitspraak door het EHvJ in de inbreukprocedure is uiteraard een goede weg. Weigert de inspecteur, dan zit er niets anders op dan óf je erbij neerleggen óf alsnog zelf te gaan procederen. Voor mij zou de keuze niet moeilijk zijn. Liever betalen aan de fiscus en de uitkomst van de inbreukprocedure van de EC afwachten dan jarenlang zelf procederen en advocaten en proceskosten betalen, met alle slapeloze nachten van dien.