De Makers

Het zijn DE MAKERS; zij zijn de creatieven, de mensen met ideeën, kunstenaars, dromers, en  de durfals met  verbeelding, energie, ambitie en intuïtie om iets te creëren vanuit het niets. Ze brengen Parijs tot leven. Want wat zijn steden anders dan menselijke ecosystemen – netwerken – van mensen die gebouwen, monumenten, tuinen en straten tot leven brengen? 

Deze blog neemt je mee langs Nederlandse stakeholders in het meest opwindende menselijke netwerk van Parijs: ‘Zij zijn ‘DE MAKERS.  Deze blog brengt een deel van het creatieve DNA van Parijs in kaart en beschrijft een stukje van deze dynamische keten. Je maakt kennis met hen en ontmoet ze als het ware backstage, in hun studio's en workshops om getuige te zijn van hun creatieve processen en werkzame leven. Het mooiste van alles is dat het geen geheim genootschap is. Deze mensen zijn de motoren van enkele van de meest opwindende plaatsen van de stad. Geen cynische imitaties of het resultaat van berekende carrière moves, geen Instagram influencers of concepten uitgevonden door algoritmes; dit zijn mensen van vlees en bloed  die een verlengstuk zijn van hun passie en persoonlijkheid. In deze blog maak je kennis met ontwerpers, kunstenaars, fotografen en meer. Een ieder zó uniek en speciaal, als de dingen die ze maken.

(Vrij vertaald naar ‘The Makers Paris van Kate van den Boogert) 

Paulus Bolten

Nederlander in Parijs, dandy, kunstenaar met leer, schoen- en kledingontwerper, meester in het patineren of zoals de Fransen het zouden zeggen l'artiste patineur'. Komend uit een gezin van acht kinderen en een product van het  Amsterdam van de jaren zestig en zeventig. En die invloed is nog duidelijk zichtbaar. "Die jaren waren vrolijk, optimistisch, ongeremd, hoopvol en links. Maar ook verbeten, inktzwart, pessimistisch en rechts. Een jeugd met vele gezichten vol van protest, vernieuwing en revolutionaire alternatieven. Op kledinggebied kon alles. Afghaanse stinkjassen, kleurige blazers met stropdassen en alles wat daar tussen zat. ‘Of je was soul of je was shit. Daar komt ook zijn levensmotto vandaan: « L’enthousiasme c’est d’avoir la liberté de penser autrement. C’est une ouverture d’esprit sur le monde et c’est comment je détermine ma vie et ce que j’ai envie d’en faire » De geestdrift en vrijheid om anders te zijn en zelf te besluiten hoe ik mijn leven wil leven."

Paulus Bolten

Met zijn boudoirachtige ambiance zou de winkel niet misstaan in het rijtje van Savile Row. Een straat in de Londense wijk Mayfair die erom bekend staat dat er veel kleer- en schoenmakers gevestigd zijn. Paulus Bolten shoe-boudoir, tussen namen als 'Cat & the Dandy',  'Chester Barrie',  'Dege & Skinner',  'Huntsman & Sons', en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. De prachtige 'vlammende' schoenen gepatineerd in vele kleuren doen mij denken aan het abstract expressionistische werk van de Amerikaanse schilder Mark Rothko. Zou het trouwens toeval zijn dat Bolten's zaak is gevestigd in de rue Le Sueur? Eustache Le Sueur (1617-1655) was namelijk een Frans decorateur. 

Zijn kledinglijn is een 'suite logique - logisch gevolg'- op zijn schoenenlijn, ontworpen met dezelfde eigenzinnigheid. “Ik ben begonnen met ontwerpen van kleding, met als doel mijn eigen garderobe interessanter te maken. Kleding is uiteindelijk mijn manier om conventionele agressies kwijt te raken, de een noemt het ijdelheid, ik noem het mijn levensvisie. Ondanks mijn misschien wat 'ongewone' kijk op dit fenomeen weet ik heel goed dat dit een kleine niche is. Want ondanks al mijn efforts zit ik toch buiten de conventionele markt, dus adresseer ik me aan mensen die dezelfde soort passies delen, een soort van 'fashion-complicity'. Of dat zal lukken weet ik echt niet, maar zou wel leuk zijn wat medeplichtigen, gelijkgestemden, op die manier te kunnen ontmoeten. Ik probeer van mijn leven een avontuur te maken zonder te beseffen dat dat al lang aan de gang is. Aldus Paulus Bolten.

https://paulusbolten.com/en/

XUAN

Thu Nguyen, geboren in Vietnam maar opgegroeid in Nederland waar haar ouders een textielbedrijf runnen. Thu is couturier in Parijs. In 1999 studeerde zij af aan het prestigieuze Charles Montaigne mode instituut, nu beter bekend als het Amfi. Alumni van de Amsterdamse academie werken bij topmerken als Nike, Tommy Hilfiger, of bij ketens als H&M en We Fashion.

Voor Thu ligt dat duidelijk anders. Na haar afstuderen begon ze in Amsterdam haar eigen modelabel. In de daaropvolgende jaren ontving ze een nationale prijs ter ondersteuning van jonge Nederlandse modeontwerpers, en presenteerde ze haar werk in Gorizia, Italië, samen met 39 andere opkomende ontwerpers. Amsterdam bleek al snel te klein en vier jaar later opende ze haar eigen boetiek in de Parijse wijk Marais, waar ze begon met zelf ontworpen prêt-à-porter collecties onder het modemerk XUAN.

Xuan-Thu Nguyen

Xuan-Thu Nguyen, uitgesproken als ‘Swan-teen Nuh-Wen’. Xuan is een Vietnamese meisjesnaam en betekent ‘bron’. Met voor haar vast een dieper liggende betekenis als bron van creativiteit. Toen ze 10 jaar was wilde ze al florist worden om zo haar ongebreidelde creativiteit om te vormen tot een prachtig boeket of bloemstuk. Vanwege haar niet aflatende interesse voor design besloot ze een opleiding te gaan volgen aan de Amsterdamse mode academie. In 2008 presenteerde zij voor het eerst haar haute couture collectie. In 2016 presenteerde ze haar lente/zomer collectie 2017 als een ware kunstinstallatie, namelijk bevroren in ijs. Geïnspireerd door het paradoxale idee van verfrissing tijdens warme zomerdagen, werden Nguyen's etherische ontwerpen in het prestigieuze Atelier Neérlandais zowel letterlijk als figuurlijk gevangen in de tijd. Bevroren in grootse ijssculpturen werden haar ontwerpen als ware kunstinstallaties tentoongesteld.

Als een van de zeer weinige Nederlandse couturiers is Thu geïnviteerd door de ‘Fédération de la Haute Couture et de la Mode’ (FHCM). Een Frans instituut dat al bestaat sinds 1868 en toen bekend stond als ‘Chambre Syndicale de la Couture, des Confectionneurs et des Tailleurs pour Dame’. Zij bepalen de data voor de Paris Fashion Weeks. Andere Nederlandse couturiers met dezelfde erkenning zijn: Victor & Rolf, Ronald van der Kemp en Iris van Herpen.

https://www.xuan-paris.com/ 

Louise-Jacqueline

“Parijs is voor mij duidelijk een vrouw, ze is verleidelijk, ontzettend elegant en verfijnd maar ook moeilijk te veroveren. Dit is een van de redenen dat ik hier naartoe moest. Andere reden is dat ik altijd al een aantrekkingskracht heb gevoeld voor Parijs. Ik ben half frans, mijn moeder is een Française dus ik moest naar deze stad om mijn Franse kant te ontdekken. Ook heb ik, voordat ik naar Paris verhuisde, veel gereisd voor mijn vorige banen als designer en daarvoor veel steden verkend waaronder New York, London, Barcelona, Milaan, Hongkong, Taipei, Seoul etc. etc. maar er is geen stad zoals Paris, waar ik gelijk voelde, “ja ik ben hier thuis!” Aan het woord is Louise Jacqueline, Nederlandse modeontwerpster die op haar 29e besluit om haar leven een andere wending te geven door het lanceren van een eigen modemerk in modestad Parijs.

Foto privécollectie Louise Jacqueline © F. Lowcus

Met haar eigen label wil ze elke vrouw met haar creaties tot bloei brengen, tot de perfecte versie van zichzelf. Haar inspiratie haalt ze uit de tulp. De vormen, belijningen, verfijndheid zijn allemaal te herleiden naar deze bloem die voor haar staat voor de kracht van de vrouw. Elke creatie draagt de naam van een tulp. Er zijn oneindig veel variaties van tulpen, rechte, puntige, lelievormige, maar ook met gekartelde bloemblaadjes, of dubbele tulpen die zo rond en vol zijn als pioenrozen. Deze vormen en kleuren staan centraal in de stijl van haar label LOUISEJACQUELINE”. Onderneemster, ontwerpster en couturière. In Frankrijk is er een betere omschrijving voor zo iemand; ‘une créatrice’.

https://www.louisejacqueline.com/ 

Margot van Huijkelom

Voor het grote publiek werd de Nederlandse Margot van Huijkelom bekend door haar tekeningen van de Fashion Week, die groot werden afgedrukt in de Franse krant Le Monde. Ze woont en werkt als mode tekenaar en beeldend kunstenaar vanuit haar atelier in Barbizon, een kunstenaarsdorp net ten zuiden van Parijs. Inmiddels woont ze daar al zo’n dertig jaar maar ze is ook nog regelmatig in Nederland te vinden. Haar werk is en wordt regelmatig gepubliceerd in vooraanstaande modebladen waaronder diverse edities van de Vogue Japan, l’Officiel, maar ook zijn haar illustraties opgenomen in verschillende boeken van de Duitse uitgever Taschen. Verder staan op haar klantenlijst namen als Harrods, reclame- en communicatie adviesbedrijf Publicis, Swarovski, cosmetica giganten als Clarins, l’Oreal en Lancôme. Voor de Franse krant Le Monde heeft ze tijdens de haute couture fashion week in Parijs gewerkt met Valentino en Dior. Als een van de weinige gelukkigen kreeg ze de vrijheid om backstage rond te lopen tijdens de catwalk shows. Na de shows naar huis om de mode-illustraties af te maken met een zeer strakke deadline, voor 5 uur ’s ochtends,  om die zelfde dag paginagroot te worden afgedrukt.

Margot van Huijkelom - foto privécollectie

"Mijn passie begon met een potlood en een rol behangpapier welke ik fanatiek vol tekende om vervolgens aan de volgende rol te beginnen. Ik wist altijd dat ik mode illustrator en kunstenares wilde worden. Als zesjarige kinderen creëerden mijn vriendin Karolien en ik modebladen; we tekenden ze vol met onze illustraties en we verkochten ze in onze buurt. Na het behalen van een masterdiploma Artez (Nederlandse hogeschool voor de kunsten) en een postacademische studie verliet ik Nederland om de wereld van Parijse elegantie te ontdekken die mijn werk als art-director, ontwerper en mode-illustrator beïnvloedde. Ik werd verliefd op Parijs maar ook op een Parisien. Ik kon toen niet meer terug”, aldus Margot.

Bijna ontdaan van haar omgeving blijft de vrouw in haar werk dè hoofdpersoon, een ode aan haar vrouwelijkheid. haar tekeningen zijn portretten met typisch vrouwelijke uitdrukkingen die ze graag uitbeeld: brutaliteit, verwondering, valse naïviteit, vindingrijkheid, verleiding ...

Lange tijd waren mode-illustraties beschrijvend. Ze moesten worden gebruikt om mode op te roepen en kleding te reproduceren. De opkomst van de fotografie heeft deze kunst van detail en grondigheid bijna een fatale slag toegebracht. Maar de kunst van de illustratie is gelukkig bewaard gebleven. Mede dankzij Nederlandse grootheden als Piet Paris en Margot van Huijkelom.

https://www.bookmargot.com/ 

Stein van Oosteren

Deze Nederlander staat inmiddels in Parijs en omstreken bekend als de man van 300 miljoen. Hij kreeg het voor elkaar dat de Franse overheid 300 miljoen heeft uitgetrokken voor het aanleggen van 650 kilometer aan onafgebroken en veilige fietspaden in en rondom Parijs, om zo de belangrijkste voorsteden van de regio met elkaar te verbinden. Het idee is geënt op het bestaande regionale treinnetwerk de RER. Het bedrag is 60% van de totale investering die nodig is. De totale investering voor de RER-V bedraagt 500 miljoen.

Stein woont in Fontenay-aux-Roses, zo’n 6 kilometer ten zuiden van Parijs. Dagelijks gaat hij op de fiets naar de Nederlandse ambassade aan de rue Eblé 7-9 in het zevende arrondissement van Parijs waar hij, sinds 2011, werkt als diplomatiek attaché bij de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging van UNESCO, de VN –organisatie voor cultuur, onderwijs, wetenschap,  communicatie en informatie.

Stein van Oosteren (r) samen met Stefan de Vries; multimedia journalist Euronews, CGTN, BNR Nieuwsradio, BBC Radio en Les Echos

“Tijdens het fietsen van en naar mijn werk viel het mij op hoe weinig fietsers ik tegenkwam terwijl de straten naar mijn werk vol stonden met in file rijdende auto’s. Omdat ik me wat alleen voelde op de fiets, leek het me een goed idee als er wat meer aan fietsbeleid gedaan werd. Ik heb toen een werkgroep opgericht. De werkgroep werd een vereniging, FARàVélo die nu meer dan 100 leden heeft en waar ik de voorzitter van ben”. “Al snel realiseerde ik dat FARàVélo maar één van de vele verenigingen was, en dat er een hoop andere waren in de steden om me heen. Als Hollander en ook nog diplomatiek attaché ben ik gewend om samen te werken: alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. Dus ik dacht: laat ik ze allemaal uitnodigen om kennis te maken en te kijken hoe we gezamenlijk aan fietsprioriteiten kunnen werken. In januari 2020 presenteerden we ons idee in de media. We noemden het de RER-V van RER-Vélo (fiets). Het idee erachter: het spoornetwerk in Île-de-France heet RER, en door de naam RER-V als fietsvariant te gebruiken, maakten we duidelijk dat het hier om een heus netwerk gaat. Zijn rol in dit verhaal is, naast die van initiatiefnemer en de “vonk”, ook die van communicator. Onlangs verscheen zijn essai “Pourquoi pas le vélo”, waarin hij met humor het Franse debat over de fiets analyseert om de fietsrevolutie te versnellen.

https://rerv.fr/ 

Bart Koetsier

Wonend en werkend in Parijs werkt Bart onder andere in opdracht van Le Monde, de Volkskrant, NRC Handelsblad, Vrij Nederland en de Morgen. Bart is een Nederlandse portret- en documentair fotograaf. De mens staat centraal in Koetsiers foto's - zowel in portretten als in documentaire beelden. Hij zoekt echter ook naar plaatsen en objecten om zijn verhaal te vertellen. Een constante in Barts werk is een sterk cinematografische sfeer en een alles bepalend aspect is het gebruik van het bestaande licht. Een voorval transformeert in een scene, mensen worden karakters en locaties vormen het decor.

Bart Koetsier voor een van zijn foto's uit ‘Taillights Fade’

Zijn Parijse beelden in het boek ‘Met Parijse pen’ komen voort uit zijn dagelijkse zwerftochten die hij gedurende zes jaar door de stad maakte. Alle honderd foto’s in het boek zijn gemaakt tussen 2014 en 2020. De nachtfoto’s, gemaakt in Parijs, maken onderdeel uit van zijn fotoserie ‘Taillights Fade’, een persoonlijk document over het leven van de nacht in de straten van Europa. Een serie die ooit begon in Amsterdam en met hem mee verhuisde via Brussel, Marseille, Warschau, Palermo en Athene naar Parijs. ‘Taillights Fade’ werd in 2014 genomineerd voor de Magnum Emerging Photographer Fund en werd onder andere gepubliceerd door Burn Magazine, The Guardian, GUP Magazine, New Dawn Paper en Vice.

Bart Koetsier exposeerde delen van ‘Taillights Fade’ in Parijs in 2020/2021 bij Polka Factory, in 2019 bij Maison de la Poésie, in 2017 samen met Koos Breukel tijdens het jaarlijkse boekenbal georganiseerd door de Nederlandse ambassade in Parijs en in 2016 ter gelegenheid van Paris Photo in het Atelier Néerlandais. Zijn werk is ook te zien op het Fotofestival Naarden 2021.

https://www.bartkoetsier.com/ 

Konrad Schmidt

Konrad Schmidt woont en werkt in Parijs en Hamburg maar is met name bekend door zijn bekroonde boek ‘Hôtel Noir’. Een plan waar hij al sinds 2010 mee rondliep. “Een fotoboek over 'stunning sexy women', gefotografeerd door mij in Parijse hotelkamers”, aldus Schmidt.  Het is gepubliceerd in november 2019. De cover is uitgevoerd in zwart fluweel, 80 pagina's dik, en een bijzonder formaat; 25 cm x 17 cm. Er was ook een 'limited edition' van 69 stuks, maar deze waren in enkele dagen totaal uitverkocht. Een echt 'collectors item'. Zijn fotowerk: "Verleiding die zich kenmerkt door modieuze elegantie, een ongekend gevoel voor erotiek, het spelen met licht en vormen". 

J. Konrad Schmidt

Zijn modellen zijn min of meer gekleed of naakt, prachtig gefotografeerd in kleur maar steeds vaker in zwart-wit. Serieus, ingetogen, in zichzelf gekeerd, sensueel, uitdagend, maar altijd met een groot gevoel voor stijl. “Ik hou er van om te verleiden met mijn foto's, om juist niet alles te laten zien wat het menselijk brein zelf kan invullen". Geen wonder dat hij geselecteerd werd als volwaardig maar ook jongste lid van het gerenommeerde Duitse BFF: 'Der Berufsverband Freie Fotografen und Filmgestalter', gevestigd in Stuttgart.

https://jkonradschmidt.com/ 

Jos Verheugen

Sinds 1994 woonachtig in Parijs en een toegewijd portretschilder en schilder van het weelderige gerijpte vrouwelijk naakt. Eerder sprong vooral zijn serie ‘Vrij-naar-Mondriaan’ in het oog. In dit veelomvattende project transformeerde Jos de abstracte composities van Mondriaan door er figuratieve elementen, met name dieren, aan toe te voegen. Verheugen ontdekte dat je voor elke compositie van Mondriaan diersoorten kunt vinden die zich er perfect in thuis voelen. Door de symbiose met hun vacht of verenkleed of hun natuurlijk gedrag, bijvoorbeeld. Zo creëerde hij een derde dimensie in Mondriaans schilderijen.

Jos Verheugen in het prestigieuze Atelier Néerlandais te Parijs

De dieren geven een nieuwe interpretatie aan de schilderijen: slangen leiden de blik van de toeschouwer door het lijnenspel van Mondriaan, een groep pimpelmeesjes legt een diagonaal bloot binnen de rechthoeken van Mondriaan. Middels zijn artistieke werk strijdt Jos Verheugen tevens tegen ecologische misstanden. Hij vecht onder meer met hart en ziel tegen de absurde wetgeving in het land waar hij woont, Frankrijk, die het Franse jagers toestaat tal van typische Nederlandse weidevogels, waarmee het slechter en slechter gaat, tijdens hun trek naar het zuiden neer te schieten. Recentelijk zijn in Jos Verheugens werk ook wulpse vrouwelijke rondingen die Mondriaans rechtlijnigheid komen verlevendigen.

Het atelier van Jos Verheugen is gelegen in het wijkje Butte-aux-Cailles en is op afspraak te bezoeken.

https://josverheugen.com/ 

Petra Ponfoort

Op haar LinkedIn profiel omschrijft de rasechte Amsterdamse Petra Ponfoort zich als fixer, locatie scout, vertaler, producer voor Internationale en Nederlandse film- en tv producties. Ze woont en werkt al 22 jaar in Parijs in de wijk Batignolles. Ze spreekt maar liefst 6 talen; Nederlands, Frans, Engels, Italiaans, Duits en Sloveens. Zij was onder andere de vertaalster voor de beroemde fotograaf Yann Arthus Bertrand die wij kennen van zijn prachtige fotografie van onder andere ‘Earth from Above’.

Petra Ponfoort samen met Jeroen Krabbé 'Op zoek naar Chagall' - foto privécollectie Petra Ponfoort

Voor de oplettende TV-kijker komt haar naam regelmatig voor op de aftiteling van diverse Nederlandse TV- en filmproducties waaronder: ‘Wimpie & de Domino’s on Tour’ gepresenteerd door Dieuwertje Blok. Wimpie & de Domino’s is een serie over een verstandelijk gehandicapte rock en roll band uit Amsterdam. In deze roadmovie worden ze gevolgd als ze on tour gaan, naar Frankrijk. Maar ook ‘Op reis met Ilja Gort’ waar Gort de kijker mee neemt op een culinaire reis door Frankrijk. Zij is de spil achter het kunstprogramma van AVRO-TROS ‘Jeroen Krabbé op zoek naar Chagall’ of met Philip Freriks ‘Hollander in Parijs’ waar Philip stapt in de voetsporen van Nederlandse kunstschilders in het negentiende-eeuwse Parijs. En ken je nog de belofte van Mathijs van Nieuwkerk en zanger en winnaar van de ‘Slimste Mens’, Rob Kemps, om een programma te maken over hun liefde voor het Franse chanson. Ook daar speelt Petra op de achtergrond weer een belangrijke rol als fixer en locatiescout. (uitzending in september van dit jaar). Verder; op zoek naar het ‘Verborgen Verleden’ van Jennifer Hoffman. Hierdoor komt Jennifer uiteindelijk in Parijs terecht. En wij uiteindelijk ook! 

Friso Wijnen

Friso is hoofd cultuur en communicatie van de Nederlandse Ambassade gevestigd in Parijs en verantwoordelijk voor het prestigieuze Atelier Néerlandais eveneens in Parijs. Veel van bovengenoemde ‘Makers’ zijn lid van dit instituut.  

Friso Wijnen (r) in het Atelier Néerlandais, samen met Bart Hofstede, hoofd cultuur en communicatie van de Nederlandse Ambassade gevestigd in Peking, China voor een kunstwerk van de Nederlander Victor de Bie

Het Atelier Néerlandais is een platform voor Nederlands ontwerp, de kunsten en het boek: voor culturele ondernemers. Het is onderdeel van de Nederlandse ambassade die het Atelier Néerlandais in 2014 heeft opgericht en financiert. Gevestigd aan de rue de Lille 121.  Ondernemers, instellingen en zelfstandigen in de creatieve bedrijfstakken gebruiken het Atelier Néerlandais voor bijeenkomsten, productpresentaties, modeshows, cursussen en vergaderingen. Ze kunnen tevens een beroep doen op het advies en diensten van de Ambassade, zowel op economisch als op cultureel terrein. Ook de ambassade benut het Atelier Néerlandais voor activiteiten met een publiek karakter, zoals lezingen, debatten, exposities en netwerkbijeenkomsten, in de regel met Nederlandse en Franse partners. Al deze private en publieke activiteiten bevruchten elkaar. In de kern is dit het Atelier Néerlandais: een plek voor de makers, in het hart van Parijs. Met enige trots kan ik zeggen dat Paris FvdV lid is van dit prestigieuze instituut. Wil je meer weten of ben je zelf geïnteresseerd, neem dan contact op met Lilian Widdershoven. Zij is sinds 4 januari van dit jaar coördinator van het Atelier Néerlandais. Telefoonnummer: +33 1 45 50 47 04 of mail naar info@atelierneerlandais.com