Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
De nieuwe minister van Milieu, Nicolas Hulot, heeft de jacht op ortolaanstropers geopend. Hij heeft de prefect van Les Landes (40) dringend verzocht om de strijd tegen het stropen van de in Europa beschermde ortolaan (ortolan of bruant ortolan) krachtiger ter hand te nemen. De ortolaan is een vinkachtig vogeltje dat behoort tot de familie van de gorzen. Het is een nuttige vogel, omdat hij leeft van insecten en rupsen. In Frankrijk wordt het beestje door sommigen beschouwd als een culinaire delicatesse. Vanaf half augustus tot in oktober, wanneer zij uit het noorden van Europa naar Afrika vliegen om te overwinteren, is het in het zuidwesten van Frankrijk (met name in Les Landes) een lucratieve bezigheid om ze te vangen met behulp van slagnetten. Deze worden op bekende trekvogelrustplekken geplaatst en zodra een of meer vogeltjes een net aanraken klapt het dicht. Na enige tijd kan de stroper zijn "oogst" binnenhalen.
De gevangen vogeltjes worden in kleine kooitjes gevangen gezet en gedurende enkele weken vetgemest met gierst. Vervolgens worden ze levend in armagnac gedompeld en verdronken. In december verkopen de stropers ze aan restaurants voor 100-150 euro per stuk. Restaurants roosteren ze in de oven en zetten ze à raison van 300 euro voor aan hun gasten. Franse fijnproevers en chefkoks beweren dat zij een eeuwenoude culinaire traditie in stand willen houden en zij pleiten voor een tijdelijke jaarlijkse ontheffing van het verbod. Maar er staan voor de stropers en voor de restaurants dus vooral hoge bedragen op het spel.
De ortolaan is volgens de europese Vogelrichtlijn (1979) en sinds 1999 ook volgens de franse wet een beschermde vogelsoort, omdat het aantal ortolanen in Europa snel afneemt. Ortolanen broeden in houtwallen en heggen, die in veel landbouwgebieden steeds schaarser worden door de toename van grootschalige landbouw. In Nederland en België is de ortolaan als broedvogel al uitgestorven. In europese landen waar hij nog wel voorkomt nemen de aantallen sterk af (tussen 1980 en 2012 met 84%). Vandaar dat de ortolaan ook staat vermeld op de rode lijst van bedreigde diersoorten van de IUCN (International Union for Conservation of Nature), waarvan veel landen en natuurorganisaties over de hele wereld lid zijn.
De EU Vogelrichtlijn bevat een lijst van 187 zeldzame of bedreigde vogelsoorten. Voor deze vogelsoorten zijn Speciale Beschermings Zones (Vogelrichtlijngebieden) aangewezen. Uiteindelijk moet een europees netwerk ontstaan van natuurgebieden. Dit netwerk wordt Natura 2000 genoemd. Alle EU-landen houden zich aan de Vogelrichtlijn, maar hun inspanningen zijn grotendeels nutteloos doordat in Frankrijk de jaarlijkse illegale jacht op de ortolaan van overheidswege oogluikend wordt toegestaan. De voorzitter van de franse Dierenbescherming zegt zelfs in het bezit te zijn van een schriftelijke opdracht van een voorgaande franse regering aan de politie om ortolaanstropers niet lastig te vallen. De franse politie treedt in het najaar dan ook niet of nauwelijks op tegen de stropers. In juni 2016 kreeg Frankrijk van Brussel nog twee maanden de tijd om het verbod actief te handhaven, maar tot nu toe heeft dat niet veel geholpen.
De LPO (Ligue pour la Protection des Oiseaux) strijdt al jaren tegen de "pratiques barbares" die de jacht op de ortolaan meebrengt. Zij sporen de met slagnetten gevangen ortolanen op en bevrijden ze. Door de slagnetten gewonde vogeltjes worden naar een vogelopvang gebracht, waar ze worden verzorgd tot ze verder kunnen vliegen. Nu de nieuwe minister van Ecologie een in Frankrijk zeer bekende voorvechter van Natuurbescherming is, gloort er misschien hoop voor zowel de ortolaan als voor de natuur en de biodiversiteit. Of Nicolas Hulot daadwerkelijk van doorpakken weet zal de komende herfst moeten blijken. Hij zal wel moeten, want inmiddels is de Europese Commissie bij het Europese Hof van Justitie een inbreukprocedure tegen Frankrijk gestart, waarmee de franse regering een boete van tientallen miljoenen euros boven het hoofd hangt.
Bronnen: Ouest-France en Wikipedia
Weergaven: 5324
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Ingrid, ik heb je al verteld wat het verschil is tussen jacht en stroperij. Stroperij is illegale jacht, schreef ik. Maar misschien is dat te simpel voor je. Hier iets officiëler: "Wildstroperij is het illegaal, zonder akte of vergunning jagen of vissen" en: "wederrechtelijk, dus zonder jachtakte en/of benodigde vergunningen of ontheffingen, doden, verwonden, vangen, bemachtigen of met het oog daarop opsporen van dieren".
Wat je daarna met deze dieren doet heeft dus helemaal niets te maken met het verschil tussen jacht en stroperij. Is dat in Frankrijk misschien anders? Nee, daar is het precies hetzelfde. Zie de Wiki voor de definitie van braconnage:
Le Braconnage désigne la chasse ou la pêche illégale. Il se définit donc par rapport à la législation, et relativement à la règlementation qui l'applique".
Als je de Wiki niet vertrouwt, het volgende staat in de Larousse als definitie van braconner:
"Chasser ou pêcher en violation des lois et règlements."
Wij zijn het dus niet die het verschil niet kennen tussen jacht en stroperij, je bent het zelf. Er is bovendien een groot verschil tussen vlees eten om je te voeden en vlees eten als spelletje nadat je je uitgebreid tegoed hebt gedaan aan een overvloedige maaltijd. Het is decadent om daar dieren voor te vangen en in het donker (zodat ze niet hinderlijk fluiten) vet te mesten, om ze vervolgens in de sterke drank. Een afgrijselijke dood.
Ik ben het wel met je eens dat de bioindustrie en de supermarkten met hun kiloknallers ook decadent zijn. Een gevolg van het welvaartsverschijnsel om iedere dag vlees te willen eten. Een niet-vegetariër zou genoeg hebben aan eenmaal vlees per week, zoals ik na de oorlog ben opgegroeid: op zondag kregen we vlees, een luxe. Wanneer iedereen eens per week vlees zou eten zouden er heel wat milieuproblemen worden opgelost en veel dierenleed worden voorkomen. Zelf eet ik vrijwel alleen biovlees en lang niet iedere dag.
Wanneer je de beschaving van een volk moet afmeten naar de wijze waarop het met zijn dieren omgaat, komt Frankrijk ver onder het midden terecht. Lena noemde al stierengevechten, niet alleen in Spanje, ook in Frankrijk (dagelijks 1 à 2 pagina's in de Midi Libre)! Ook een traditie: het eten van kikkerbilletjes als tussengerecht. Er zit nauwelijks vlees aan, dus het voedt niemand, maar miljoenen kikkers worden er levend voor uit elkaar gerukt.
Vierendelen, ophangen en onthoofden waren vroeger ook van die leuke tradities, echte volksvermaken, waarbij oude vrouwtjes op de voorste rij gezellig zaten te breien, terwijl de koppen rolden. Moeten we ook maar weer invoeren. Voor wie? Voor ortolaanstropers natuurlijk...
Michael, je leest niet goed. Voor Ingrid maakt de vergunning juist geen verschil. Voor haar zit het verschil er in of je ze zelf opeet of dat je ze verkoopt. Een jager eet ze zelf op, een stroper verkoopt ze (in haar redenering). Zij beweert dat het geen stroperij is omdat de stropers (volgens haar "jagers") de vogeltjes zelf thuis opeten. Hoe het mogelijk is dat plaatselijke restaurants ze voor 300 euro opdienen aan hun gegoede en weldoorvoede klanten, daar spreekt ze niet over.
Wel of niet beschermd.... een dier doden: zoals vark, koe, gans, eend, enz. enz. is precies hetzelfde dan dit vogeltje. Hoe veel dieren worden er niet vet gemest in kooien. Blij dat ik van het dier eten af ben.
Tja Michael, ieder weet voor zich het beste wat hij er zo afschuwelijk aan vindt. Voor mij telt zwaar dat de mensen die zo'n beestje na een lange lijdensweg nuttigen, dat niet doen om zich te voeden. Dat zou nog enigszins in een natuurlijk patroon passen (op het nodeloos martelen na). Nee, ze doen het puur voor de lol, want ze hebben nét gegeten.
Ook vind ik het erg dat zo'n vogeltje wekenlang in het donker in een kooitje wordt gezet. Het ergste vind ik dat ze in Armagnac worden verdronken. Wat een pijn aan alle slijmvliezen!
Maar het allerergste is dat de stropers er totaal geen rekening mee wensen te houden dat het vogeltje met uitsterven wordt bedreigd. "Après nous le déluge" is kennelijk het devies. Of, zoals Ingrid zegt, 't valt allemaal wel mee en het is traditie.
Ik moest denken aan La Grande Bouffe toen ik dit allemaal las.
Toevallig vandaag in de Midi Libre (editie abonnees) twee artikelen die in verband staan met dit onderwerp (De jacht op ortolaanstropers).
1. Een hele pagina wordt gewijd aan de bekende jaarlijkse foire à la brocante in Barjac (Gard), waar de meest uiteenlopende antiquiteiten en spulletjes uit grootmoeder's tijd te koop worden aangeboden en waar massa's mensen op afkomen. De Midi Libre trof onder anderen een mevrouw aan die een bijzonder vogelkooitje te koop aanbood. Het bleek om een volledig houten kooi te gaan, zoals die vroeger werd gebruikt om kleine vogels te vangen, zoals lijsters en ortolanen. Het principe is simpel: in de kooi werd een lokvogeltje geplaatst en zodra een lijster, ortolaan of ander vogeltje boven op de kooi ging zitten tuimelde het beestje naar beneden de kooi in. Het exemplaar op de foto is volgens de verkoopster zo'n 100 jaar oud.
2. "On est au stade ultime de la maltraitance des animaux", een interview van Laure Joanin met Frédéric Lenoir, mede-oprichter van "Ensemble pour les animaux" (zie hier) ter gelegenheid van zijn manifest "Lettre ouverte aux animaux (et à ceux qui les aiment)". Lenoir stelt het recht ter discussie dat mensen zich hebben toegeëigend om over dieren te heersen en erover te beschikken alsof het voorwerpen zijn. Volgens hem komt dat voort uit de godsdienst die verkondigt dat de mens superieur is en het enige wezen op aarde met een ziel en een geest. Daardoor worden dieren beschouwd als machines, als produkten en als middelen om winst te maken, met als wrede gevolgen bijvoorbeeld vivisectie en de bioindustrie.
Dieren zijn geen personen, maar het zijn wel degelijk individuen, dierlijke individuen, ieder met een eigen karakter en een gevoel. Net als mensen kunnen dieren dus lijden. We dienen daar rekening mee te houden, dieren te respecteren en het lijden van dieren zoveel mogelijk te voorkomen.
Lenoir is ook een realist. Het eten van vlees is niet uit te bannen. Het past al duizenden jaren in het menselijke eetpatroon. Maar dieren zouden alvorens geslacht te worden van geboorte tot dood een goed leven moeten hebben en het slachten zou zo min mogelijk lijden moeten meebrengen.
Veel vertrouwen heeft hij in de nieuwe milieuminister Nicolas Hulot, die zich gevoelig heeft getoond voor de belangen van dieren. Lenoir heeft daarom zelfs zijn strijd opgegeven voor een speciale staatssecretaris voor dierenbelangen. Helaas, zegt Lenoir, heeft Hulot het wat dieren betreft niet alleen voor het zeggen. Ook de ministers van Landbouw en van Onderzoek hebben een vinger in de pap.
Voor hem is vivisectie de wreedste vorm van dierenmishandeling. Alleen al in Frankrijk worden ieder jaar twee miljoen muizen, ratten, honden en varkens opgeofferd aan onderzoek. Hij pleit ervoor om proefdieren slechts te gebruiken voor vivisectie wanneer onderzoek strikt noodzakelijk is en er geen enkele andere onderzoeksmethode bestaat.
Het interview eindigt met: "La révolution de l’éthologie nous a désormais prouvé que nous étions plus proches des animaux que nous ne l’avons longtemps pensé. Il est temps de modifier notre système de pensée." En zo is het.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr