'De Franse verzorgingsstaat moet nodig op de schop'

Lees hier verder: TROUW - 25 september 2012

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20120925, Geldzaken, Overheid

Reactie van suzywong op 27 September 2012 op 18.41: Tja ik heb ook de indruk dat veel Nederlanders op deze site geen flauw benul hebben van het arbeidssysteem in Frankrijk omdat ze met pensioen zijn.

Reactie van Loup op 27 September 2012 op 18.46: Ik ben en blijf voor een republiek.Jullie denken maar wat jullie willen .Bovendien Hans waarom schrijf je wat staatsvorm betreft doen "we" het nog niet zo slecht in Nederland.Je woont toch in Frankrijk?

Reactie van Loup op 27 September 2012 op 18.48: Precies suzywong,wanneer ik soms de antwoorden lees ,dan merk je wel dat ze geheel buiten het arbeidsactieve leven van de Fransen staan ,maar wel oordelen !

Reactie van Loup op 27 September 2012 op 20.05: Hans, je moest eens weten wat ik allemaal gelezen heb ,van Emile Zola tot George Sand en van Stendhal tot Balzac daarbij ook nog De Maupassant . Victor Hugo natuurlijk niet vergeten .Ook Celine is heftig en Sartre en zo kan ik nog wel even doorgaan.Maar ben en blijf republikein.Dat Nederlandse koningshuis is toch een raar sprookje!

Reactie van reuvers op 27 September 2012 op 21.40: Ho, deze 'discussie' dwaalt weer helemaal af!

Iedereen heeft op grond van zijn situatie (werkend of niet, in bedrijfsleven of niet) een eigen uiteraard subjectieve opvatting over een aantal zaken. Natuurlijk is la France douce, als je op je terras in de Provence zit te lunchen en je uit het gestresste Nederland weg bent. Maar in grotere steden waar veel mensen werken is het m.i. juist veel gestresster dan in (zuid-)NL. Als ik in NL kom vind ik alles juist zo relaxt, maar ik kom bijna nooit in de Randstad, heb dus ook een 'vertekend' beeld denk ik.

Ik snap soms niet waar sommige lezers/schrijvers iets uit opmaken, want ik kan dat niet terugvinden in de door anderen geventileerde meningen. Wellicht komt het omdat dit geschreven taal is: als we allemaal samen koffie zouden drinken bv en hierover zouden praten zou de non-verbale communicatie alles een stuk eenvoudiger, betrekkelijker en gezelliger maken denk ik.

In je eigen land mag je kritiek hebben op van alles, waarom dan niet in Frankrijk bv? Bovendien geeft dit aan dat we perfect geïntegreerd zijn, net als de Franse râleurs. Ik denk gewoon dat veel NLers, onder wie ikzelf, eigenlijk gewoon niet snappen waarom in Frankrijk nooit iets (ten goede) verandert en je in je werk, waar je veel tijd doorbrengt, zo in een keurslijf zit. Wij hopen telkens dat we toch initiatieven kunnen nemen en dat er dan eindelijk iets gebeurt...Voor ons is la douce France erg wrang nl. En doen alsof het zo makkelijk is weer naar NL terug te gaan klopt ook niet: misschien wil/kan je partner wel niet, of denk je dat je kinderen te groot zijn. Bovendien is het daar ook crisis, als je een baan zoekt.

Dus: iedereen denkt wat hij/zij wil en probeert de ander in zijn waarde te laten, Ok? ik zal het ook proberen...

Welterusten alvast aan iedereen!

Reactie van Wim van Teeffelen op 28 September 2012 op 10.27: De OESO doet geregeld onderzoek naar arbeidsmoraal en -productiviteit in Westerse landen. Ik neem even aan dat ze dat op een goede wetenschappelijke manier doen. Daaruit blijkt dat de arbeidsprocductiviteit in Frankrijk helemaal niet zo verkeerd is. Frankrijk hangt altijd redelijk in de middenmoot. Waar het goed fout zit in Frankrijk is de efficiency. Ik weet het, in Italie en Griekenland is het nog erger, maar ook Frankrijk kent vele, vele (semi)overheids-organisaties en maar liefst 5 (!) bestuurslagen die vooral elkaar bezig houden met beleidsnota's en plannen die weinig of niets toevoegen aan de maatschappij maar hordes (semi)ambtenaren bezig houden. De enige manier om al die inefficiency te betalen is het salaris laag houden. Op basis van wat ik persoonlijk heb meegemaakt en gezien in Frankrijk, wordt er in Frankrijk lang en hard gewerkt, zeker niet minder hard dan in Nederland. Alleen Nederland is efficienter georganiseerd en dus levert dat harde werken meer op, wat zich vertaaldt in betere salarissen (of deeltijdbanen).

Wat een enorm groot succes is in Frankrijk is nivelering, met dank aan de vakbonden. Spijtig voor al die Fransen met een net-iets-meer-dan minimum-loon dat die nivilering uitkomt op een niveau net boven het bestaandsminimum. En als je dan ook nog van CDD naar CDD gaat, dan is het leven niet zo gemakkelijk. Het aantal CDD's als percentage van alle arbeidscontracten groeit snel. Wat Wilco hierboven beschrijft t.a.v. zijn vrouw is tegenwoordig eerder regel dan uitzondering. En met deze socialistische regering (succes wordt fiscaal gestraft) zijn er al indicaties dat vervanginging van CDIs door CDDs in versneld tempo toeneemt.

Wim

Reactie van Wilco op 28 September 2012 op 10.39: Nou wim. Beter dan dit kan je het niet verwoorden. Zet hier maar een slotje op zou ik zeggen,

Reactie van reuvers op 28 September 2012 op 11.27: Wim,

Je hebt het weer eens prima uitgelegd! Vraagje: (mijn economielessen dateren uit de jaren '70!): is een hoge arbeidsproductiviteit per uur dan niet hetzelfde als effectiviteit???? Of kan je het eens met een vb uitleggen ajb? De rest mbt ambtenaren: laag betalen (hoewel dat wel meevalt, ze hebben veel voordelen en premies, weet het van binnenuit) voor ineffectiveit, kom ik ook in de privé-sector tegen. Maar daar blijven ze gewoon later. Mijn persoonlijk idee is dat er verschillende groepen/profielen van werknemers bestaan: degenen die keihard werken en/of hun uren niet tellen (cadres, maar ook veel mensen in CDD, kleine zelfstandigen en toch ook sommige ambtenaren: het is een kwestie van persoonlijkheid en arbeidsethos lijkt me), mensen die hun uren tellen en dan ook nog zo min mogelijk proberen te doen en erg op hun strepen staan (stakingen, vakbonden enz.): veel administratieve (dus niet onderwijzers in LO, verplegend personeel enz.) ambtenaren, mensen in CDI (heb letterlijk gehoord: ja maar als we vandaag te veel doen, hebben we morgen niets meer te doen en zullen we altijd harder moeten werken van de baas!), sommige kaderfuncties hoog in de hiërarchie, 'les touilleurs de crème': alle anderen doen het werk, zij 'sturen enkel aan' (lees: zeggen wat er moet gebeuren zonder zelf de handen uit de mouwen te steken of het voorbeeld te geven; vaak kunnen ze zelf niet eens wat hun 'ondergeschikten' doen, maar wel kritiek geven!), ook wel 'inspecteurs des travaux finis qui se font mousser partout et organisent des conférences/présentations' enz.

Prettig weekend iedereen!

Reactie van Wim van Teeffelen op 28 September 2012 op 17.18: Helemaal eens met Hans met een kleien toevoeging: arbeidsproductiviteit meet inderdaad de output in hoeveelheid, maar niet de kwaliteit. Efficiency-onderzoek houdt zich bezig met de kwaliteit van de output t.o.v. de input. Een groep werknemer die Cola produceert die een hoge prijs oplevert, levert een hoge mate van efficiency. Een precies even grote groep werknemers die inferieure Cola produceren die een lage prijs oplevert, levert lage efficiency. Zo ook voor ambtenaren: een groep ambtenaren die de aanleg van een snelweg realiseert, waardoor transportkosten voor de gehele samenleving lager worden, levert een hogere efficiency dan een groep ambtenaren die rapporten opleveren die alleen een andere groep ambtenaren bezig houdt.

Wim

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.