De Engelse taal

Hallo allemaal,

Ik heb het er al een poos geleden met jullie over gesproken, betreffende het onderwijs van de Engelse taal in Frankrijk. Het probleem is het gehoor en de functie die de oren via de hersenen (horen, analyseren, begrijpen en dan reproduceren via de mond. Her probleem in Frankrijk is dat een kind die nooit iets anders heeft gehoord dan alleen maar Frans, heeft dan een zeer grote moeite om Engels te begrijpen en leren vanaf de leeftijd ban 12 jaar.

Ik heb, toen ik met pensioen ging in 2008, een methode gecreëerd die dit probleem oplost en geef Engelse bijles voor diegenen die er grote moeite mee hebben. Onlangs weer twee leerlingen van 14 jaar aan wie ik reeds 1,5 jaar particuliere Engelse les geef, hebben een belangrijke “contrôle oral” op school gehad. Het gemiddelde van de klas was 12 en zij hebben alle twee 20/20 gehad.

Daarom heb ik twee jaar besloten een boek te schrijven die de Engelse taal in detail beschrijft, woorden, grammatica, uitdrukkingen, uitzonderingen, trucjes om het gemakkelijk te begrijpen, enz enz. Jammer dat de logica en trucjes niet op school worden verteld, dat maakt het alleen maar makkelijker, temeer dat voor diverse onderwerpen er een link is tussen Engels en Frans.

Verder is er mijn rapport die ik sedert 2012 naar iedere nieuwe minister schrijf met mijn gedetailleerde analyse. Voor het eerst heb ik een zeer positief antwoord ontvangen van Mr Blanquer. Verder heb ik vele positieve reacties gehad van diverse “grandes écoles”, radio, tv, onze regionale krant, die zelfs twee maal een klein artikeltje erover heeft geschreven.

Mijn boek is nu klaar, eindelijk. Als je vragen hebt, geen bezwaar, mijn email adres is gastronomie.trad@sfr.fr

Een prettige dag voor allemaal,

Jean

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200128, Onderwijs

Reactie van Herman op 29 Januari 2020 op 9.41: Alle Fransen moeten Engels leren t.b.v. Nederlanders die het te veel moeite vinden om Frans te leren. Iedereen heeft een accent hoe licht ook, zelfs binnen de Nederlandse taalgebieden, maar hoorbaar voor native sprekers. Zelf hoor ik al pratend geen accent, maar als ik mezelf terug hoor op een opname, schrik ik ervan, ik kom duidelijk hoorbaar uit Den Haag.

Reactie van Jean op 29 Januari 2020 op 9.46: Verder een leuke anekdote wat ik meerdere keren heb meegemaakt: een moeder belt me en ze zegt dat hun kind op school hun mond niet open durft te doen, want iedereen zegt dat ze zo’n enorm accent hebben als ze Engels praten. Zelfs (soms) de leraar/lerares lacht ..... daardoor worden ze volledig geblokkeerd.

Wat doe ik dan de eerste les gedurende het eerste kwartier?

Wel heel grappig en werkt altijd.

Naar gelang hun interesse spreek ik dan eerst 15 min Frans om uit te leggen waarom de Engelse taal voor hun zo belangrijk is in het leven, vakantie, reizen, en vooral het werk!

Maar ... ik vertel het dan op een zodanige manier, met hun zelfde probleem maar omgekeerd. Ik vertel dat allemaal in het Frans maar met een vreselijk Engels accent, dat ik heel goed kan nadoen in het Frans. Ze luisteren goed maar lachen.

Dan vraag ik hun: Ik heb twee vragen. 1. Waarom lach je? Ze zeggen dan altijd : “ja dat is zo grappig om te horen”. Dan zeg ik : “Uiteraard is dat grappig, net zo grappig als jij praat. Dan de tweede vraag: 2. Heb je begrepen wat ik heb verteld? Dan zeggen ze: natuurlijk ... dan zeg ik: Ja je zegt: “natuurlijk”, want ik spreek Frans net als jij maar alleen met een flink Engels accent. Dit is om je te laten zien dat het allerbelangrijkste is dat de persoon met wie je praat je begrijpt. Als de andere persoon alles begrijpt wat je zegt, dan kun je alles doen wat je wil en de “aarde veroveren” (werk, ...) Een accent is niet belangrijk, dat kun je later eventueel langzamerhand weg doen door oefeningen, Engels praten, Engels luisteren, gewoon je best ervoor doen, ... enz.

Heel vreemd is dan dat er dan de KLIK voordoet en ze in een keer begrijpen dat hun angst geen reden heeft en ... een wonder .... in een kwestie van een maand is de angst volledig verdwenen. Een leerling die volledig geblokkeerd was in de Engelse les, is toen de eerste in de klas geworden om overal op te antwoorden.

Dan vraag ik hun om het volgende te doen diezelfde avond in het bijzijn van hun ouders: (een beetje psychologie): naast de prullenbak gaan staan, en dan hun hand in de haren te steken net alsof je wat uit je hersenen wil halen, en dan al schreeuwend “ik heb er genoeg van deze stress, hier alles inde prullenbak, nu is het afgelopen”

Dan moeten ze net zo doen dat wat uit hun hersenen komt in één keer in de prullenbal wordt gegooid.

En ... dat helpt !

Groeten.

Reactie van Jean op 29 Januari 2020 op 9.56: Ja, zoals Brittany zegt, de Fransen hebben een grote moeite met de “korte-i” want de Franse taal kent deze toon niet en dat hebben ze dus nooit geleerd om uit te spreken. Dat geluid kent hun hersenen niet. Ik oefen daar altijd mee met hun.

Mijn boek heeft een volledig hoofdstuk betreffende dit probleem.

Het is één van de vele onderwerpen die ik uitvoerig bespreek en uitleg.

Enkele voorbeelden:

Fit, feet,

main, man, men, mean,

hit, heat

sit, seat, seed

sick, seek

mitt, meat, meet

en dan altijd oppassen met : beach en bitch ! (bitch = putain, in het NL: teef)

en vele anderen.

Groeten.

Reactie van Aty Schulte-Mens op 29 Januari 2020 op 10.51: Bij de opleiding tot leraar krijg je vele vakken zoals fonetiek.De begrippen luisteren en spreken etc. Misschien dat jij dat niet precies weet. Ik hen Engels gegeven aan Spanjaarden en ja de 1 llert het sneller en beter dan de ander. Ook wat uitspraak betreft.

Ik stop met verdere discussie, zonde van mijn energie.

Een ervaren talendocent. Tot op heden 78 en hierna.

Aty Schulte

Reactie van Jean op 29 Januari 2020 op 11.15: Ja inderdaad, dat weet ik Aty, dat integreer ik ook in mijn procedure. Wat de Engelse taal betreft zijn er meerdere mogelijkheden om het de persoon makkelijker te maken. Door al deze dingen voorheen besproken te integreren in mijn particuliere lessen hebben mijn leerlingen vrijwel allemaal zeer goede resultaten. Ik heb zelfs al 2 keer sedert 10 jaar op verzoek van twee Engelse leraren in de regio een gesprek gehad die graag wilden weten hoe ik het doe en wilden dit ook in hun lessen, zover mogelijk, implementeren.

Zelfs onlangs een Engelsman die hier in de regio (Frankrijk) woont en werkt, heeft mij gevraagd om dit met hem te bespreken. Hij had het van één van die twee leraren gehoord met wie ik had gesproken.

Ja, ik ben heel gemotiveerd en daar heb ik veel plezier in.

Voor diegenen die vragen hebben, geen probleem, stuur me een mail naar gastronomie.trad@neuf.fr

groeten

Reactie van Cornelis Robat op 29 Januari 2020 op 12.20: Ozo! Accenten. Het engels is wat dat betreft niet erg vergevend. Maar met een accent spreken, 'Ollanders geven er niet zoveel om. Net als het maken van fauten. Tasl is immers slechts een vehicel elkaar te verstaan. OK, OK er zitten wat, in onze oren dan, hele grappige tussen! Net zoals wij als nedederlanders in franse oren ook een zeer grappig accent hebben. Mijn buurman heeft een plat amsterdams accent, geweldig om te horen. Maar hij kan wél duidelijk maken wat ie wil. Enne, als het erop aan komt dan heeft een fransje ineens geen moeite met een vreemdeling te verstaan, of mij of wie dan ook. Die lidwoorden willen een keer de zaak wel eens vertragen maar de fransjes zijn bijna altijd erg bereid je het op de juiste manier voor te zeggen. Prachtig toch?

Reactie van Rob van der Meulen op 29 Januari 2020 op 15.42: En dan nog iets: Fransen zijn perfectionistisch, ze zijn bang (voor veel meer dingen trouwens) om een buitenlandse taal fout uit te spreken. Nog steeds bang voor de bestraffende blik van de schoolmeester of bang niet serieus genomen te worden door de buitenlandse gesprekspartner.

Een cultuurverschil. Nederlanders, minder gevoelig, soms wat bot maar toch ook praktisch, zitten daar minder mee. Britten, wanneer ze zover komen zich aan een buitenlandse taal te wagen, zijn meer van het learning by doing type. Zoals Franse wetgeving nieuwe ontwikkelingen van te voren al tot op de millimeter gedetailleerd wil reguleren - dus geen Steve Jobs of Bill Gates - zo willen de bewoners van L'Hexagone een buitenlandse taal eerst perfect beheersen om daarmee het risico van gezichtsverlies lijden door het niet correct spreken zoveel mogelijk te beperken.

Reactie van Brittany op 29 Januari 2020 op 16.56: een leuke anekdote wat ? (die)

ze zegt dat hun (haar)?kind op school hun (haar) mond niet open durft te doen,

Dan vraag ik hun (hen)

Ik hoop dat je Frans en Engels beter zijn?

Reactie van leo en Angela Struijk Salvetti op 29 Januari 2020 op 20.04: Interessante discussie.

Na 15 jaar hier vergelijk ik Frankrijk veel met Japan waar we 9 jaar gewoond hebben. Ook daar wordt de eigen taal heel erg beschermd. Geen engels op TV, behalve speciaal nieuws met een dame die engels spreekt door het Japams heen. Verder alles ingesproken in de eigen taal Zie zelfde in Frankrijk. Dus weinig ''exposure'' aan een andere taal.

Daarnaast wat hier ook al genoemd wordt, is het voor de ene taal gemakkelijker om een andere taal te leren en uit te spreken. Na Japan,nog nog 4 jaar in China gewoond en Chinezen spreken engels veel gemakkelijker, maar wordt daar ook sterk 'gepusht'' als tweede taal.Elke universitaire student spreekt goed engels .

Kan dat zeker (nog) niet van frankrijk zeggen.

Ja en dan Nederland, daar wordt zoveel Engels op TV en in kranten gemixt met Nederlands, daar ben ik helemaal ''flabbergasted ''van.

En daarom geniet ik elke dag van de mooie ''pure'' Franse taal .

Reactie van wilsam op 29 Januari 2020 op 21.39: Ik vind dat de Fransen in mijn omgeving opvallend vaak hun best doen om toch Engels te praten. Soms maar een paar woorden om de conversatie op gang te houden. Gisteren nog: een telefoonnummer. Soixante-douze en quatre-vingt-dix-sept achter elkaar was te veel van het goeie. Op mijn vragende en hulpeloze blik kwam heel snel de Engelse vertaling. Met een accent, dat wel. Ik hoorde zelfs op de radio een alleszins acceptabele en verstaanbare afkondiging van Neunundneunzig Luftballons.

Net als bij Herman horen Nederlanders meteen waar ik vandaan kom, namelijk Rotterdam. Ik heb hiervoor in Duitsland gewoond. Ik sprak bijna uitsluitend Duits en gaf ook presentaties in het Duits. Toch kreeg ik heel vaak te horen dat men een Nederlands accent bij mij herkende. Nooit Belgisch, Deens of voor mijn part Tsjechisch.