De dérailleur, fietsen in Frankrijk

Waarde Forumleden,

In het verleden heb ik mij toch laten verleiden een fiets uit Nederland naar Frankrijk mee te nemen.

Het leek mij fijn al fietsend weer de wind door mijn ( spaarzame) haren te laten waaien en echt de Franse buitenlucht weer op te snuiven. In Nederland had ik verschillende fietsen staan dus dat ruimde daar weer op.

Ik nam niet de degelijke Gazelle met Sturmy Archer, 3 versnellingen mee, maar de fiets met een derailleur versnelling. Misschien wordt met de term "Derailleur' ook wel een verzetsman bedoeld die een trein laat ontsporen. Het technisch principe bij de fietsketting is niet anders. Het mechaniek drukt de ketting uit zijn tandrad om hem op een ander tandwiel / ander verzet te brengen. Mijn ervaring is dat het mechaniek meer onderhoud vergt omdat de tandwielen 'bloot' liggen en ge, makkelijk vuil opnemen. Ook het schakelen met de derailleur vergt enig beleid anders krijg je vreemd 'ratelen 'niet fijn voor de tandwielen en de ketting :(

Met een zekere euforie stapte ik in Frankrijk op mijn fiets om ook daar het fietsgevoel te krijgen. Daar had ik mij toch lelijk in vergist. De hellingen , heuvels en het zogenaamde 'valse plat' had ik met de auto moeiteloos genomen. Nu kwam het weer aan op pure spierkracht en de leeftijd ging tellen ! :(Ik heb er nog wel aan gedacht mij met fiets en auto op een hoger liggend punt te brengen en zo soepeltjes te kunnen afdalen !)

Het is bij een mooi voornemen gebleven en de fiets met derailleur wenkt mij bij het zien.

In onze omgeving ( Biars sur Cere) passeert wel de Tour de France. Op de straat worden aanmoedigingen gekalkt, want één van de 'coureurs' komt uit dat dorp ! Met een enorme snelheid passeert dan het peloton, voorafgegaan door allerlei reclame voertuigen, die kwistig met petjes en snoepgoed etc. strooien.

Elk jaar kan je ij de plaatselijke bars op grote schermen het fietsspektakel Tour de France volgen en meegenieten van de 'demarrages', valpartijen tijdens de etappes en natuurlijk de finish !

De laatste jaren zie ik steeds meer Fransen op een fiets, geen racefiets maar een 'gewone 'fiets. Dat fietsen gebeurd 'in de plaine', dus dat is een makkie. Er zijn ook fietsenwinkels verschenen en ook de jeugd verplaatst zich tegenwoordig op allerhande hybride fietsen.

Op straat zijn Franse automobilisten aan deze milieuvriendelijke verplaatsingen ( nog) niet gewend.

Het blijft, vooral in bochten, een hachelijke zaak voor de nietsvermoedende fietser.

Het is tegenwoordig voor mij met dat fietsen net als met schaatsen.

Ik sta erbij en ik kijk er na... Ach , de medailles thuis herinneren mij er aan dat ik ooit 'goeie benen' had en een puike conditie en.... er waren toen ook tochten op natuurijs !

Zullen we het ooit nog eens horen 'het giet oan" ?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20210209, Korte Verhalen

Reactie van A.L. Longayroux op 9 Februari 2021 op 17.00: Één woordje wil ik nog even toevoegen namelijk ‘Frans ventiel ‘ !
Met de traditionele fietspomp kan je een band met zo’ n ventiel niet oppompen. ===> overloopnippeltje nodig

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 9 Februari 2021 op 18.00: Na 30 jaar bureauleven, roken en drinken en veel lekker verkeerd eten twee jaar geleden mijn ouwe-trouwe Taiwan fietsje van ooit 124 Gulden uit de Marktkauf Den Haag van stal gehaald, de banden stevig opgepompt, de 6 versnellingen precies afgesteld en fiets sinds die tijd gemiddeld 100 Km/week, 's-zomers 150 en soms wel eens meer dan 100 Km. op één dag. Mijn cardioloog en huisarts zijn tevreden en heb me in jaaaaren niet zo fit gevoeld.

In de afgelopen 2 jaar passerden er meer fietsen want veel mensen kochten er een met elektrische hulpaandrijving en deden me hun oude cadeau. Zodoenden bestaat de stal nu uit een ouderwetse zeer Nederlandse Omafiets, twee mountainbike's met heel veel versnellingen, twee semiracefietsen uit vervlogen jaren en twee oerdegelijke Nederlandse fietsen met trommelremmen met slechts 3 Sturmy-Archer versnellingen zijn alweer terug naar NL bij een nieuwe eigenaar.

Stel je voor, een geweldig goede oude racefiets voor niks. Nouja, dan nog even nieuwe banden, remmetjes of een ketting, maar dan heb je ook wat ! In die tijd geleerd dat de juiste hoogte van het zadel heel nauw sluit, de lengte van het frame en de maat van de wielen. Dat kan allemaal zomaar een inch of meer schelen en dat scheelt dan weer lekker- of niet lekker fietsen. Soms lijkt het verschil subtiel, maar dat wordt o-zo duidelijk na een kilometer of 80.

Bij ons in het Noorden van de Deux-Sèvres 79 is het land zeer fietsvriendelijk voor mensen met enig overgewicht vanwege de zacht glooiende hellingen en, vlakbij Main et Loire 49 waar je soms wel eens een versnelling of 3 terug moet schakelen om even later levensgevaarlijk af te dalen waar het nog mooier is en je steeds dichterbij de Loire komt. Tenslotte in de één op de trappers staande om even later aan de oevers van die prachtige rivier uit te komen.

Aan de linkeroever vanaf Saumur loopt een vlakke- gladde asfaltweg en biedt 's-zomers een parade van hele families op fietsen in vaak zeer kleurrijke uitrusting, bagages en al of niet met een aanhanger volgestouwd met campingspullen. Zo passser je 's-werelds erfgoed's mooiste dorpjes en oeroude stadjes waar de horeca geheel op uw wensen ingericht is. Aan de rechteroever waant men zich soms in het Nederlandse polderlandschap met zijn hoge dijken en vlakke vergezichten, als men ook daar niet even mooie heel erg Franse plaatsjes zou passeren.

Zo kan men kilometers doorrijden tot en met Angers en praat me niet van verder, want na een kilometer of 20 na Saumur wordt het hoog tijd voor mij om linksaf te slaan, door een bos, door glooiende wijngaarden en het verder zo vertrouwde landschap, want dan is het nog even een kilometer of 60 om weer thuis te komen.

Nu in de winter op mijn haast dagelijkse fietstochtje geeft het het gevoel van heel vroeger terug van fietsen naar school door weer- en wind. Je wist toen niet beter, sommige klasgenoten kwamen van nog veel verder. Het geeft me nu bij strak vriezend weer, helder blauwe hemel en stevige tegenwind alsof er een flinke schaatstocht is gemaakt. In een van de fietstassen ligt opgevouwen een hel-geel regenjack, een pompje en wat boordgereedschap. 's-Zomers in de andere wat lekkers en wat te drinken voor onderweg.

Mijn goede ouwe Taiwanfietsje heeft al die anderen overleefd, die staan schoon en goed geolied in een schuur als reserve ofzo, of om weg te geven aan iemand die hem past, want tsja, een inch hoger en een inch langer.

Reactie van A.L. Longayroux op 9 Februari 2021 op 19.09: Dank voor je leuke verhaal Koos. Ik denk dat ik jaloers moet zijn op je conditie ;) Het zal ook wel gekomen zijn door

’ veel lekker verkeerd eten ‘ :) Ik heb zojuist wel een beetje aan mijn conditie gewerkt om mijn opgang naar de voordeur sneeuwvrij te maken. Één gebroken heup vind ik wel genoeg .

Reactie van Annemarie Swaab op 9 Februari 2021 op 19.29: Allebei de verhalen zijn erg leuk. In de Cevennen is het fietsen moeilijk met smalle, kronkelende bergweggetjes dus wandel ik daar nu en de fiets is al heel lang terug naar Nederland.

Reactie van Janny O. op 9 Februari 2021 op 19.43: Annemarie, ik begrijp dat het niet voor iedereen "leuk" is, maar er wordt ook in de Cevennen door best wel veel Nederlanders gefietst. Of op de (race)fiets op het asfalt, of met de VTT (MTB) onverhard.

Vandaag nog een stukje gefietst, 42 km en voor de "kenners" 450 hoogtemeters. En natuurlijk rijdt er wel eens een auto een beetje dicht langs je heen, maar vaak kom ik maar een enkeling tegen. Afgelopen jaar meer dan 10.000km, waarvan toch echt meer dan 9.000km in de Vaucluse, Wij hebben zelfs de plek van ons huis er op uitgezocht. Manlief veelal de bergen in (in de winter wat minder vanwege toch ook gevaar van gladheid op de beschaduwde plekken.) Ik zo af en toe een flinke berg, maar met alle gemak ook richting de Rhône. Vorige week 18 graden, dus op korte broek. Vandaag weer met lange broek, dik fietsjack.

@A.L. Longaroux, de meeste mensen op sportieve fietsen hebben een fietspomp met aansluiting voor een Frans ventiel.

Reactie van Ingrid de Eerste op 10 Februari 2021 op 7.39: De fiets met gesloten kettingkast was zo gek nog niet. Ik wacht nog altijd op een afneembare kettingkast om de dérailleur te olien.

De kinderen hebben hier geen fatsoenlijke fiets om naar school of sport te gaan. Ik zie ze met hun schoolrugzakje op de rug; op een decathlon, zonder licht naar school fietsen.

Reactie van Janny O. op 10 Februari 2021 op 9.02: Ingrid, een fiets mag in Frankrijk bijna zelden iets kosten. Dat is heel jammer. De kans dat ze met plezier fietsen is hierdoor erg klein. Toch heeft ook Decathlon best goede fietsen, maar dan moet de beurs flink verder open.

Reactie van Brittany op 10 Februari 2021 op 11.12: Voor goede Nederlandse fietsen ga je naar "hollandbikes.com" Fietsen en fietsonderdelen geleverd in Frankrijk. Fiets volledig gemonteerd behalve de trappers en het zadel. Niet duur ook niet.