De Cantou, het leefcentrum van het oude Franse huis op het platte land

Beste Forumdeelnemers.

Een bouwkundige ben ik niet, maar ik heb wel mijn ogen uitgekeken toen ik hier in de Quercy (Lot 46) allerhande bouwsel in en om huizen zag. Waterputten met draaimechanisme, wasplaatsen,lavoirs, oventjes (fours) travailles om ossen te beslaan. In huizen zie je veel de Cantou de haard, kook- en stookplaats voorts een evier, een grote gootsteen die buiten vrij uitkomt, het geheel wordt soullarde genoemd. Er stonden roodkoperen waterketels in klaar, want stromend water had men niet !

Graag wil ik even stilstaan bij de Cantou, Deze grote open haard / schoorsteen-partij vormde vroeger wel het centrum van de activiteit in huis, In de schoorsteen hingen hammen te roken. De vrouw des huizes bediende zich met een keur aan ijzeren voorwerpen om in deze haard te koken en te braden.

Grote ijzeren marmieten, een mechanisch draaispit met veermechanisme,een haal op kookpotten aan te hangen en op hoogte te brengen, chenets of vuurbokken, poken van verschillende vorm, gietijzeren braadpannen met lange steel, wafelijzers. Men vertelde mij dat uit de as van het Cantouvuur een wasmiddel werd vervaardigd. Het moet vroeger een hard bestaan zijn geweest zonder elektriciteit, stromend water, telefoon etc.

's Avonds warmde men zich bij het vuur gezeten op een zoutbankje of een klein stoeltje. daar werden de belevenissen van de dag besproken , vlak erbij stond een grote tafel waaraan werd gegeten 

Ouderen roemen de 'Pasta jouna', een soort dikke pannenkoek met spek, die in de Cantou werd bereid en die een maaltijd vormde.In de oorlog gebruikte men ook wel kastanjemeel voor de bereiding zo werd mij verteld. 

Grootvader vertelde de kleinkinderen bij het vuur verhalen over feeën, kabouters de loup garou en wonderen die hij met eigen ogen had zien gebeuren. Ook werd er wel rond de Cantou gefeest met muziek van accordeon en een soort doedelzak met blaasbalgje, de bignou met zijn knerpende geluid.