De Britten en de Brexit: uw naaste buren in Frankrijk

De grootste groep buitenlanders met een eigen huis in Frankrijk - permanent of une maison secondaire - is die van de Britten. Dit inmiddels behoorlijk oude grafiekje afkomstig uit deze studie illustreert dat aardig. Ze ondervonden na de financiële crisis in 2008 al de gevolgen van de steeds zwakkere positie van de pond ten opzichte van de euro, maar na het Brexit referendum op 23 juni 2016 is het er niet gemakkelijker op geworden. Diverse steden in Europa, Berlijn, Amsterdam, bouwen nu zelf een soort vangnet bij het ontbreken van iets soortgelijks op EU of nationaal niveau, maar dat maakt de zorgen er niet minder om. Weinig vragen meer op de laatste resterende forums voor de Britten in Frankrijk over verbouwen, meer vragen over het verkrijgen van een carte de séjour. En dit soort affiches in de Parijse metro lijkt op het eerste gezicht leuk, goed voor een glimlach, maar de werkelijkheid is heel wat wranger. Daarover bericht The Guardian vandaag onder de kop: ' We are being abandoned': Britons in EU on the Brexit deal vote.

Reactie van Rob van der Meulen op 16 Januari 2019 op 10.02: Wat ik me afvraag met al die verdeeldheid daar aan de overkant van het kanaal, die verbeten discussies, dat day-dreamen dat een no-deal over vijftien jaar garant zal staan niet voor een economische teloorgang, maar juist een groei van zeven procent van het BNP, families die boos op elkaar aan tafel zitten te zwijgen wanneer de splijtzwam Brexit wordt geserveerd, wat is er gebeurd met dat Britse gevoel voor humor, de understatement, dat gevoel voor zelfrelativering? Ze vechten elkaar de tent uit. Wanneer het tegenzit komt er over duizend jaar een Chinese onderzoeker/geschiedschrijver naar Europa die ook het Britse eiland bezoekt. En dan net zoals Plinius ooit de Friezen beschreef verslag doet over de leefomstandigheden die hij daar dan aantreft. Happy Brexit.

Reactie van BassieB op 16 Januari 2019 op 10.37: @Rob, Het VK is niet één land, niet 1 volk en niet 1 natie. De meeste stemmers wonen in Engeland. Schotland en Noord-Ierland zijn altijd al tegen geweest. Als je naar Engeland kijkt zit de verdeeldheid overal, tussen jong en oud, stad en de Midlands. Iedereen projecteert zijn eigen sores op de Brexit. Gisteren het news op Channel4 gevolgd waarin een behoorlijk opstootje ontstond toen vertegenwoordigers uit kiesdistricten in Schotland meenden dat Engeland ook het VK zou kunnen verlaten als oplossing van het probleem. Weer een andere invalshoek dus.

Overleden Reactie van Susan op 16 Januari 2019 op 11.24: https://www.nporadio1.nl/de-nieuws-bv/onderwerpen/487036-joris-luye...

Reactie van Di Monica op 16 Januari 2019 op 13.12: Dank Susan! Verhelderende visie van Joris

Reactie van Jako op 16 Januari 2019 op 15.08: Ja, Joris heeft in het verleden over dit onderwerp ook rake artikelen geschreven in de Britse krant The Guardian. Hij woonde toen nog in Londen.

Ik heb begrepen dat Britse parlementariërs denken dat ze een No-Deal Brexit kunnen verbieden met een wet. Maar Britse wetgeving is ondergeschikt aan EU wetgeving en volgens art. 50 stoppen alle EU verdragen met het VK op 29 maart 2019, tenzij beide partijen anders overeenkomen. De enige manier waarom de Britten éénzijdig het proces kunnen stoppen is het intrekken van art. 50, maar het is zelfs de vraag of dat legaal is gezien de uitslag van het Brexit referendum.

Reactie van Rob van der Meulen op 17 Januari 2019 op 17.07: Life after Brexit......

Reactie van Rob van der Meulen op 17 Januari 2019 op 19.35: Terug naar waar dit verhaal mee begon: de positie van Britse burgers in Frankrijk. De Franse regering heeft zojuist dit communiqué de presse gepubliceerd voor het geval het een no-deal Brexit zou worden. Een eerste stap op weg naar damage control en meer duidelijkheid.

Reactie van Rob van der Meulen op 9 Februari 2019 op 19.51: De vervolgstap is inmiddels ook gezet, een Engelse samenvatting van een wat lastiger stukje tekst van de Franse overheid. Een vergeleken met andere derdelanders soepelere behandeling voor de houders van een VK paspoort, een overgangsperiode en dit alles onder het gesternte van de reciprociteit. Mocht het VK besluiten Franse staatsburgers minder vriendelijk te gaan behandelen dan wordt het hele haastig in elkaar getimmerde juridische kaartenhuis instabiel......

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.