De bedrieger bedrogen

De bedrieger bedrogen

Jannes was er een die altijd en eeuwig vooraan stond als er leuke dingen georganiseerd waren en ook in gezelschap dacht hij altijd de lolligste thuis te zijn en had hij er een handje van zo langs zijn neus weg, onder de noemer van een grap, eens iemand voor paal te zetten.
Zo ook tijdens de jacht. De afspraak is geen fazantenhennen schieten, indien iemand zich toch vergist dan wel misdraagt: tien gulden in de pot. U hebt het natuurlijk al door: Jannes "vergiste" zich nogal eens. Het zit kennelijk in zijn bloed. Nogal hebberig. En de tientjes moest je hem zowat uit zijn portemonnée trekken.
En altijd een excuus: de zon stond laag of de takken benamen hem het uitzicht; enfin U kent het wel.
Als iemand in het gezelschap eens een keer miste was zijn commentaar: 'Jij schiet als een krant'.
Uit zijn mond kwam dat altijd komisch over omdat hij, mede door zijn hebberigheid en daardoor altijd te vroeg schieten, vaker mis dan raak schoot.
Enkele weken terug was hij ook weer druk in de weer om de clown uit te hangen en had al drie keer zich mooi presenterende fazantenhanen gemist.
Commentaar: Ik zat er te ver voor dan wel achter en deze patronen passen eigenlijk niet bij dit geweer.
Gerrit liep naar hem toe, vroeg om zijn geweer en deed er, naar zijn zeggen, twee speciale patronen in.
Het volgend perceel was een stuk bieten en de honden hadden direct al lucht.                                                                                                                                           Na enkele tientallen meters stond de korthaar als een paal en Gerrit riep tegen Jannes: 'Let op deze is voor jou'.
Onder luid gekok kwam een fazantenhaan op, vloog dwars langs Jannes, die schouderde, mee zwaaide en afdrukte.
Een vuurpijl doorkliefde de lucht en ging meters achter de fazant langs; ook het volgende schot ging er uit met hetzelfde resultaat.
Jannes kreeg een kop als een stier, werd vuurrood en de adertjes aan zijn slapen leken te barsten. Het enige wat hij er uit kreeg was: 'Jullie vuile boeven'
Hij pakte het geweer onder de arm en verdween deze middag zonder een woord te zeggen.
De week erop was hij echter wel weer present en wij vonden dat hij minder babbels had dan wij van hem gewend waren.

WeKa