Cloclo

Ik sluit aan in de rij. Het maakt niet zo veel uit welke rij als je geen haast hebt. Voor mij wordt er gekletst, boodschappen ingeladen, portemonnaies gezocht en cheques uitgeschreven. Ik wacht totdat ik mijn boodschappen op de band kan zetten. Dit zijn van die momenten waar je niets voor hoeft te doen. Vroeger zou ik mijn telefoon pakken, maar die is gepromoveerd tot fototoestel en ligt thuis. Nu denk ik maar wat voor mij uit en kijk om me heen. Dit jaar is Cloclo veertig jaar ‘verdwenen’ kopt een tijdschrift in een standaard boven de lopende band. Verdwijnen is een eufemisme voor overleden weet ik inmiddels en Cloclo is Claude François. Dat wist ik al langer, hoewel ik niet zo heel veel van hem weet.

Cloclo is in 1967 de medecomponist van ‘Comme d’habitude’. Het is een grote hit in de Franstalige landen. Een Engelse muziekuitgever vraagt David Jones er een Engelse tekst voor te schrijven. Zijn versie ‘Even a Fool Learns to Love’ wordt door de uitgever afgekeurd. Een jaar later koopt Paul Anka de rechten van het origineel en schrijft er de tekst ‘My Way’ op. Het werd een enorme hit voor onder andere Frank Sinatra. David Jones had tegelijkertijd zijn eerste succes met ‘Space Oddity’ onder de artiestennaam David Bowie. Het succes van ‘My Way’ inspireerde Bowie in 1973 alsnog een nieuwe tekst te schrijven op de begin akkoorden van ‘Comme d’habitude’. Het werd ‘Life on Mars’.

Cloclo overleed 11 maart 1978 op leeftijd van 39 jaar door elektrocutie in de badkamer van zijn Parijse appartement.

Ah! De band loopt weer…

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20180218, Kunst en Cultuur

Reactie van Jeannette op 18 Februari 2018 op 13.42: Ah! vandaar dat ie steeds gedraaid werd op de radio....

Tja, je kunt het eufemisme noemen, maar ik denk dat het gewoon een taal kwestie is en in Frankrijk heel gewoon taalgebruik.......

Reactie van Rob van der Meulen op 18 Februari 2018 op 13.57: Een enkele keer lukt het me om Fransen te overtuigen van het nut van een aardlekschakelaar, al was het alleen maar voor de salle de baines. Door de dood van Claude François in herinnering te brengen. In een gevulde badkuip staan en wat rommelen aan een lamp die boven je hoofd hangt is niet echt handig. Misschien alleen maar een impulsieve beweging, even wat verdraaien, hangt wat scheef en dat stelt een perfectionist niet op prijs. Maar wanneer de buitenfitting van een lamp aan de fase ligt of een stukje draad is net iets te ver van isolatie ontdaan, dan wordt het gevaarlijk, zeker zonder interrupteur différentiel. Sommige Franse media wisten te melden dat een week ervoor een electricien bezig was geweest met het fatsoeneren van diverse elektra aansluitingen in zijn appartement aan de Boulevard Exelmans in Parijs. De badkamer stond ook op het programma. Die was alleen te bereiken via de slaapkamer van Claude François. Niet storen s.v.p.: niemand die het aandurfde om monsieur lui même wakker te maken. Zoals wel vaker met ongelukken denk je dan: was niet nodig geweest en ook hier speelde het toeval weer eens een rol.

Reactie van saskia op 19 Februari 2018 op 13.27: Comme d'habitude is geschreven nadat France Gall , hem , Claude François, had verlaten. Luister maar naar de woorden, de allerdaagse en afwijzende houding die in hun verhouding sluipt

Reactie van Rob van der Meulen op 27 Februari 2018 op 9.02: Mochten er Nederlandse fans zijn die op 10 maart in Parijs zijn, om 15.00 uur wordt er een speciale mis opgedragen in l'église Notre-Dame d'Auteuil in het 16e arrondissement, aldus le Figaro.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.