Château La Pompe

NEDERLANDS ONDERAAN

‚Boire ou conduire, il faut choisir’ : voici le slogan dont les autorités nous abreuvent –à raison et à longueur d’année – pour mettre fin à ce fléau national qu’est la conduite sous influence. Pour qui comme moi a pris une fois pour toutes la ferme résolution de ne pas boire une goutte d’alcool si je dois me mettre au volant dans les heures qui suivent, moi, donc, que puis-je alors commander lors d’une soirée (bien sûr arrosée) entre amis au restaurant. Eh bien, à l’instar des Allemands et de leur ‘Gänsewein’, ou de vous, Néerlandais, avec votre ‘Gementepils’, je peux, avec un sourire complice, prier le serveur de m’apporter son meilleur millésime de ‘Château la Pompe’, autrement dit de l’eau du robinet, ce qui est en France totalement normal et de notre plein droit, alors qu’aucune loi n’y oblige le restaurateur néerlandais. La qualité de cette eau variera bien sûr selon régions et régies, mais on peut affirmer qu’elle est comparable, globalement, à celle des prétendues ‘eaux minérales’, qu’elles soient gazeuses ou plates. Cela permet d’économiser, de plus, bien des bouteilles de plastique jetable... Mais que va-t’on alors me présenter ? Eh bien, selon les régions, le récipient dans lequel on me servira le précieux liquide s’appellera un pichet, une cruche, un broc, une carafe ou un pot à eau… Amusant de voir comment la répartition de ces différentes appellations recouvrent de vieilles lignes de fractures historiques. Comme quoi l’Histoire n’est pas soluble dans l’eau !

NL/ ‘Boire ou conduire, il faut choisir’ [drinken of rijden, je moet kiezen]: dit is de slogan die de autoriteiten ons - terecht en het hele jaar door - serveren om een einde te maken aan die nationale plaag van het rijden onder invloed. Voor wie, net als ik, eens en voor altijd het vaste voornemen heeft genomen om geen druppel alcohol te drinken als ik in de komende uren achter het stuur moet gaan zitten, is het even zoeken wat je dan bij een avondje uit met vrienden in een restaurant kan voor vocht bestellen. Welnu, net als de Duitsers en hun ‘Gänsewein’, of jullie, Nederlanders, met je ‘Gementepils’, kan ik, met een glimlach, de ober vragen ons zijn beste jaargang van ‘Château la Pompe’ te serveren, of met andere woorden: kraanwater, wat in Frankrijk volkomen normaal is, en een recht, terwijl er geen wet is die de Nederlandse restauranthouder daartoe verplicht. De kwaliteit van dit water zal natuurlijk variëren naar gelang van de verschillende regio's en waterbedrijven, maar men kan zeggen dat het over het geheel genomen van vergelijkbaar kwaliteit is met die van de zogenaamde ‘mineraalwaters’, of het nu sprankelend of vlak is. Dit bespaart ook veel wegwerp plastic flessen........ Maar wat brengen ze me dan? Nou, afhankelijk van de regio, zal de container waarin de kostbare vloeistof aan mij wordt geserveerd een pichet, een cruche, een broc, een carafe of een pot à eau heten.... Leuk om te zien hoe de verdeling van deze verschillende namen oude lijnen van historische divisies dekt. Die geschiedenis is blijkbaar niet oplosbaar in water!