Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Waarde Forumvolgers,
Het is mij op gevallen dat vroeger ( ?) veel Ansichtkaarten werden bewaard en ook werden geruild en verzameld.
In de rommel van ons Franse huis vond ik destijds een groot album, dat kennelijk speciaal was bedoeld om cartes in op te laan en te verzamelen. Ook zie ik op brocantes altijd kooplui met ansichtkaarten en mensen die ijverig daar in bakjes zoeken naar kaarten van een specifiek onderwerp of hun dorp.
Ik trof in mijn verzameling veel kaarten aan die scenes uit de Eerste Wereldoorlog verbeelden
.Geen oorlogsbeelden maar van naar liefde en aandacht hunkerende soldaten:)
Ook van die kunstmatig nagekleurde kaarten kwam ik tegen. Ik zal er eens eentje laten zien hier.
( het is mij niet duidelijk of ik meer plaatjes in één keer kan tonen:( )
Kunt U over dat onderwerp iets zinnigs melden ?
Weergaven: 921
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
prachtig, een teken uit het verleden!
Ik vermoed dat een bepaald museum (over WO1) hier belangstelling voor zou kunnen hebben.....Verdun?
Op een dag, een aantal jaren geleden, kwamen er een man en een vrouw voorbij mijn huis. Ze schenen iets te zoeken. Ik was toevallig in m'n tuin en vroeg: "Zoekt u iets?" Ze bleken naar de jaarmarkt bij het château van Portes te zijn geweest en hadden daar bij een stalletje een oude ansichtkaart gekocht van de Route Basse, zoals hij toen nog heette, in L'Affenadou. Ze kwamen nu kijken waar dat was.
Ze lieten mij de ansichtkaart zien: "Dat is toch uw huis?" Dat was inderdaad mijn huis, al zag het er heel anders uit dan tegenwoordig. Ook de tuin was nog helemaal overgroeid. En er stond een oud wit Renault-viertje (een "quatr'elle") voor het huis.
Ze vroegen of ik de kaart wilde hebben. Natuurlijk wilde ik dat. Nee, nee, ze hoefden er niets voor te hebben, want ze hadden hem alleen uit nieuwsgierigheid gekocht, om te kijken of ze de plek nog konden terugvinden. Zo heb ik nog steeds deze oude ansichtkaart in mijn bezit, van hoe mijn huis er vroeger uitzag. Een armoedig zooitje, waar kennelijk later een stuk is aangebouwd. Want de garage erachter bestaat niet meer.
Zo kunnen oude ansichten het verleden doen herleven.
Er zullen er vast meer zijn... ik weet dat er in het stadje Paulhaguet (Hte Loire, 43) ieder jaar een beurs plaats heeft van oude ansichtkaarten. Nu 25 jaar, ieder jaar met een thema: dit jaar was dat Michelin. De beurs wordt georganiseerd door "Les collectionneurs du Val de Sénouire", zie aldaar.
Dank mensen voor alle leuke reacties en tips.
Theodora met haar aardige foto en persoonlijke herinneringen.
Veel doet mij denken aan het liedje in het Nederlands vertolkt door Wim Sonneveld.
"het tuinpad van mijn vader... zag ik de hoge bomen staan....
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr