Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Goedeavond,
mijn man heeft een brief gekregen van het CAK waarin zij vermelden dat het CPAM hen bericht heeft over medeverzekering van de gezinsleden(ik en de kinderen). De kosten die wij maken mbt medische zorg rekent Frankrijk af met Nederland. Nu moeten wij een bijdrage gaan betalen. Had nooit eerder van het CAK gehoord. Wij zijn gewoon in het bezit van een carte vitale en vallen onder het CMU-C.
Is er iemand die mij meer kan vertellen hierover?
groetjes Margje
Weergaven: 2291
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Beste Theodora ik lees jouw bijdrages die altijd bondig en informatief zijn met plezier. In deze kwestie merk ik op dat men kennelijk hoog opgeleid en ter zake deskundigheid moet hebben om in de Nederlandse bureaucratie dingen voor elkaar te krijgen en vriendelijk te woord gestaan te worden. Dat is niet iedereen gegeven, ik schreef ze keurig netjes dat mijn boekhouder (helaas) de naheffing correct bevonden had, daarop een gespreide betaling voorstelde vanwege dat het hun kwalijk te nemen is dat ze mij daar niet voor mijn 65e jaar over geïnformeerd hebben zodat ik daar op heb kunnen budgetteren. In plaats van een schriftelijk antwoord werd ik gebeld door een vrouw van de afd. incasso die meteen met dwangmaatregelen dreigde. Heb ik daar 40 jaar hard voor gewerkt en veel belasting betaald?
Beste Koos, over zo'n behandeling zou ik me ook behoorlijk kwaad maken! Ik weet natuurlijk niet wat je precies hebt geschreven en hoe dat telefoongesprek precies is verlopen, maar zoals jij het beschrijft is het een ongelooflijk botte manier van met mensen omgaan. Vreemd, want in het algemeen wordt positief gereageerd op een (redelijk) voorstel tot gespreide betaling. Daar hoef je bepaald niet deskundig of hoogopgeleid voor te zijn.
Dat hoef je trouwens voor niets wat de overheid betreft. Ambtenaren hebben zich tegenover burgers, van welke pluimage dan ook, maar te gedragen en respect te tonen. Ze zijn er voor ons en niet te vergeten dóór ons. Ze worden door ons betaald. Maar een enkeling vergeet dat of heeft zijn dag niet. Als je die toevallig treft, is mij ook gebeurd hoor, dan moet je inderdaad actie ondernemen. Die mevrouw heeft zich kennelijk gestoord aan jouw verwijt.
Ik moet je trouwens uit persoonlijke ervaring gelijk geven: ook ik had toen ik naar hier kwam geen flauw benul van de zogenaamde verdragsgerechtigdheid die je als gepensioneerde of uitkeringstrekker treft. Maar omdat ik wel tevoren het CVZ van mijn emigratie op de hoogte had gesteld, hadden ze mij al een E121 toegestuurd plus enkele summiere inlichtingen. Toen ik er uiteindelijk achter kwam hoe het is geregeld stond ik verstomd. Was dit het "vrije verkeer van personen" binnen de EU? Woest was ik. Na drie jaar heb ik me ervan kunnen bevrijden, simpelweg door een eigen bedrijfje te starten. Dat stelt weliswaar niet zoveel voor, maar ik was wel van Nederland en de verdragsplicht (zoals ik het al snel doopte) af.
Ik hoop dat je uiteindelijk succes zult behalen bij de Nationale Ombudsman.
Goeie hemel Max, weet je echt niet van ophouden? Moet je jezelf per se tig keer blijven herhalen? Waarom naai je je zo op? Ff dimmen, schoolmeester.
Ik heb in mijn juridische loopbaan (slechts een van de uiteenlopende beroepen die ik heb uitgeoefend) altijd vooropgesteld dat je het beste officiële procedures kunt voorkomen, wanneer dat nog mogelijk is. Procedures zijn namelijk menseneters. Het hele leven van betrokkenen wordt er door beheerst en ze slapen er 's nachts niet van. Na iedere brief die ze hebben geschreven lopen ze iedere dag vol verwachting naar de brievenbus voor het antwoord. Door overleg met de tegenpartij, waaruit je vaak ook voor jou nuttige inlichtingen kunt halen, kan je soms veel ellende voorkomen. Pas dan ga je eventueel officiële brieven schrijven.
Een telefoontje is zó gepleegd en vanuit Frankrijk kun je gratis bellen met vast. Wat is daartegen? Daarna kun je alsnog alles doen wat je maar wilt. Misschien komt er niets uit zo'n telefoongesprek, jammer dan. Maar misschien ook levert het iets op. Dat is dan mooi meegenomen. En wie weet hoef je daarna helemaal niet meer in actie te komen, nog mooier. Nu spelen er nog geen termijnen, zoals in een bezwaar- en beroepsprocedure. Er is alle tijd om even rustig te overleggen. Het enige wat Margje nu niet moet doen is niets.
Indien Margje ons alles heeft verteld over de situatie van haar gezin, kan het niet anders dan dat er een misverstand in het spel is, en wel bij de CPAM.
Ik zal niet meer op je opgewonden reacties ingaan, Max. Je ligt maar te strijen en je moet koste wat het kost je gelijk halen. Als je daar beter van slaapt wil ik je dat wel geven hoor: je hebt gelijk, alle advocaten zijn waardeloos en alle schoolmeesters weten alles altijd beter. Dag Max.
Beste Theodora dank voor je reactie. Het telefonisch onderhoud In detail, ik stelde gespreide betaling voor en wilde zo snel als mogelijk van die schuld van 3.500 Euro af. Vond ze prima als ik haar dan maar een machtiging wilde geven dat er een vast bedrag maandelijks automatisch van mijn rekening zou worden afgeschreven. Dat ik al enkele dagen daarvoor 500 Euro per telebankieren Nl-bank/Nl-bank had overgemaakt bleek nog niet eens in hun adm. te zijn verwerkt, maar dat terzijde. Daarop zei ik dat zij de fout hebben gemaakt, mij na 2 jaar ineens met een naheffing confronteren, ik dat geld best wilde betalen (wet = wet) maar wel op mijn manier en wanneer het mij uitkomt. Immers de ene maand heb je bijv. een rekening van de opstalverzekering, de andere maand die van de auto, of de onroerendgoedbelasting enz. enz. die ook al automatisch afgeschreven worden zodat er maanden zullen zijn dat ik niet eens geld voor leefkost op zou kunnen nemen en, dat zij, die mij vooraf nooit over deze gang van zaken me geïnformeerd hebben, zeker- absoluut niet de baas over mijn bankrekening moesten willen worden.
Haar reactie was; of gespreid betalen met een vast maandbedrag middels een machtiging aan de bank- of de deurwaarder of beslaglegging etc etc. Dat heeft mij emotioneel sterk aangegrepen. Later kreeg ik een formeel briefje dat ik dan geen machtiging meer hoefde af te geven als ik maandelijks dan maar 500 Euro zou blijven betalen, anders zouden er toch dwangmaatregelen volgen. Sinds die tijd betaal ik 100 Euro per maand af zodat niemand me kan verwijten niet- niet te betalen en heb de zaak aan de Ombudsman voorgelegd.
Kreeg geheel volgens de geldende procedure een brief van de afd. klachten-buitenland van het CAK waar me de klachtenprocedure in werd uitgelegd richting de Ombudsman en de afzender daarvan trachtte door zijn woordkeus; u verwijt ons 'gebrekkige informatie' hun fout te verdoezelen. Mijn reactie daarop; 'nee stelletje halve zolen- HELEMAAL geen informatie!' Maar dan netjes gesteld natuurlijk.
Het CAK heeft niets meer of minder dan een 'communicatieprobleem' met ons verdragsgerechtelijken. - Als ze ons vooraf tijdig geïnformeerd hadden? - Als ze mij een brief gestuurd zouden hebben met Beste Mijnheer Dulfer het spijt ons u te moeten meedelen dat op basis van uw belastingaangifte over 2014, wij helaas met een achterstand in de verwerking nu pas in 2016 3.500 Euro van u tegoed blijken te hebben, willen wij met gepaste verontschuldigingen daarvoor graag met u in contact treden hoe u dat bedrag binnen welke termijn etc.etc. kunt inlossen. Dan zou het hun- en ons een heleboel narigheid- en vooral veel kosten besparen.
Immers nu gaat een deel van onze zorgkosten op aan al die mensen daar die zich alleen al met de klachtenverwerking moeten bezig houden. Dat er alleen al een afd. Klachtenbuitenland voor opgetuigd blijkt te zijn spreekt boekdelen.
Koos, wat een verhaal! Het meest belachelijke vind ik nog het totale gebrek aan beleid wat betreft een betalingsregeling. Ik vind het niet zo vreemd dat ze een machtiging vragen, maar wel dat die dan later niet nodig blijkt te zijn. En 500 euro per maand vragen, alsof het niets is, terwijl jou helemaal niets valt te verwijten. En plotseling nemen ze dan genoegen met 100 euro per maand. Ze mogen hun handjes dichtknijpen.
Je hebt groot gelijk dat je een klacht hebt neergelegd bij de Nationale Ombudsman. Het is me nu ook heel duidelijk waarom die ontvankelijk is verklaard. Prima. Ik hoop dat je in dit forum (in een eigen bericht) nog eens verhaalt hoe het is afgelopen.
Gek, mijn man heeft sinds 2011 AOW met partnertoeslag. Tot nog toe hebben wij keurig in september de voorlopig afrekening over het voorgaande jaar ontvangen, krijgen altijd een aardig bedrag terug. De definitieve volgt dan enkele maanden later, krijgen we nog een klein bedrag aan rente. Over 2015 heb ik hem in maart ontvangen. Ik hoop dat het in de toekomst zo doorgaat, hebben ze in ieder geval 1 tevreden klant.
@Max, ik vind dat je wel even mag dimmen t.o.v. Theodora. Wij hebben met onderwijsgevenden slechte ervaringen. Moet ik jou dat dan ook aanwrijven?
En dat je er van uit gaat dat alles moedwillig fout gaat bij het CAK, gelukkig lezen we ook andere verhalen.
@Margje, ik kan je niet anders adviseren dan wat Theodora gedaan heeft. Gewoon volgende week even bellen. En als het lastig is, je poot stijf houden om diegene te spreken te krijgen die boven de brief staat die je ontvangen hebt.
Succes
Janny
Dus Margje, Sluit me bij de vorige schrijver aan. Maar houd in het oog dat wanneer de aanslag van het CAK correct zou blijken en jullie daarmee in financiële problemen zouden komen, het het CAK te verwijten valt dat ze jullie daar niet vooraf over geïnformeerd hebben zodat jullie er ruim van te voren rekening mee gehouden hadden kunnen hebben. Bij incassomaatregelen onder dwang, zouden jullie wegens mijn lopende klachtprocedure de uitspraak van de Nat. Ombudsman af kunnen wachten.
Hoe dan ook succes en sterkte!
Janny, Koos bedoelt: stel dat Margje en haar man zonder dat zij het weten toch voor rekening van Nederland verzekerd blijken te zijn (of te zijn geweest in het verleden), omdat zij een bepaalde omstandigheid hebben vergeten of denken dat die niet belangrijk is.
Wanneer zij dan net als Koos een enorme navordering zouden krijgen, waardoor zij in de financiële problemen kunnen komen, moeten zij zich realiseren dat dat niet per se hun fout hoeft te zijn. Zij kunnen dan een betalingsregeling treffen, die voor hen op te brengen is. In ieder geval moeten ze zich niet een regeling laten opdringen die zij niet of nauwelijks kunnen opbrengen, zoals de dame van het CAK in Koos' geval probeerde hem op te leggen.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr