Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
In Londen zullen de onderhandelingsdelegaties nu wel weer richting vergadertafel gaan, wie knippert er het eerst met z'n ogen. Ligt er al iets van een compromis, dat pas op het laatste moment te voorschijn wordt getoverd om de achterbannen ervan te overtuigen dat dankzij standvastig optreden het maximaal haalbare voor de poorten van de hel is weggesleept? Wanneer over twintig jaar, of wie weet nog wel later, de archieven open gaan een interessant onderwerp voor een nieuwe generatie historici, economen, politicologen en psychologen.
Over de Ierse kwestie is al veel gezegd, maar die visserij, was daar eeuwen geleden ook niet het een en ander over te doen? Kabeljauw oorlogen bij IJsland en de eens oppermachtige haringvloot van de Nederlanders? Toch maar eens wat gaan lezen dacht ik, de geschiedenis van de Nederlandse zeevisserij en hetzelfde onderwerp vanuit Frans perspectief. En dan lees je hoe er lang geleden werd gedacht over de Nederlandse haringvisserij: “I had the curiosity to go to Shetland to see the Dutch Fleet, which appear’d like so many busy Bees, sucking the Honey from our Coasts.” Anything new? Nee, in de periode na de Eerste Wereldoorlog was er in de Britse pers, toen al behoorlijk tabloid-achtig, een hetze op gang gebracht tegen de Nederlandse kustvaart. Die werd beschuldigd van "unfair competition". Het ook in Frankrijk geliefde thema van de competition deloyale. En dan moet je als Franse president voor de zoveelste keer een belangengroep te vriend zien te houden. Jongleren voor gevorderden.
Eeuwenoud zeer dus, gaan ze het redden daar in Londen in deze paar laatste dagen? In een poging om niet voor de eerste keer een "cohabitation" ter zee uit te onderhandelen.
Wie het denkt te weten, mag het zeggen. We nemen gewoon de trein en kijken uit het raam, met nieuwsgierigheid en verbazing en hopen dat de toekomst niet dit beeld oplevert.
Weergaven: 627
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
De ironie van deze visserij toestand is dat al jaren circa 70% van de vis door Britten gevangen naar het continent wordt ge-exporteerd!
De wat mindere, goedkopere kwaliteit gaat naar hongerige Britse magen. Zouden ze daar vanaf 1 januari 2021 plotseling meer willen gaan betalen voor de hedendaagse varianten op fish and chips - je kreeg ze vroeger in krantenpapier mee - of zeggen: doe maar meteen tien kilo? Lijkt me onwaarschijnlijk. Ook al omdat de meeste van dit soort zaken gesloten is en deze was ook al dicht. Waar moeten ze straks trouwens het geld vandaan halen "to make ends meet". Geen Costa Brava meer, geen Costa del Sol (of: beton?), terug naar beproefde vakantiebestemmingen, typically British I'm afraid.
Gisteravond 22:00 uur lokale tijd hielden de onderhandelaars het voorlopig weer voor gezien. Eenmaal buiten stond daar natuurlijk de nieuwsgierige pers die aan Dhr. Barnier vroeg of er al enige voortgang was in de onderhandelingen.
Barnier antwoordde met slechts één woord: "poisson", en daarmee waren alle vragen toch afdoende beantwoord.
@ Jako, je eerdere opmerkingen over Bretagne waar zomaar het licht zou kunnen uitgaan ná 31 december van dit jaar zijn ook in de Europese hoofdsteden doorgedrongen: " Merkel hinted at the trade-off being offered in the negotiations between access to the EU’s single market in electricity and EU rights to catches in UK fishing waters. She said: “Perhaps for some the most tangible are concrete questions, from the British point of view access to energy markets, from our view access to British fishing grounds.” Aldus The Guardian.
Toch nog even een stap terug, naar het verleden. Gewaagd, want ik verwijs alweer naar een boek, nl. dat van Ian Buruma met als titel: "Het Churchill complex", opkomst en ondergang van de Anglo-Amerikaanse orde. Al in 1945 waren er Britse economen die zeiden: het is nu langzamerhand afgelopen met het VK als wereldmacht, we zullen ons moeten schikken in een nieuwe, meer bescheiden rol. In het boek van Buruma worden tal van uitspraken aangehaald die onderstrepen hoezeer dit tegen het Brittannia rules the waves gevoel inging, een gevoel dat nog steeds springlevend is. Het hoofdstuk "reality testing" waar psychologen ons soms meer over kunnen vertellen dan de spiegel die pragmatsich, nuchter rekenende economen kunnen voorhouden.
Zomaar een paar passages uit dat boek: "Wilson vond overleven buiten Europa dan ook een wezenlijk doel, vooral in de eerste jaren van zijn bewind. Toen Groot-Brittannië in 1961 het lidmaatschap van de EEG had aangevraagd, had Wilson beweerd dat als het uitliep op een keuze tussen het Gemenebest en Europa, "we onze vrienden en verwanten niet mogen verraden voor een problematisch en marginaal voordeel bij het verkopen van wasmachines in Düsseldorf".
"In september 1965 schreef de diplomaat Geoge Ball een memo aan president Johnson waarin hij dingen herhaalde waarvoor hij al jaren had gepleit."De Britten zullen moeten erkennen dat ze niet langer het middelpunt van een wereldrijk zijn, maar nog wel een belangrijke rol kunnen spelen wanneer ze hun talenten en hulpbronnen aanwenden voor het leiderschap van West-Europa. Wij zullen op onze beurt onder ogen moeten zien dat het in wezen ongezond is om het Verenigd Koninkrijk aan te moedigen om verder te gaan als arme verwant van Amerika en boven zijn stand te leven door middel van periodieke Amerikaanse financiële injecties."
Nog even afwachten waar de exercitie in reality testing tijdens de onderhandelingen in Londen deze week op uitdraait. Wanneer de persoonlijke mindset van Boris Johnson hem in de richting drijft om als een tweede Churchill in de geschiedenisboeken terecht te willen komen, redder des vaderlands nummer twee, dan ziet het er niet best uit.
Veel dank Rob van der Meulen! Ben zeer benieuwd hoe Boris zich er uit gaat redden en of we nog meemaken dat Ierland een land wordt.
@ Theodor, ik mag dan wel redelijk vlot schrijven, maar zo trefzeker als Claudia de Breij het bijna twee jaar geleden muzikaal verwoord heeft, daar kan geen pen of keyboard tegenop, nog steeds grote klasse!
Een muzikale uitsmijter voor vandaag, het Franstalige perspectief: The French Brexit song.
Al eerder vroeg men zich af: Will we survive?
Eindelijk zal er weer vrolijk gelach opklinken aan de breakfast table, at last. Of wordt het toch yesterday, all my troubles seemed so far away.......
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr