Boodschappen doen

Half oktober ontving ik een brief van Enedis dat op 22 november onderhoudswerkzaamheden zouden plaatsvinden aan ons elektriciteitsnet. Daarom zou de stroom van 9-12 uur zijn afgesloten.

"Lekker handig", dacht ik, "om midden in de winter onderhoud te plegen in een dorp vol oude mensen die voor het grootste deel elektrisch stoken." Ik trof mijn maatregelen. Mijn dochter zou haar lessen naar de vrijdag verzetten en ik zou vanaf 9 uur bij haar en haar echtgenoot in Alès onderdak genieten. We zouden even naar het belastingkantoor gaan en dan boodschappen doen. Gele hesjes waren toen nog niet in beeld.

Eergisteren begon ik te twijfelen. De berichten uit Alès waren niet bemoedigend. De gele hesjes hadden iedereen weliswaar aangeraden om donderdag en vrijdag boodschappen te doen, omdat ze zaterdag de toegang tot alle winkels gaan blokkeren, maar waren de winkels wel bevoorraad? En zou ik mijn dochter wel kunnen bereiken? Wat dat laatste betreft stelde ze me telefonisch gerust: op de weg binnendoor waren geen blokkades. Maar we konden niet naar het belastingkantoor, want de toegang tot de impôts was geblokkeerd.

Voor de zekerheid besloot ik onderweg vast boodschappen te doen bij de Aldi in een voorstadje van Alès. Helaas, overal staarden halflege schappen me aan. Geen eieren, geen stokbrood, geen yoghurt, nauwelijks fruit en groenten, laatste resten koffie en honden- en kattenvoer. Ik stelde me tevreden met notenbrood en een halfje gesneden wit voor de zekerheid. Ik was blij dat ik zo vroeg was gegaan, want hoe zou het er vanmiddag uitzien? Onderweg naar m'n dochter kwam ik bij de eerste de beste rotonde in een opstopping terecht. ??? Zouden ze op deze binnenweg toch actie voeren? Maar nee, aan die rotonde ligt een benzinestation en iedereen wilde kennelijk snel tanken voordat er geen carburant meer verkrijgbaar zou zijn. Met een opstopping als gevolg.

Met enige moeite wist ik m'n auto uit het gedrang te krijgen en ik reed verder. Het leek me verstandig om ook eerst naar Leclerc te gaan om te kijken of daar nog yoghurt en eieren waren. Maar Leclerc bleek geblokkeerd door gele hesjes, ondanks het feit dat Leclerc een van de supermarkten is die als protest tegen de taxe-verhoging de benzine voor inkoopprijs heeft verkocht. In de verte zag ik zwarte rookwolken opstijgen boven de rotonde op de rondweg. M'n dochter vertelde dat alle bedrijven die aan de rondweg om Alès liggen zijn geblokkeerd.

Ze vertelde ook dat een bevriend echtpaar (76 en 72 jaar oud) zwaar is getroffen door de blokkades. Nadat de man was geopereerd en bestraald vanwege kanker, waarvan hij nog steeds herstellende is, werd zijn vrouw getroffen door een ernstige beroerte. Zij ligt nu eenzijdig verlamd en met verlies van haar spraak in een ziekenhuis in Nîmes. Normaal rijd je daar vanuit Alès over de grote weg in een half uur naartoe. Maar door de blokkades moet je met een grote omweg via binnenwegen en dorpjes rijden, wat anderhalf uur duurt. Dat redt de man niet meer. Dus wordt hij regelmatig door mijn dochter en schoonzoon naar Nîmes gebracht om zijn vrouw te kunnen bezoeken.

We lunchten gezellig met z'n drieën en na de koffie stapte ik weer op. Op de terugweg nam ik de route over het stadje La Grand'Combe, waar ik even bij de Intermarché ging kijken. Die bood hetzelfde beeld als 's morgens de Aldi. Ik nam er de laatste doos eieren mee.

Toen ik thuiskwam vertelde buurman Michel dat die ochtend de stroom helemaal niet was afgesloten! Vanwege de acties, vermoedde hij. Dat houden we dus nog tegoed.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20181123, Geldzaken, Overheid

Reactie van pieter10 op 24 November 2018 op 21.32: Van Rompuy is ook een politicus. Dus liegt hij altijd of heeft hij gelogen op die bewuste zondag?

;)

Overleden Reactie van Susan op 25 November 2018 op 10.29: http://www.schrijverinfrankrijk.nl/2018/11/het-hesje-van-mijn-groot...

een geweldig verhaal.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 November 2018 op 11.32: Er klopt alleen niet veel van, Susan. De vergelijking met de Franse revolutie gaat mank. Dat was geen opstand tegen de voorrechten van de adel. Het volk had stomweg helemaal niets om te eten. Nog geen droog brood. Een beetje anders dan onze huidige welvaartsstaat voor (bijna) iedereen.

Bovendien heeft Macron de vermogensbelasting niet verlaagd. Hij heeft deze belasting afgeschaft en vervangen door de IFI, een vermogensbelasting op onroerend goed. Ik moet wel zeggen dat ik dat ik dat bepaald niet slim van hem vind. De redenering erachter was dat rijke mensen, die meestal onroerend goed kopen voor hun geld ("beleggen in stenen"), dan niet meer uitwijken naar het buitenland en dus in Frankrijk belastingplichtig blijven. Dat is echter aan de franse bevolking bijna niet uit te leggen. Want die ziet daarin alleen een maatregel die de rijken bevoordeelt.

Verder blijkt uit het stuk dat het vooral om het recht om te demonstreren gaat. Ik ondersteun van harte het recht om te demonstreren. Ik heb het vroeger diverse keren gedaan. Maar ieder recht houdt op zodra het anderen in hun vrijheid beperkt. Dat geldt ook voor het recht op demonstratie. Demonstreren heeft niets te maken met het blokkeren van wegen, het beletten van anderen om hun werk te doen en bedrijven stil te leggen zodat er ontslagen vallen en zelfs faillissementen dreigen.

Reactie van wilsam op 25 November 2018 op 14.13: Het Franse staatsbestel in 1789 bestond uit de koning en de parlementen. De koning legde alleen verantwoording af aan god, volgens het droit divin. De parlementen waren adelijke rechtbanken, die pretendeerden het volk te vertegenwoordigen. De enige volksraadpleging was de Staten-Generaal, verdeeld in drie standen, de geestelijkheid, de adel en het volk. De afgevaardigden van het volk kwamen uit de kringen van gegoede burgers, de bourgeoisie, en alleen uit bepaalde steden, de zogenaamde bonnes-villes. De eerste twee standen betalen geen belasting en de beter gesitueerden van de derde stand vonden vaak ook uitwegen om geen belasting te betalen.

De Staten-Generaal werden in 1789 voor het eerst sinds 1614 bijeengeroepen om een oplossing te vinden voor de hoge staatsschuld van dat moment. De drie standen bestonden uit evenveel afgevaardigden, maar de derde stand wist te bedingen dat hun aantal werd verdubbeld (tot 578 leden). Dit leverde echter niets op omdat er per stand zou worden gestemd, één stem per stand. Het volk, dat ook medestanders had onder de geestelijkheid, eiste vervolgens een hoofdelijke stemming. De koning verwierp de eis. De derde stand richtte daarna de Assemblée Nationale op, met als doel tot een nieuwe grondwet te komen.

De revolutie ontstond in de lagen van de bourgeoisie en wel degelijk als opstand tegen de privileges van de adel. De honger en de ellende van het gewone volk was instrumenteel in bijvoorbeeld de bestorming van de Bastille en de mars op Versailles.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 November 2018 op 14.48: Dankjewel Wilsam, voor deze uitstekende geschiedenisles! Ik herinner me alleen nog de woorden van Marie-Antoinette, toen men haar kwam vertellen dat het volk omkwam van de honger omdat het geen brood meer had: "Waarom eten ze dan geen cake?"

In ieder geval was dat een tijd waarin grote delen van de bevolking helemaal niets meer bezat en inderdaad omkwam van de honger. Evenals vergelijkingen met oorlogssituaties vind ik de vergelijking met de gele hesjes, die te eten en te drinken hebben, tv, auto en internet bezitten, volkomen mank gaan.

Reactie van wilsam op 25 November 2018 op 18.25: Ik zie toch overeenkomsten tussen toen en nu.

1 - (Gevoel van) ongelijkheid

De grootste grief van de derde stand in 1789 was de ongelijkheid. De eerste twee standen waren vrijgesteld van belastingen. Banen in het openbaar bestuur gingen vaak naar de adel. De boeren, die de onderkant van de derde stand vormden, leefden in feodale omstandigheden. Zij leenden het land dat zij bewerkten en betaalden belasting over de opbrengsten. Daarnaast was er de corvée, de drie dagen verplicht werk voor de leenheer, en betalend gebruik van zaken zoals de molen en de oven.

Frankrijk leed toen vaak onder hongersnoden. Die werkten graanspeculatie in de hand, zodat er ook honger voorkwam zonder dat er sprake was van een misoogst. De bankier Necker, minister van Financiën, was één van de speculanten. De graanprijs steeg naar recordhoogte in 1788 en was juist weer gedaald in 1789.

Ook nu wordt er ongelijkheid gevoeld. Er is een tegenstelling tussen stad en platteland, werkenden en werklozen, de elite en het volk. Er wordt een achteruitgang in koopkracht gevoeld. Misschien nog wel het belangrijkst, is het gevoel zich niet gehoord, zich niet vertegenwoordigd te voelen.

2 - Respons vanuit de politiek

Er kwam toen wel respons vanuit de politiek, maar te weinig en te laat. Er werd een graanpolitie ingesteld. De Assemblée Nationale werd door de koning erkend. De koning die de eerste jaren van de revolutie gewoon aanbleef. Wat veel meer is bijgebleven is de uitspraak van brood en cake die aan Marie-Antoinette wordt toegeschreven. Zij stond bekend als spilziek (ze werd ook wel Madame Déficit genoemd) en was niet populair. Dezelfde uitspraak wordt evengoed aan Chinese keizers toegeschreven, maar dan met de woorden rijst en vlees.

De politiek van nu reageert vasthoudend, of helemaal niet.

3 - Gebruik van media

De publieke opinie werd toen bespeeld door middel van pamfletten. Zo kon ook het gewone volk worden beïnvloed en worden gemobiliseerd.

Nu wordt sociale media ingezet voor meningsvorming en coördinatie van acties.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 25 November 2018 op 19.24: Macron ontkent dat er een tegenstelling bestaat tussen de stad en het platteland. Zie RTL.fr (Macron in Brussel i.v.m. de Brexit) waar ik lees:

"Emmanuel Macron a continué à évoquer le Brexit en contestant l'opposition entre les villes et les campagnes, un clivage régulièrement mis en avant par les "gilets jaunes.

"Si je prends l'exemple de notre pays, la situation est aussi très difficile dans certains quartiers des grandes villes", a-t-il notamment fait valoir. "Il y a ceux qui réussissent dans cette mondialisation et ceux pour qui le progrès n'est plus accessible", a conclu le chef de l'État."

Wat de mogelijkheden van openbaar vervoer betreft hebben de gele hesjes wel gelijk; daarentegen beweren ze wel voortdurend dat het hun niet alleen om de taxe-verhoging op diesel en benzine gaat.

Volgens mij komen voor- en tegenstanders van de acties toch niet tot elkaar, hoe lang we hier ook discussiëren. De voorstanders gaan voortdurend voorbij aan alle argumenten van de tegenstanders. Ze willen niets horen over de maatregelen die Macron er tegenover heeft gesteld. Ze blijven maar roepen dat het volk gehoord wil worden. Maar zoals ik al heb geschreven weet het volk helemaal niet wat er allemaal speelt op regeringsniveau en met welke nationale en internationale problemen een regering wordt geconfronteerd. De bevolking denkt aan de eigen portemonnee en op korte termijn. Dat is logisch. Dat doe ik ook. We hebben een regering gekozen. Laat die dan ook regeren, want wij weten niks.

Dit is een totaal andere situatie dan in 1789, toen de onderste bevolkingslaag werd uitgebuit, zwaar gediscrimineerd en honger leed. Maar dat willen de voorstanders niet horen. Ze hebben het te goed en vervelen zich. Dus leven ze zich uit op voetbalvelden en maken ze oorlog. Dan kunnen ze hun agressie kwijt.

Wederom bedankt voor je interessante beschouwing over de Franse Revolutie. En over de uitspraak van Marie-Antoinette.

Reactie van pieter10 op 27 November 2018 op 1.28: Bob V,

Het klinkt wel poëtisch dat vooral meningen, emoties de wereld veranderen. We zouden dat wellicht graag willen, maar ik betwijfel sterk of dat wel zo is.

Juist de wetenschap en daarmee de technologische ontwikkeling, dus concrete feitelijkheden, verandert de wereld en heeft ons voorspoed, gezondheid, voedsel, onderdak en veiligheid geleverd. Soms lijkt het er op dat de mens deze verworvenheden, als een soort puberale risico zoekende geest, wil kwijtraken door destructief emotioneel gedrag met demonstraties, rellen en als een ultieme poging zelfs oorlogen, maar dat is steeds slechts tijdelijk.

Uiteindelijk gaat het er om dat we ons steeds meer vrijmaken van dagelijkse problemen. En dat lukt uiteindelijk alleen met rationele en feitelijke stappen.

Zo ook in dit geval. Het begint af en toe te lijken op alle demonstraties in Griekenland de afgelopen jaren. Veel emoties, gewonden, doden, maar uiteindelijk gaat het er om dat de economie groeit zodat de dagelijkse problemen beter opgelost kunnen worden. In het geval van Frankrijk is het geen kwestie van de voorspoed beter te verdelen.

Er is gewoon te weinig voorspoed / geld. Dat moet eerst verdiend worden. Daarvoor zijn hervormingen nodig (mijn mening). Die hervormingen geven weer aanleiding tot emotionele toestanden en dus demonstraties en rellen. Dat is echter slechts tijdelijk en niet te vermijden.

Ik hoop dat de regering die hervormingen kan doorzetten en uitbouwen. Anders wordt het , naar mijn mening, voorlopig niet beter en gaat het, gelijk als Italië, Griekenland achteraan: Eerst veel, veel dieper het puitje in en dan heel langzaam er uit komen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 27 November 2018 op 7.44: Eens in de vijf jaar kun je als volk een regering en een president kiezen. Daarmee kun je veel directer een verandering van beleid bereiken. Maar velen maken geen gebruik van hun kiesrecht. En als de regering, daartoe gemachtigd door het volk, dan maatregelen neemt, dan zijn de niet-stemmers de eersten om de straat op te gaan. Ze hadden ook kunnen zorgen dat Le Pen president werd. Dan had je pas wat kunnen beleven.

Wanneer je eens per vijf jaar een regering en een president kiest, láát die mensen dan ook regeren. Daar zijn ze voor. Macron werkt dag en nacht voor wat hij denkt dat het beste is voor Frankrijk en dus voor de bevolking. Maar "het volk" weet het allemaal beter, want o wee hun portemonnee.

Gisteren zei een man, die ik altijd tegenkom met zijn hondje: "Macron heeft er met zijn prijsverhoging op sigaretten voor gezorgd dat velen zijn gestopt met roken. En nu wil hij het geld van de gemiste taxe op sigaretten terughalen via de carburant." Hij besefte totaal niet dat hij met die redenatie Macron gelijk geeft: door verhoging van de taxe op sigaretten zijn velen gestopt met roken. Door verhoging van de taxe op carburant zullen mensen hun auto vaker laten staan of hem inruilen voor een andere.

De man bleek trouwens helemaal niets te weten van de nieuwe sterk verhoogde premies die er staan op de aankoop van een zuiniger auto en de vervanging van een oliechaudière. "Het volk" verwijt de president dat hij niet luistert, maar ze schreeuwen zelf het allerhardst en luisteren homaar.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 27 November 2018 op 8.25: Natuurlijk John, je kunt veel beter de straat op gaan en voor miljarden schade aanrichten, faillissementen en ontslagen veroorzaken, dan dat je die niksnutten een (democratisch vastgesteld) salaris betaalt. Dat ik trouwens zelf ook veel te hoog vind, temeer omdat ze ook nog een dikke onkostenvergoeding ontvangen.

Maar die foto's zeggen me helemaal niets. Wie zelf regelmatig lange vergaderingen heeft moeten bijwonen kent het gevoel van bijna niet meer weten hoe je moet zitten en van bijna in slaap vallen. Maar iedereen moet per se zijn zegje doen, ook al weet je allang uit welke hoek de wind waait.

Dat Macron zit te gapen zegt ook niets. Hij slaapt nauwelijks. Altijd aan het werk. En niet het lichtste werk. Ik ben blij met zo'n energieke president.