Bon appétit

Eén van de redenen waarom ik zo dol ben op de fransen is vanwege hun passie voor eten. En die passie gaat zoveel verder dan enkel opeten dat op je bord ligt. De herkomst van de producten, de bereidingswijze, de ingredienten en welke wijn er het beste bijpast, dat vinden ze even fascinerend en belangrijk. Daar kunnen wij noordelingen nog veel van leren. Even een snelle hap uit de muur trekken voor de lunch, dat is in Frankrijk praktisch ondenkbaar.

Het genieten en leren kennen van de meest uiteenlopende voedingsmiddelen wordt er hier al van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Op de scholen wordt er elke dag een ander 4-gangen menu aangeboden. Op de school van mijn zoontje hangt het menu voor de hele week uit op een bord bij de schoolpoort. Ik heb hier al dikwijls met veel fascinatie naar staan kijken. Als voorgerecht meestal een soort salade, dan een hoofdgerecht met vlees of vis, aardappeltjes, pasta of rijst, dan een kaasplankje en vervolgens nog een dessert. En natuurlijk brood en water erbij. Elke dag worden de groenten en het fruit vers aangeleverd door plaatselijke boeren en de worsten worden vers gemaakt in de schoolkeuken. Prachtig vind ik dat, je weet dan tenminste wat de kinderen op hun bord krijgen en dat het vers is. Ze maken op deze manier ook al op vroege leeftijd kennis met de meest uiteenlopende smaken, texturen en geuren, en leren om van eten te genieten.

Er worden tevens regelmatig “thema-dagen” georganiseerd op de scholen, rond een bepaald product, land, streek of soort gerecht. Zo was er vorig jaar op de lagere school in ons dorp een “Dag van de Soep”. Voor-, hoofd- en nagerecht waren dus… soepen, ik weet niet meer precies wat voor soorten maar wel dat het dessert een koude soep van rode vruchten was, waar de kinderen dolenthousiast over waren. Op het collège, waar mijn dochter sinds september naartoe gaat, zijn ze ook behoorlijk creatief. Onlangs was er nog een “Bretonse” dag, met de bekende “galettes”, en ook een “appel-dag”, waarbij ze op zeer originele wijze appels in alle gerechten hadden verwerkt, op een zeer smakelijke manier.

In de kleuterklas wordt er ook al vroeg op speelse wijze kennis gemaakt met de wondere wereld der voedingsmiddelen. Zo hebben ze in de klas van mijn zoontje verschillende 3-D puzzels, met heel erg realistisch nagemaakte groenten, fruit en een heuze kaas-plateau. Blijkbaar vinden de kindjes het er ook nogal overtuigend echt uitzien, want her en der zijn tandafdrukken te ontdekken in de plastic Brie, Cantal en geitenkaas. Vorige maand werkten de kindjes van de kleuterklas omtrent het thema “smaak”. Elke ouder mocht iets meebrengen om de smaakpapillen van de kleintjes te prikkelen. Er passeerde vanalles de revue; ananas, bossen knoflook, versgebakken taarten, kastanjepuree, citroenen, rozebottels, verschillende soorten fruit en noten, noem maar op. Omdat het thema volgende maand “Geur” zal zijn, besloot ik, om behalve een verse tros druiven, ook een paar kruiden en specerijen in kleine potjes te doen, die de kindjes dan kunnen proeven én ruiken. Vanzelfsprekend heb ik de peper en pili-pili achterwege gelaten, en gekozen voor de wat kindvriendelijkere varianten zoals kerrie, kaneel, anijs, paprika, komijn, zoete en bittere cacao, vanillesuiker, dat soort dingen. Over geuren gesproken; een tijdje geleden vond ik op de rommelmarkt een geweldig spel; een “geuren” loto, waarbij je de geuren moet raden die in de kleine potjes zitten. 30 stuks zijn er, waaronder originele geuren zoals “haardvuur” en “zeelucht”. Het is snel éen van de favoriete spelletjes van de kinderen geworden (en van mij ook moet ik bekennen.)

Ik heb inmiddels ook geleerd dat je nooit een franse markt moet overstruinen met een lege maag. De zalige smaken en geuren die je daar tegenkomt…daar zijn maar weinig mensen tegen bestand. Het is alleen al een genot om naar dit alles te kijken, en dan mag men her en der ook nog proeven van de heerlijke kazen, olijven en ambachtelijke worsten die aangeboden worden. Als ik met de kinderen naar de markt ga krijgen ze standaard elk een stuk fruit gratis, en mij maken ze meestal erg blij met een grote bos “persil plat”, oftewel platte peterselie. Heerlijk om verse kruidenboter mee te maken, op een broodje tomaat met olijfolie, in de salade of in de soep… Maar om een lang verhaal kort te maken, ik kom dus vaak goed beladen thuis van zo’n markt.

Het is heerlijk om te zien hoe mijn kinderen kunnen genieten van eten, dat ze dingen opsmikkelen waar menig kind in Nederland of Belgie de neus voor op zou halen, gewoon omdat ze het niet kénnen. Ik vergeet nooit meer de reactie van de man op een markt in de buurt die olijven verkocht. We hadden de kinderen laten kiezen welke soorten we zouden meenemen. Ze mochten alles proeven en genoten met volle teugen, zelfs de olijven met knoflook en spaanse pepers werkten ze zonder problemen naar binnen (zelfs de kleinste van 4!). De marktkramer genoot nog meer van dit schouwspel. Hij vond het erg bijzonder en leuk om niet-Franse kindjes zo te zien genieten van zijn olijven, dit maakte hij maar zelden mee. Als blijk van waardering kregen we nog een extra zakje mee, speciaal voor de kinderen. Verder kochten we die dag nog wat verse geitenkaasjes, drie worsten, met provençaalse kruiden, hazelnoten en “garrique” (met jeneverbessen, thym en rozemarijn), een ambachtelijk bruinbrood, verse salade en tomaten, knoflookteentjes op olie en een pot kastanje-honing van een plaatselijke imker. Ik hoef jullie waarschijnlijk niet te vertellen dat we hierna een zeer geslaagde lunch hadden!

http://nathaliedewilde07.wordpress.com/

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20131107, Kinderen, Kunst en Cultuur

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 8 November 2013 op 18.20: Julia, dat is idd hardstikke gezellig. Niet zoals in NL naar een soort gesloten jongerenopvangkamp (naschoolse opvang) totdat de ouders de tijd hebben om de kinderen uit die instelling op te halen.

Dat 'regime' op school voert Frankrijk al langer dan mensheugenis. Godzijdank hebben we in Parijs geen hordes overbetaalde ambtenaren die het schoolsysteem en de educatieve filosofieën en grondslagen om de 5 jaar weer willen veranderen (omdat ze anders niets zinnigs te doen hebben). Ik vind het prachtig dat we in F. nog BAC systeem hebben en nooit een Mammoetwet zullen krijgen. Dieu merci!

Ik zie in Frankrijk geen negatieve gevolgen. Ik zie geen comazuipende jongeren zoals in NL. Ik zie veel minder disrespectvolle jeugd... omdat het de norm is geworden.

Hooligans zijn een noord-west Europees fenomeen waar we in F. geen (substantieel veel minder) last van hebben. Ik zie verbazing op de gezichten van mijn NL bezoekers als we door wildvreemde jongeren worden begroet 's ochtends vroeg.

Sorry Julia, het is die "Natuurlijk, hardstikke gezellig" opmerking die me even deed denken aan onderwijsdeskundige akela's met opgeven vingertjes die er in NL en Den Haag zoveel zijn. Misschien zit ik helemaal fout?

Reactie van marielle op 8 November 2013 op 18.28: Tout à fait d'accord, Anton, et bon appétit!

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 8 November 2013 op 18.28: Ik ga nu koken, pompoenlasagne (zonder lagen deeg) met brie en blue d' auvergne en een scheut Noilly Prat. Ieder zijn eigen ovenschaaltje. Bon apetit.

Reactie van Nathalie de Wilde op 8 November 2013 op 18.43: Jeetje, wat klinkt dat zaaalig! Eet smakelijk Anton

Reactie van Nathalie de Wilde op 8 November 2013 op 18.43: Ik heb trouwens geen bezwaar tegen het volledige recept hoor, haha!

Reactie van petra op 9 November 2013 op 10.06: Ik heb een courge liggen van 5 kilo... dus als de kok zijn recept wil vrijgeven !!! zeg ik geen nee :-)

Reactie van Lilian op 9 November 2013 op 11.12: Heel leuk geschreven Nathalie, ik krijg meteen trek. Ik vind die Franse eetcultuur ook geweldig. Tussen de middag een fijne lunch op een terras, plat du jour voor een redelijk bedrag, een glas wijn erbij, trop bon.

Ik luister ook altijd graag naar mijn Franse collega's die vertellen over paddenstoelen die ze zoeken, over de jacht, bereiding van een dier (waarvan ik soms snel de vertaling moet zoeken), waar je lekkere geitenkaasjes kunt halen. Of marktjes op zondag waarbij een prijs wordt uitgereikt aan degene die de beste honing heeft. De burgemeester vertelt dan heel serieus door een krakerige microfoon hoe de keuring is gegaan en de winnaar ontvangt trots zijn trofee.

Ook inderdaad de cultuur van het beleefd begroeten is prettig, ook door kinderen en jongeren. Je komt niet weg op je werk zonder 'bonjour' al dan niet met de vluchtige wangzoen. Na vijven is het bonsoir en de 'rebonjour' is minstens zo belangrijk. Zeg je in NL 'goedemorgen', ben je bekakt. Het hóii en doei of hallo vind ik een gruwel.

Reactie van Norbertus van den Bosch op 9 November 2013 op 11.20: Bedankt Nathalie, een "lekker" verhaal!
Dat is ook te herkennen in een bekend (?) europees gezegde:
In Nederland eet je om te leven;
in Frankrijk leef je om te eten...

Ik duik straks weer de keuken in om een mega soep te maken: het weer leent zich niet voor een salade vandaag...
Fijn weekeinde!

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 9 November 2013 op 11.23: Was voor mij ook een première dus hier het recept.

sleutelwoord: DUN!

Neem een grote pompoen (niet zo'n langwerpige maar een brede platte. Snijdt het ding doormidden, haal de pitten e.d. er uit. Verwijder het harde vel.

Snij dunne plakjes die zo groot zijn dat ze (samen) de diameter hebben van iets meer (!) dan de diameter van de ovenschoteltjes waar je de pompoenlasagne in maakt en opdient. Zorg dat je in ieder schoteltje 4 laagjes kunt aanbrengen. 3 kan ook.

Kook plakjes ongeveer 5 minuten, hierdoor worden ze zachter, minder taai. Kook met een blokje bouillon en kruiden.

Maak een prutje van gefruite uitjes, knoflook, tomaat(puree), basilicum, oregano, majoraan, peterselie, paprikapoeder. (Een prutje maak je met olijfolie)

BEGIN JE BOUWWERK!

vet de schaaltjes in met boter. Leg een laagje pompoen op de bodem. Bedek met prutje. laagje pompoen, laagje brie (dun) daarbovenop wat prutje, laagje pompoen, bedek met een pittige fromage blue, daarover wat van je prutje. Dan nog eenmaal het laatste laagje pompoen, daarop deed ik brie. was beter geweest met een kaas die een beetje meer "reageert" zoals gruyere (ietsje bruin/zwart als die uit de oven komt.

Dan een eetlepel (we hebben grote eetlepels hier) Noilly Prat.

voila! het gebouw is fini! Nu nog afmaken.

wikkel het geheel in alufolie en zet de bakjes (1 pp) 15 minuten in de voorverwarmde oven 180C

na 15 minuten folie verwijderen en de bakjes onder de grill totdat de kaas bijna verbrand is.

opdienen met een glas Pouilly Fume (nee! geen rode wijn!) en stokbrood.

regalez vous

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 9 November 2013 op 11.28: addendum 1; dat de pompoenplakjes iets grotere diameter mogen hebben dan de bakjes zodat ze als het ware een soort opstaande vloer naar beneden toe hol. ik hoop dat dit wordt begrepen. Je legt dan de laag erboven niet 'op' de ondergelegen pompoenlaag maar daar in.

succes!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.