Bijzondere ontmoetingen: de slager

Al verschillende keren zijn we er voorbij gelopen; de dorpsslagerij. Een klein winkeltje, wat er eigenlijk uitziet alsof het dicht is door de halfgesloten lamellen, maar gewoon iedere dag open blijkt te zijn. Regelmatig zitten er dorpsbewoners lekker buiten, op het witte bankje voor de winkel, te praten, te lachen. Afgelopen zaterdag trokken we de stoute schoenen aan. Laten we even bij de slager binnen lopen, kijken wat hij verkoopt. T was al wat later op de middag, er zat niemand op het bankje, en ook in de zaak waren geen klanten. De slager begroette ons met een vriendelijk bonjour en ik vertelde hem wie we waren en wat we kwamen doen. Glimlachend vertelde hij dat hij al wist van ons bestaan, en ons al een paar keer had gezien. Jaja, nieuws is niet lang nieuws op een dorp. In de slagerij valt mijn oog op twee prachtige oude werktafels, en ik vraag de slager hoe oud ze zijn. Met grote trots verteld hij dat deze tafels gemaakt zijn in Toulouse, en dat zijn overgrootvader ze heeft laten maken, de slagerij bestaat namelijk al vier generaties, overgegaan van vader op zoon. Hij gebruikt deze meubelen nog steeds. Geweldig. lees meer...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20121017