Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   ||

Hebt u ze ook gezien? Als u de afgelopen jaren wel eens over de périférique hebt gereden, en dat gaat steeds vaker stapvoets, dan kan het u niet ontgaan zijn. Het zijn bouwsels die je in een favela of sloppenwijk in Afrika of India verwacht, maar deze bidonvilles staan op verschillende plaatsen langs de périf. Vlakbij het mondaine hart van Frankrijk. Huisjes van een samenraapsel van golfplaat, hout en misschien karton, die alleen blijven staan omdat ze tegen een ander huisje aan staan. In de winter kringelt de rook uit de aandoenlijk geknutselde schoorsteenpijpjes. Wie "wonen" hier? Bestaan deze mensen wel officieel, op papier? Waar leven ze van? Doet de Franse overheid hier iets aan? Dit vroeg ik mij op een onbewaakt moment af. Misschien ben ik niet de enige.

Weergaven: 2218

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20140731, Parijs, Woningen Algemeen

Reactie van marielle op 2 Augustus 2014 op 13.05

En als je nou de volgende film: http://www.auborddumonde.fr/index.php?chemin=null&langue=fr   zou kunnen zien, zie je nog meer.

Reactie van Nicole Gregoire op 2 Augustus 2014 op 13.59

Wie daar precies wonen ... er wonen daar mensen ... gewoon mensen zoals wij allemaal ... met dat verschil dat zij ' in hun context van het bestaan ' overleven' en hun basisbehoeften van veiligheid en erkenning niet ervaren .   Persoonlijk raakt me het dat onze mede-mensen in moeilijke omstandigheden moeten overleven. Elke mens mag voor zichzelf uitmaken hoe ermee om te gaan.  Men kan denken dat de overheid het moet oplossen of men kan er zelf iets voor betekenen.

Als kind, op mijn tiende maakten we een tussenstop bij de Bidonvilles,  wanneer we op vakantie gingen.  Kleding, voedsel, speelgoed namen we mee en bezochten de Bidonvilles waar we hartelijk onthaald werden. Mijn ouders namen enkele kinderen regelmatig mee naar onze thuis  en dat gedurende vele jaren.  De oudste Mohammed is jurist geworden en de zussen en broers hebben nu allen werk en een fijne plek om te wonen.  

Er wonen daar gewoon onze medemensen die men kan leren kennen als men dat wenst. 

 

Reactie van Birgit de Wolff op 2 Augustus 2014 op 14.49

@ Gerard: Dank voor je uitgebreide reactie. Helaas heb ik maar één leven en niet de mogelijkheid mijn aandacht over zo uitgebreid op te richten. Zo heb ik ook nooit de mogelijkheid gezien uit te stappen langs de snelweg, om deze mensen op te zoeken. Eerlijk gezegd heb ik er ook nooit aan gedacht, zoals de ouders van Nicole blijkbaar wel en al heel lang geleden. Dat kun je naïef noemen. Met een stuk wijzer, bedoelde ik dat ik antwoord kreeg op de vragen die ik in mijn berichtje stelde: namelijk wie wonen daar (voornamelijk mensen uit zeer arme landen in Oost-Europa; zelf had ik meer mensen uit Afrika verwacht), bestaan ze officieel (nee, dus), waar leven ze van (handel in oud ijzer en andere scharrelwerkzaamheden) en doet de overheid er iets aan (ja, gelukkig wel).

Ik ga mij er nu meer in verdiepen, maar zoals ik al zei; het leven bestaat uit keuzes maken en behalve wijnkennis opdoen ben ik vorig jaar weer begonnen met een HBO studie toegepaste psychologie, op afstand in Nederland. Ik kom elke dag al tijd tekort, wat niet bedoeld is als excuus. 

Allen bedankt voor de constructieve reacties.

Reactie van Nicole Gregoire op 2 Augustus 2014 op 15.28

Ik wil toch ff verduidelijken dat we niet op de snelweg zijn uitgestapt hoor maar een omweggetje gemaakt om er te geraken .  En ook tijdens het verdere leven blijft mijn moeder nog steeds interesse tonen voor de 'outsiders' en zo had ze haar ervaring een tijdje  geleden wanneer ze  als 80-jarige met een dakloze op de stoep ging zitten om samen een zakje smoutebollen te eten en  te luisteren naar zijn verhalen.  Naïef is moeders niet ...  als ze dronken zijn of aan de drugs, dat herkent ze en houdt ze afstand . Ik merk dat ik nogal veel :-) trots ben op mijn moeder , wiens eigen moeder vermoord werd en ze zelf nooit angstig of rancuneus is geweest . 

Ik hoop van harte dat naast je studie ook de ervaring je leven mag kleuren :-) 

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

Booka.place - Webstudio 24

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden