Au petit matin / Vroege vogels

NEDERLANDS ONDERAAN :

De la table de la cuisine où, chaque matin, j’écris, à mon balcon-jardin, il y a 50 centimètres. Une fenêtre sépare mon monde de papier et le fouillis de fleurs qui pousse dans mes grands bacs. J’ai choisi toutes ces plantes selon deux critères : l’attirance des insectes et les bonnes odeurs. C’est mon petit bout de nature, la petite oasis que j’offre aux insectes et aux oiseaux, qui m’offrent à leur tour des moments délicieux, simplement à les regarder. Justement, maintenant, à la seconde où je vous parle, une perruche verte – un des oiseaux les plus culottés que je connaisse – pille la mangeoire suspendue destinée aux mésanges et autres rouge-gorges. Comme, avec son bec recourbé, elle laisse tomber beaucoup de graines, tout de suite, Philippe, mon pigeon attitré, qui s’est fait un nid de loisir dans une de mes jardinières, se poste en dessous d’elle et récupère les restes de son petit-déjeuner. Sans s’en préoccuper le moins du monde, un gros bourdon butine de fleur en fleur… Tout ça sous mes yeux, tôt le matin. Ce spectacle ne s’offre qu’à ceux qui se lèvent tôt… Mais pour veut profiter de sa grasse matinée de fin de semaine, voici quatre minutes ‘d’éveil de la forêt’ qui raviront grands et petits – quatre minutes de pur émerveillement à partager.

www.talenvoortalent.nl/eveildelaforet.mp4

NL/ Van de keukentafel waar ik elke morgen schrijf tot mijn balkontuin, zijn er 50 centimeter. Een raam scheidt mijn wereld van papier van de wirwar van bloemen die in mijn grote bakken laat groeien. Al die planten heb ik gekozen op basis van twee criteria: de aantrekkingskracht op insecten en de lekkere geuren. Dit is mijn stukje natuur, de kleine oase die ik bied aan insecten en vogels, die mij op hun beurt heerlijke momenten bieden, gewoon door naar ze te kijken. Op dit moment, terwijl ik spreek, plundert een groene parkiet - een van de brutaalste vogels die ik ken - het hangende voederhuisje voor meesjes en andere roodborstjes. Omdat zij met haar gebogen snavel veel zaad laat vallen, gaat Philippe, mijn lievelingsduif, die zich een vakantienest in een van mijn bloembakken heeft gemaakt, onmiddellijk onder haar door en verzamelt de resten van haar ontbijt. Zonder zich ook maar iets aan te trekken, foerageert een grote hommel van bloem tot bloem... Dit alles voor mijn ogen, vroeg in de ochtend. Dit spektakel is alleen weggelegd voor wie vroeg opstaat... Maar als u van uw uitslaapweekend wilt genieten, heb ik hier voor u vier minuten over ‘het ontwaken van het bos' die jong en oud zullen bekoren - vier minuten pure verwondering om te delen.

www.talenvoortalent.nl/eveildelaforet.mp4