Attention Abeilles

Waarde Forumleden.

Mijn naam en hobby als imker werden in ons Franse dorp voorgoed gevestigd, na een bizar voorval waarin de komiek Louis de Funes wel een rol zou hebben verdiend.

Het was mijn bedoeling om mijn bijenstand uit te breiden met wat Franse kasten van het type Dadant.

Deze kasten zijn aanmerkelijk groter dan de Nederlandse bijenkasten en meer aangepast aan het Franse klimaat en drachtmogelijkheden ( veel bloei van nectar gevende gewassen)

Een oude Franse dorpsgenoot meldde mij dat hij wel wat kasten voor mij te koop had. Na enig onderhandelen werd tot de koop overgegaan. De kasten waren dan wel niet nieuw maar met enige handigheid kon daar wel een mouw aan worden gepast.

Toen ik met mijn aanhangertje de lege kasten wilde inladen bleken verschillende kasten toch volken te herbergen. Snel sloot ik de vlieggaten af en kon de tocht naar de nieuwe bestemming plaatsvinden.

Mijn tocht ging door de hoofdstraat van ons dorp en veilig kon ik thuis de nieuw verworven kasten afladen en met behulp van een kruiwagen op hun definitieve plaats zetten.

Eind goed al goed...maar nee !  Met overslaande stem kwam mijn vrouw op mij toelopen. Ze was gebeld door de burgemeester van ons dorp die had geklaagd over mijn bijentransport. Wat bleek het geval.

Tijdens het transport waren enkele kasten gaan schuiven waardoor er, zo werd later door ooggetuigen gemeld, een wolk van bijen, links en rechts omstanders stekend, het karretje volgden. Zelf had ik daarvan niets gemerkt.

Gestoken slachtoffers schenen in paniek winkels te zijn ingerend om aan verder onheil te ontkomen.

Ik belde de burgemeester terug, om de situatie uit te leggen en mijn excuses aan te bieden. Wat nu ? 

De burgemeester gaf mij het lijstje van de gestoken dorpsbewoners en mijn vrouw en ik besloten om de getroffenen langs te gaan ons excuus te maken en hen een stuk Hollandse kaas aan te bieden om de pijn te verzachten.

Zo trokken wij van deur tot deur en werden, ondanks alles, vriendelijk onthaald bij de gestoken personen die achteraf om het hele spektakel hartelijk hadden gelachen. Men beschreef de vlucht van gestokenen die soms hun mobylettes neergooiden om in een winkel bescherming te zoeken.

Het was wel een bijzondere manier om kennis te maken met je getroffen dorpsgenoten die nu weer eens iets in het slaperige dorpje hadden meegemaakt ! Het uitdelen van stukken Hollandse kaas viel goed en werd weer beantwoord met een goed glas.

Enigszins beneveld konden wij tenslotte de terugweg weer aanvaarden en ook nu nog, jaren later, halen dorpsbewoners dit voorval aan en de lokale theatergroep wik dit unieke voorval eens op de planken brengen. Daar kan Louis de Funet niet tegenop !