Antibiotica-junkies

Antibiotica hoort bij het Franse leven, zoals du vin du pain et du Boursin. Of een stukje brioche met foie gras.Het gaat als zoete broodjes over de toonbank.

Een kweker van fois gras uit de Perigord wordt dezer dagen voor de rechtbank gesleept voor “mal-traitement” van zijn eenden en ganzen.

Dokters worden voorlopig ongemoeid gelaten, al gaan ze sterk hun boekje te buiten door overdosissen antibiotica voor te schrijven. Aan kleine kinderen. Aan volwassenen. En zeker ook aan ouderen.

Alles wordt op de koop toe nog eens lekker gesuikerd en in de meest flashy kleurtjes gegoten waardoor we allemaal een rad voor ogen worden gedraaid. En ons ego gaat geloven dat het goed voor ons is.

Een tijdje geleden goten we drie flesjes uit. Niet in het toilet of in de gootsteen maar dicht bij een grote boom. Hoe je het ook draait of keert, het komt toch in de natuur terecht. Of je moest het bij het gevaarlijk afval deponeren in de dechetterie, de enige plaats waar het volgens ons thuishoort.Wat een smurrie! Drie dagen later zagen we nog de restjes aan de boom kleven. Nu maar hopen dat de boom er geen blijvende letsels aan overhoudt. Hoesten zal hij de komende jaren allicht niet doen.

Dat antibiotica niet goed is, weten we hier ten huize Vandenberghe al langer. Het is zoiets als azijn in je hart gieten. Beiden hebben we als kind onze portie wel gehad, zo erg dat we er beiden resistent tegen geworden zijn.

Eén kuur, tot daar aan toe.Twee kuren, liever niet. Drie of vier kuren, op het misdadige af.

Maar soms ben je zo radeloos dat antibiotica nog de enige uitweg lijkt. Als je een kind hebt die zich sinds het begin van de winter van de ene ziekte naar de andere sleept, koorts maakt en hoest als een volwassen rotweiller. En bovendien ook nog eens elke nacht een aantal keer het huis op stelten zet waardoor mama en papa zich als zombies door de dagen moeten slepen.

Tot dat we woensdag bij een naturopate terecht kwamen in Villeneuve-sur-Lot.

Zij vertelde ons onomwonden dat het gedrag van Zonne , onze dochter, typisch was voor iemand die teveel antibiotica had genomen. Zeurderig, brutaal, zelfs op het arrogante af en onderhevig aan stemmings-schommelingen. Vergelijkbaar met kinderen die teveel suiker nemen.

Je zou je kind gaan aanzien als een moeilijke meid of een onhandelbaar karakter. Gewoon omdat de ziekte wordt onderdrukt en dat diezelfde ziekte zich vastzet op andere domeinen. Zoals emoties en gedrag.

Het is ver gekomen dat je na enkele antibiotica-kuren tot het besef komt dat je je eigen dochter niet meer herkent. En dat je niet weet hoe dat komt.

Tot woensdag dus.

Vanaf heden slaan we dus ook een andere weg in. Die van de suikerarme en antibiotica-vrije.

Met nog twee tenen staan we op het pad van de klassieke geneeskunde. Acht andere bevinden zich reeds op het alternatieve pad.

Zo is onze eigen levenservaring. Misschien is de jouwe anders maar dat geeft niet.

We waren alvast ontzettend blij om een naturopate dicht bij ons huis te vinden. Nederlandstalig op de koop toe. Quelle chance.

Van uw correspondenten ter plaatse. K & K

http://detweekaas.blogspot.fr/

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20150123, Gezondheid, Sport en Spel, Kinderen

Reactie van KOEN & KATRIEN op 25 Januari 2015 op 12.06: Wat betreft de foie gras, misschien nog eens het verhaal aandachtig herlezen Jeannette

Reactie van Jeannette op 25 Januari 2015 op 12.30: Wil je zeggen dat je dokter eigenlijk voor het gerecht gesleept zou moeten worden omdat hij jullie en je dochter slecht behandeld heeft? Antibiotica door de strot gedouwd? Moet ik dit zo begrijpen? Voel je je een gansje?

Reactie van Ingrid de Eerste op 25 Januari 2015 op 13.35: Nou dat laatste ben ik met je eens Anne.

Ik zie mijn moeder nog met de bus naar het AMC gaan voor haar chemokuren. Haar zus die 120km verderop woont kwam haar s'avonds weer ophalen. Ze was zo ziek als een hond, alleen en mocht geen nachtje blijven. Ziekenvervoer in NL is alleen voor dialyse en radiotherapie geloof ik. Je wordt compleet aan je lot overgelaten als oudere alleenstaande. Als je het dan nog treft met een goede huisarts mag je heel blij zijn, heb je die niet dan ben je aan de wolven overgeleverd. Meestal heb ik wel een wat genuanceerde mening over gezondsheidstoestanden in Nederland maar hier lusten de honden geen brood van.

Hoelang we het nog zo hebben in Frankrijk is afwachten. On croise les doigts.

Ingrid Prinsesje

Reactie van Jeannette op 26 Januari 2015 op 9.37: Je kind loopt echt niet met een resistente bacterie rond hoor Bernie, dan is de ellende niet te overzien.

Ook is er geen verband tussen het na enkele weken weer ziek worden en al dan niet een dag of wat thuis blijven. Een dag of wat thuis blijven kan voorkomen dat alle kinderen op de crèche ziek worden, maar omdat je meestal besmettelijk bent op het moment dat de symptomen nog niet zo heel erg zijn, heeft ook dat eigenlijk weinig zin.

De ontwikkeling van resistente bacteriën komt doordat wereldwijd veel antibiotica wordt gebruikt en dan met name in de bio-industrie. Dus niet doordat één individueel mens veel antibiotica kuren heeft gehad in zijn of haar jeugd.

Reactie van suzywong op 26 Januari 2015 op 10.35: gewoon geen vlees uit de bio industrie eten, als meer mensen dat eens zouden doen... Vooral in Frankrijk is er overal vlees te koop dat niet uit de bio industrie komt.

Reactie van Anna op 26 Januari 2015 op 13.05: Welkom bij de club, weer iemand die tot een gezonder inzicht is gekomen. Maar hou vooral ook die 2 tenen bij de klassieke geneeskunde (of iets anders). Geen enkele geneeskunde is immers zaligmakend, dus vooral kritisch blijven en open staan voor andere ideeen.

Succes met overschakelen. In het begin lijkt het bijna onbegonnen werk en erg ingewikkeld, maar op internet is heel veel informatie te vinden. Jullie zullen je er allemaal veel beter door voelen. Maar hou ook hier die oude 80/20 regel in de gaten. Alles verbieden en nooit meer een snoepje/ijsje oid werkt ook niet.

Reactie van Jeannette op 26 Januari 2015 op 13.23: Sorry Bernie maar het is allemaal een kwestie van kiezen.

Ik koop altijd vrije uitloopkippen, gewoon in de supermarkt, onder andere Loué kippen. Naar aanleiding van dit topic ben ik weer eens gaan googelen en kwam uit bij

http://www.poeliersantpoort.nl/Ras_scharrel-_en_biologische_pluimve...

omdat ik mij nu opeens afvroeg of mijn kippenvlees wel antibiotica vrij is. Verder koop ik het vaak in de promo, dus als de houdbaarheidsdatum nakend is; ik stop het dan in de vriezer. Mijn hondje krijgt ook veel vers vlees dus let ik veel op de aanbiedingen en het is allemaal goed te doen! Lamsvlees is altijd vrije uitloop; een schaap kun je niet ophokken. Veel Frans rund heeft ook alleen maar in de wei gelopen, als je je er een beetje voor interesseert kun je veel te weten komen.... Als jij je goed voelt bij een kip van de Lidl die na een maand door z'n poten gezakt is moet je dat zelf weten maar je kunt gewoon ook minder vlees eten en wel de juiste kwaliteit kiezen, het hoeft niet allemaal biologisch te zijn maar ook niet allemaal bio-industrie!! De overheid?? Dat ben jij!

Reactie van suzywong op 26 Januari 2015 op 13.27: à Bernie, alles is een kwestie van prioriteiten. Ik koop liever elke 2 weken of zo een stuk kip of varken of wat dan ook die geen anti biotica heeft gekregen dan elke dag een plofkip bij wijze van spreken. ik zie ook mensen die zeggen geen geld te hebben voor kwaliteits eten maar hun geld uitgeven aan smartphones of zo. Dus zoals ik al zei, een kwestie van prioriteit.

Reactie van Jeannette op 26 Januari 2015 op 13.46: En trouwens Bernie, als jij het normaal vindt dat een kip op een schaaltje in de supermarkt voor 3 euro aan de consument verkocht kan worden terwijl een levend exemplaar op de markt veel kost dan denk je niet echt na: je kunt namelijk op je klompen aanvoelen dat er iets niet klopt; niet alleen voor de kip maar ook niet voor de boer, hoe kan dat nu voor zo weinig geld geproduceerd worden? Dat is toch onmogelijk!!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.