Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Een studente heeft de leden van dit forum uitgenodigd om deel te nemen aan een enquête ten behoeve van haar eindscriptie. De reacties van sommigen hebben mij verbaasd. Wat is de reden voor verontwaardiging als men een uitnodiging op dit forum leest, die overigens in correcte en beleefde bewoordingen is gesteld, waarin de aanspreekvorm 'jij' is? Is het niet zo dat velen zich op dit forum voorstellen met voornaam en achternaam of zelfs uitsluitend met voornaam? Geeft dat niet aan dat er sprake is van een algehele acceptatie dat berichten en discussies in een informele sfeer plaatsvinden? Is het dan raar of onbeleefd als iemand het gebruik van voornamen als signaal beschouwt dat de formele aanspreekvorm U niet nodig is?
Weergaven: 2571
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Ik ben het helemaal eens met Michael. Ik ben zelf erg gemakkelijk in omvangsvormen "face to face"", maar ben toch van mening dat in Nederland en dus in het Nederlands wanneer je iemand niet kent of formeel benadert, wij bepaalde aanspreekvormen zoals we die gewend zijn dienen te respecteren: dus U wanneer het gaat om bijvoorbeeld formele contacten met mensen die je niet kent. In dit verband erger ik mijzelf bv. aan mijn zorgverzekeraar die in alle berichten klanten benadert met :Hallo ik wil JE graag vragen, of, Ik stuur JE hier info, mag ik JE mening etc. Ik vind dat wij de Nl. beleefdheidsvormen moeten respecteren en handhaven. Zodra je iemand beter kent of wanneer je in contact met personen bij instanties ZELF aangeeft dat tutoyeren geen probleem is, prima.
Jennie
Henk helemaal gelijk en M en T tjonge tjonge leven jullie wel in deze tijd ?? wat een geneuzel , ook weer 3 pagina's ???? of meer ???
Susan, met alle respect, maar er wordt toch een mening gevraagd? Als u/je dit geneuzel vindt dan reageer je toch niet. Elk land heeft zijn eigen omvangsvormen, nietwaar.
Het zogenaamd 'normaal geworden' gejij en gejou in NL vind ik vreselijk!
Ik verkies te vousvoyeren wanneer ik iemand niet ken, zelfs jonger dan ik.
Tutoyeren is volgens mij hier nog nooit een punt van discussie geweest. Nu opeens wel. De studente in kwestie vraagt op een alleraardigste manier om een enquete in te vullen. Ze heeft over de aanspreekvorm nagedacht en denkt meer resultaat te kunnen halen met een informele aanspreekvorm. Deze afweging wordt tegenwoordig heel veel gemaakt en er wordt steeds vaker gekozen voor je op websites, in blogs en in tijdschriften. Ik vind de reacties van de voorstanders van vousvoyeren (wel een mooie beginrijm) nogal verontwaardigd, terwijl het verweer van de studente juist heel erg volwassen geformuleerd is.
En wat dacht U van de hedendaagse gewoonte elkaar bij iedere ontmoeting 2à 3 keer op de wang te kussen?
Het zal niet lang meer duren of de wereld is één grote broederschap geworden ,waarin alle mensen elkaar alleen nog maar tutoyeren en omhelzen!
Ik vind het een verarming van de taal als het onderscheid tussen 'U' en 'jij' vervalt door standaard te tutoyeren. Het ontneemt je de mogelijkheid om op een subtiele manier de afstand te vergroten dan wel te verkleinen. Ik vind het fijn om te kunnen kiezen. Het feit dat er verschillend gedacht wordt over in welke situaties je jij of u als aanspreektitel moet gebruiken doet daar niet aan af. Met macht heeft het m.i. alleen te maken als iemand je dwingt om hem/haar aan te spreken met 'u', terwijl deze persoon de vrijheid neemt om jou met 'je' aan te spreken. Overigens is het ook niet zo dat op het moment dat iedereen elkaar tutoyeert machtsverschillen zouden ophouden te bestaan...
Op het gevaar af (althans kennelijk door sommigen) te worden versleten voor...(ach, dat interesseert mij ook eigenlijk niet) blijf ik bij mijn gewoonte (kinderen daargelaten) te vouvoyeren. Ik ben van mening dat het wel degelijk getuigt van respect en goede omgangsvormen. Ik zal het niet in mijn hoofd halen een (nog) ouder persoon, plompverloren, te tutoyeren. Ook in formele contacten is dat, m.i., een must. Ik kan mij voorstellen, dat een sollicitant, die zijn (mogelijk toekomstig) werkgever met "jij" aanspreekt een negatieve bemerking oploopt. Verder zal ik ook U, de deelnemers, aan dit forum, met "U" blijven aanspreken. En ja, ik ga zoveel als mogelijk -met-de-tijd-mee, maar dat geldt niet voor alles. Ik leg mij daartoe restricties op.
Van taaluniversum geplukt:
Net als de andere persoonlijke voornaamwoorden schrijven we u doorgaans met kleine letters. We schrijven U alleen met een hoofdletter om naar een heilige persoon of godheid te verwijzen.
Wiilen de reageerders die steeds U schrijven zich zelf vergelijken met een heilig persoon? Ik denk het niet, maar de tijden zijn zoals eerder beschreven, veranderd.
Ik voel me veel fijner bij "je". Michael, ik ben 60+, maar had op de (christelijke) middelbare school een docent die we met zijn voornaam aanspraken. Het heeft nooit aan respect naar die docent ontbroken. Hij was alleen nauwelijks ouder dan de oudste leerlingen.
Voel je je fijner om met "u" aangesproken te worden, probeer dat subtiel duidelijk te maken. Ik voel me er vaker juist ongemakkelijk bij. Als we gasten hebben probeer ik snel om op tutoyeren over te gaan.
Janny
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr