7 september 2024, de werkweek van onze ambassadeur

Door de ambassade werd ik verzocht om de wekelijkse updates van onze ambassadeur in Frankrijk; Jan Versteeg, onder uw aandacht te brengen. Aan dat verzoek kom ik graag tegemoet, de verslagen van onze ambassadeur zijn informatief voor Nederlanders in Frankrijk en prettig leesbaar.

Veel leesplezier!

Nog even

Terwijl ik dit schrijf, komt het eind van de (sport-)zomer echt in zicht. Gisteren regende het pijpenstelen in Parijs, en er zijn nog maar een paar dagen te gaan voor de slotceremonie van de Paralympische Spelen.

De prestaties van TeamNL zijn dit jaar uitzonderlijk, na een geweldige score bij de Olympische Spelen, staat Nederland op dit moment vierde in de medaillespiegel bij de Paralympische variant, met maar liefst 24 (vierentwintig) gouden medailles. Dat is bovenal te danken aan het talent, de inzet en het doorzettingsvermogen van de atleten. Maar zij kunnen steunen op een basis van coaches, materiaalmensen, verenigingen, sportbonden, NOC*NSF, stichtingen, overheidsinstellingen, bedrijven en vooral familie en vrienden die door de jaren heen de sporters hebben ondersteund en begeleid.

Net als tijdens de Olympische Spelen organiseerden we afgelopen maandag, samen met onze vrienden van NOC*NSF, een bijeenkomst voor de vrienden en de familie van de atleten. Daar hoorde ik ongelooflijke verhalen van vrienden, geliefden en familieleden van de paralympische sporters. Staatssecretaris Karremans gaf een ontroerende speech over de inzet die de omgeving pleegt voor onze paralympische helden. De sport is niet alleen voor de atleten maar ook voor hun familie, een ‘game changer’, een factor die levens verandert.

Ook onze Cheffe de Mission, Esther Vergeer, sprak de aanwezigen toe. Een powervrouw, die dingen in beweging zet. Ze vertelde over de vooruitgang die de Paralympische Spelen in de afgelopen decennia hebben geboekt, maar zei ook dat het nog geen tijd is om op de lauweren te rusten. Haar Esther Vergeer Foundation, de stichting die zich ervoor inzet om kinderen met een handicap te laten sporten, onder andere omdat dit goed is voor hun zelfvertrouwen, viert deze week haar twintigste verjaardag. Morgen hebben we de stichting en haar ondersteuners over de vloer op de residentie.

Vlak voor de Paralympische Spelen begonnen schreef ik over de geweldige Jetze Plat, die deze week de hooggespannen verwachtingen waarmaakte, en zijn derde Paralympische triatlontitel in de wacht sleepte met ruim een minuut voorsprong. Sinds 2016 presteert hij op het hoogste niveau in een heel zware discipline: de triatlon. Daarna won hij ook, net als in Japan, nog even de wegwedstrijd én de tijdrit met de handbike. Als toetje pakt hij komende zondag de marathon in de rolstoel mee. Ik durf zelden iemand te vragen of ik met hem of haar op de foto mag, maar na de triatlonfinish zette ik me over mijn schroom heen.

Het liefst zou ik aan iedere Paralympische atleet een kort bericht wijden, maar wegens ruimtegebrek wil ik alleen nog Kelly van Zon uitlichten, die zich op donderdagochtend opnieuw wist de plaatsen voor de finale van het paratafeltennistoernooi. Ik mocht bij die halve finale aanwezig zijn, omdat ik Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Margriet – feitelijk de beschermvrouwe van de paralympische sport in Nederland (en daarbuiten!) - begeleidde, die Van Zon kwam steunen bij haar wedstrijd tegen de Chinese Wang Rui. Ook de finale die avond, tegen de Turkse Kübra Korküt, won ze, na een bloedstollende wedstrijd waarin Kelly eerst twee games verloor, een achterstand opliep in de derde game, maar toch de wedstrijd wist om te buigen en uiteindelijk met 3-2 in games voor de vierde keer de gouden medaille pakte. Sommige karakters zijn nog sterker dan andere.

Op diezelfde donderdagavond was Prinses Margriet te gast in het TeamNL-huis. Die avond waren er 850 kaartjes verkocht en werden zes atleten, waaronder Van Zon, gehuldigd. Ook een groot aantal collega’s van de ambassade had een kaartje gekocht om met elkaar de sportwedstrijden te zien, wat bij te praten en vooral de Nederlandse atleten te huldigen, waaronder Kelly van Zon. Een gouden keus van NOC*NSF-directeur Marc van den Tweel om bij deze Paralympics ook een Team NL Huis te openen! Daar gehuldigd worden, is toch echt wat anders dan in een gehuurd zaaltje in een hotel, zoals het kennelijk vroeger ging.

De extreem goede ondersteuning van NOC*NSF voor onze sporters bleek ook vanmorgen, toen Prinses Margriet het Nederlandse onderkomen in het Olympisch Dorp in St-Ouen bezocht. Anders dan bij de behuizingen van andere landen, hebben de Nederlandse atleten beschikking over een heerlijk buitenterras, een grote gemeenschapsruimte ingericht met ‘Dutch design’ en ruime kamers met airconditioning.

Ik had daar erg leuke gesprekken, onder meer met Marlène van Gansewinkel. Nu net komt het nieuws binnen dat zij vanavond haar derde medaille van deze Spelen won. Samen met Fleur Jong en Kimberly Alkemade zorgde ze voor een volledig oranje podium bij de 100 m sprint in de T64-klasse.

Door de Paralympisch roes zou ik bijna vergeten dat er deze week ook nog nieuws uit het Elysée was. President Macron heeft na een politieke impasse van zeven weken een nieuwe premier benoemd. De voormalig minister, eurocommissaris en Brexit-onderhandelaar Michel Barnier is de nieuwe bewoner van Matignon, waar traditiegetrouw de regeringsleider zetelt. Opvallend detail: met de 73-jarige Barnier treedt de oudste premier van de Vijfde Republiek aan, terwijl zijn voorganger Attal juist de jongste was sinds 1958.

Nu is het aan Barnier om een ministersploeg samen te stellen. We volgen de politieke ontwikkelingen op de voet, Frankrijk is op allerlei terreinen een belangrijke partner. In ieder geval is het goed nieuws dat de patstelling is doorbroken: ook met het oog op de begrotingsonderhandelingen van dit najaar. We gaan de Spelen missen, maar nu al is duidelijk dat het ‘gewone’ werk voor een boeiend najaar gaat zorgen. Goed weekend!

Jan Versteeg