36 mesures concrètes pour l’emploi : een beetje teleurstellend.

Président Macron heeft op 31 augustus dan eindelijk zijn 36 concrete maatregelen voor verbetering van de werkgelegenheid gepresenteerd, die hij lang voor de vakantie al had aangekondigd. Het zijn allemaal maatregelen die hij per décreet kan invoeren, dus ze wachten niet op parlementaire goedkeuring.

Ik vond het wat teleurstellend, want het was nogal eenzijdig gericht op het midden- en kleinbedrijf. Relatief gezien heeft Frankrijk een van de laagste aantallen MKB-bedrijven (20-100 werknemers) in de EU, dus het is zeker goed dat de regering Macron aandacht besteed aan de problematiek van deze categorie bedrijven. Immers, het zijn deze bedrijven die traditioneel veel werkgelegenheid scheppen en zorgen voor economische groei. In de loop van de afgelopen 50 jaar is deze categorie bedrijven in Frankrijk flink in de verdrukking gekomen. En de reden is iedereen wel bekend: In Frankrijk neemt een ondernemer 100% van het ondernemersrisico, maar hij heeft maar een relatief klein deel van de zeggenschap. Een deel wordt bepaald door de overheid (terecht, activiteiten van ondernemingen moeten maatschappelijk verantwoord zijn, al kiest Frankrijk voor heel uitgebreide en heel gedetailleerde regels), maar een flink deel van de zeggenschap wordt bepaald door de vakbonden. En Franse vakbonden sluiten geen compromissen. Als ze weer opnieuw een aanvullende regel eisen, bijvoorbeeld over inspraak, de medezeggenschap van werknemers, werkregels waar de ondernemer zich aan dient te houden, weer een nieuwe rapportage- of overlegverplichting, etc, dan zijn de vakbonden niet geneigd om daar andere –eerdere- verworven rechten voor in te leveren. Elke nieuwe eis van de vakbonden komt weer bovenop alle eerdere eisen die vaak met stakingen zijn afgedwongen. En zo is dat in 50 jaar tijd een compleet keurslijf geworden. Volkomen terecht schrijft Macron dat dit buitenlandse investeerders afschrikt, maar ook hele kleine bedrijven, die er voor terugdeinzen om door te groeien door mee werknemers aan te nemen. Deze zware inmenging van vakbonden in het ondernemerschap begint in Frankrijk al bij vijf werknemers! Voorbeeld: de door de vakbonden afgedwongen desastreuze maatregel van Hollande dat een part-time contract minimaal 24 uur per week dient te bevatten, heeft de werkloosheid flink doen toenemen en ondertussen de belangen beschermd van de al heel goed beschermde werknemers met vaste contracten en eindeloos veel rechten.

De 36 aangekondigde maatregelen gaan vooral om het opschonen van al die door de vakbonden opgelegde regels en verplichtingen en dat is een goede stap voorwaarts.

Maar voor hele kleine bedrijven zit er niets in deze aangekondigde maatregelen en dat vind ik teleurstellend. Ik schrijf enkele problemen van die groep ondernemers nog maar eens op:

1) Toenemende regeldruk van de overheid
Ondanks stoere aankondigen van Sarkozy en Hollande om de regeldruk te verminderen is daar helemaal niets van terecht gekomen. En al die regels zijn op zich te begrijpen: ter voorkoming van discriminatie, ter bevordering van duurzaam ondernemen en noem allemaal maar op. Toch tellen al die regels behoorlijk op voor een kleine ondernemer of zelfstandige. Van de aankondiging van Sarkozy dat hij voor elke nieuwe regel één oude regel zou schrappen is helemaal niets terecht gekomen. Maar...Macron is nog maar net aangetreden, misschien gaat hij nog wat goeds doen op het gebied van de regeldruk.

2) Onnodig gecompliceerde inschrijfprocedure voor nieuwe ondernemers
Al onder Hollande is het onzalige auto-entrepreneurschap met al zijn misbruik afgeschaft en vervangen door het hele mooie systeem van de micro-entreprise. Frankrijk mag trots zijn op dit prachtige systeem dat startende ondernemers echt helpt door voorspelbare afdrachten aan belasting en sociale lasten en een minimum aan administratie. Maar voordat je aan de slag kunt met je micro-entreprise is daar het struikelblok van de inschrijfprocedure: er zijn zes verschillende inschrijfinstanties, allemaal met hun eigen regels en eisen, die elk een deel van de bedrijfsactiviteiten voor hun rekening nemen. Kleine ondernemers die nog niet precies weten wat ze gaan aanbieden als ondernemer, of die meerdere bedrijfsactiviteiten combineren, kunnen in het moeras van overlappende en elkaar soms tegensprekende regels en in de turfgevechten tussen die inschrijfinstanties terecht komen. Maak er toch één inschrijfinstantie van, Macron, zoals in nagenoeg alle Europese landen (notoire uitzonderingen: Italië, Portugal en Griekenland, waar het met het klein-ondernemerschap ook niet zo best gaat).

3) Beschermde beroepsgroepen
De voorgangers van Macron waren er al aan begonnen: het opheffen van al die Franse monopolies van beroepsgroepen: advocaten, makelaars, accountants en notarissen hebben allemaal een reeks van werkzaamheden waarvoor de Franse overheid een monopolie heeft afgegeven. Maar er zijn er nog veel meer: taxateurs, schoorsteenvegers, ijsmakers, gidsen en nog veel en veel meer beroepsgroepen. Een aantal van die monopolies zijn of worden afgebroken, tot groot chagrijn van de beroepsgroep die een zekere bron van omzet ziet verdwijnen en dus als echte ondernemer aan de slag moet. Het zou goed zijn voor de concurrentie en daarmee voor het ondernemerschap als Macron hierop zou doorpakken . In Nederland zijn twintig jaar geleden heel veel bedrijfsactiviteiten gedereguleerd en dat heeft niet tot misstanden geleid. De consument bepaalt zelf wel aan welke ondernemer hij zijn geld toevertrouwt. De Franse overheid lijkt soms de consument als onmondig te beschouwen.

Wim

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20170902, Midden- en Kleinbedrijf, Overheid

Reactie van Wim van Teeffelen op 2 September 2017 op 20.30: @Diego. Dit zijn nog maar geruchten. ik heb inmiddels geleerd om geruchten te laten voor wat ze zijn en pas te reageren als de voorstellen definitief zijn gepresenteerd.

Maar toch:

- een compensatie zodat de sociale lasten niet omhoog gaan. Dat vind ik niet heel erg imposant. Dat betekent dat zelfstandigen er niet op achteruit gaan, ten opzichte van de huidige situatie (en de minst succesvolle ondernemers gaan er qua koopkracht wel een beetje op vooruit). Kortom de niet-verslechtering voor kleine ondernemers wordt als positieve maatregel gepresenteerd, tsja...

- het opdoeken van de RSI. Ik kan vele uren vertellen over wat er allemaal mis is met de RSI, maar de RSI laten fuseren met een andere grote organisatie om een nog grotere nog bureaucratischer organisatie te maken...ik weet het niet.

- het zoveel mogelijk gelijktrekken van werknemers en ondernemers is natuurlijk precies de verkeerde maatregel. Waarom zou iemand een ondernemersrisico nemen als hij fiscaal en sociaal precies hetzelfde wordt behandeld als een werknemer? Dat is dus een boete op het ondernemerschap....

Wim

Reactie van Wim van Teeffelen op 2 September 2017 op 20.34: @Anna: o maar in Frankrijk kan de vakbond bedrijven tot bepaalde zaken dwingen, zelfs als er geen enkele werknemer van dat bedrijf lid is van de bond. Franse vakbonden hebben een macht die werkelijk in geen verhouding staat tot hun ledenaantal. En om dat nu eindelijk eens te doorbreken zijn deze 36 maatregelen bedoeld.

Wim

Reactie van Wim van Teeffelen op 2 September 2017 op 21.21: @Michael: daar wordt al twee jaar over gesproken, ook al door Macron toen hij nog minister was onder Hollande. Eerst zien, dan geloven. De huidige grens voor een fotograaf in het micro-régime is €33.100/jaar.

Wim

Reactie van Wim van Teeffelen op 2 September 2017 op 23.22: @Anna. Dat waag ik toch te betwijfelen. Indirecte invloed kan veel ingrijpender zijn dan directe invloed. Terug nar mijn voorbeeld: Werknemers met een vast arbeidscontract en vele verworven rechten (waaronder alle vakbondsleden) waren bang dat parttime werken te aantrekkelijk werd voor ondernemers, en dat daarmee de vaste contracten onder druk zouden komen staan. Dus via de regering Hollande hebben de vakbonden aangedrongen op een minimum van 24 uur/week in een tijdelijk contract. Bedrijven als Renault of EDF hebben daar geen last vast, die schuiven met vele, vele arbeidsplaatsen, maar de kleine ondernemer die net te veel werk heeft voor zijn twee werknemers en dat voorheen opvulde met laten we zeggen een 8-uren contractje, is nu verplicht iemand aan te nemen voor 24 uur per week. Wat is het resultaat: hij neemt niemand aan en gaat werk afstoten. MKB-bedrijven kunnen veel last hebben van wat vakbonden hebben bedacht voor grote bedrijven! En dit is niet eens onderdeel van de 36 maatregelen, die gaan veel meer over extreem gedetailleerde vereisten voor inspraak, medezeggenschap, rapportages, allerlei in beton gegoten door de vakbonden ontworpen procedures bij ontslagen, etc. Ik ben absoluut niet tegen vakbonden, ze hebben een duidelijke en noodzakelijke maatschappelijke functie. Maar alle in de loop van vele jaren opgestapelde vakbondseisen is wat veel geworden en, aldus Macron, een te grote belasting geworden voor ondernemers. En daar ben ik het helemaal mee eens.

Wim

PS Als vakbonden niets in de melk te brokkelen zoden hebben bij het MBK, wat is dan de betekenis van deze 36 maatregelen? Ik denk dat de vakbonden wel aan voelen wat er gaande is. Als ze hun invloed nu kleiner praten dan de werkelijkheid, waaien die maatregelen misschien wel over...ook vakbondspolitiek is politiek.

Reactie van La VV op 3 September 2017 op 12.02: Le Ministre de l’Economie a confirmé la mesure annoncée dans le programme électoral d’Emmanuel Macron.

Le doublement des plafonds chiffre d’affaires auto entrepreneur en 2018 est désormais confirmé pour 2018.

La mesure, qui figurerait dans le programme électoral du Président de la République, devrait entrer en vigueur dès 2018, après l’examen du Projet de Loi de Finances fin septembre.   « La Fédération des Auto-Entrepreneurs qui l’avait demandé dans son Livre Blanc à l’occasion des élections présidentielles, s’en félicite » déclare Grégoire LECLERCQ, Président.

Le nouveau seuil annuel d’application du régime serait donc  de 66.400 euros pour les prestations de services relevant des bénéfices industriels et commerciaux (BIC) et les professionnels libéraux relevant des bénéfices non commerciaux (BNC).

Pour la FEDAE, cette revalorisation est en encourageante : il devient possible d’entreprendre une activité qui génère des recettes conséquentes tout en bénéficiant de la simplicité du régime de l’auto-entreprise.

« Les recettes sociales seront améliorées à hauteur de 100 millions d’euros supplémentaires et la durée de vie des entreprises qui restaureront ainsi leur trésorerie, suivra la même tendance », estime par ailleur la Fédération des Autoentrepreneurs.«  C’est l’aboutissement d’un combat de longue date, c’est l’émergence d’une force économique majeure », veut croire Grégoire LECLERCQ, Président de la FEDAE.

https://www.journaldelagence.com/1139839-auto-entrepreneurs-le-plaf...

Reactie van Wim van Teeffelen op 3 September 2017 op 12.37: @LaVV: Dit lijkt mij het cruciale zinnetje in het persbericht van de vereniging van auto-entrepreneurs: "après l’examen du Projet de Loi de Finances fin septembre". Veertien jaar ervaring met aankondigingen van de Franse overheid heeft mij geleerd dat er pas iets werkelijkheid is als er een maatregel van bestuur is gepubliceerd in het staatsblad. Niet als een belangenvereniging of zelfs een minister iets aankondigt, zelfs niet als het parlement iets aanneemt. Ik wacht het dus nog even af.

Nog drie opmeringen:

1. de verening van auto-entrepreneurs (heel verwarrend dat ze zichzelf nog steeds zo noemen , terwijl het statuut van auto-entrepreneurs in 2016 is afgeschaft) heeft zich met hand en tand verzet tegen de vervanging van de auto-entrepreneur, zoals in 2009 door Sarkozy geïntroduceerd, door de micro-entreprise. Zonder resultaat. Je moet dus de macht van dat clubje niet overschatten.

2. De omzetgrens voor bedrijfsactiviteiten die vallen onder 'commerce' in het micro-régime ligt in 2017 op €82.800/jaar en voor 'service' op €33.200/jaar. Een verdubbeling van beide omzetgrenzen (dus niet alleen voor service!) lijkt gunstig voor iedereen: voor startende ondernemers, dan kunnen ze langer gebruik maken van het zeer gunstige micro-régime en voor de overheid: mogelijk leidt dit tot meer ondernemers en dus hogere inkomsten van belasting en sociale lasten. Maar je moet het effect niet overschatten: op dit moment komt slechts 5% van alle ingeschreven micro-entreprises aan deze grens. Het is optische een prachtige maatregel, maar een VERLAGING van de sociale lasten opgelegd aan een micro-entreprise (in plaats van alleen maar een aangekondigde verhoging compenseren), dat zou pas werkelijk effect hebben!

3. De tegenstanders zijn zich aan het organiseren: om te beginnen de accountants die vrezen minder werk te zullen krijgen aan boekhoudingen, jaaraangiftes en jaarverslagen als er meer bedrijven onder het micro-régime gaan vallen en bestaande bedrijven die hebben gekozen voor een andere bedrijfsvorm. Eenmaal gekozen voor iets anders, is er geen weg meer terug naar het micro-régime. Ze verwachten een toename van oneerlijke concurrentie door ondernemers die vrijgesteld zijn van TVA.

Zie hier een behoorlijk evenwichtig artikel over de voor- en nadelen van deze maatregel: https://www.lesechos.fr/economie-france/budget-fiscalite/0305103520...

Wim

Reactie van La VV op 3 September 2017 op 23.05: @Diego het is te hopen want jammer dat veel mensen wel zelfstandig zouden willen zijn maar angstig voor de grote administratieve rompslomp. Het zou natuurlijk geweldig zijn als veel mensen hun eigen werk kunnen creeeren en niet afhankelijk zijn van de creatie van werkgelegenheid door anderen. @Wim ik vind de RSI een vreselijke instelling, maar ben lang genoeg in NL als zzper aan het werk geweest om te onderkennen dat enig sociaal opvangnet wel heel fijn is. In NL worstelt menige ZZper juist met het feit dat er nagenoeg geen voorzieningen zijn voor een arbeidsongeschikte ZZper. Recentelijk zijn er broodfondsen opgericht dat schijnt wel te werken, maar weinig zelfstandigen verzekeren zichzelf want bijvoorbeeld een AOV is vreselijk duur. Neemt niet weg dat het in NL zoveel makkelijker is om zelfstandig te worden en dat Frankijk natuurlijk een crime. Een tussenvorm?

Reactie van jaap op 4 September 2017 op 18.40: ach ja, persoonlijk in de 90-er jaren nogal eens getroffen door stakingen, nu een kritisch volger van de franse economie, blijf ik optimistisch - met Macron aan het roer - maar tevens zéér argwanend, net als Wim. Voorbeeldje is nu weer AirFrance (geen MKB, maar een van de grootste werkgevers en dat is meteen ook het probleem) met z'n nieuwe lowcost maatschappij Boost, om een uiteindelijk faillissement of andere doomscenario's te voorkomen.
Men ligt nu alweer mááánden aan het rollebollen, ondanks dat er telkens weer overeenstemming is met alle betrokkenen, maar het lijkt wel of de bonden direct (en het vliegend personeel indirect) het recht hebben om tijdens de wedstrijd de regels te veranderen in LDF.Bijna alle grote luchtvaartmaatschappijen doen het redelijk (KLM, Lufthansa) tot goed (Ryanair, Easyjet) behalve de fransjes.