22 november 2024, de werkweek van onze ambassadeur

Door de ambassade werd ik verzocht om de wekelijkse updates van onze ambassadeur in Frankrijk; Jan Versteeg, onder uw aandacht te brengen. Aan dat verzoek kom ik graag tegemoet, de verslagen van onze ambassadeur zijn informatief voor Nederlanders in Frankrijk en prettig leesbaar.

Deze week staat de ambassadeur ook stil bij het overlijden van Theodora Besse en verwijst hij naar het "in memoriam" in ons forum. 

Veel leesplezier!

Bij het begin van deze wekelijkse update dwarrelt de sneeuw voor mijn kantoorraam. Ik kom net terug van een mooi evenement op het Collège Néerlandais, waar ik me dankzij het gebouw van Dudok en de sneeuwvlokjes voor de ramen even terug in de twintigste eeuw waande. Van mijn collega’s die op de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland bij de UNESCO werken hoorde ik dat de Eiffeltoren nu wit kleurt. Parijs biedt dan een schitterend aanzicht.

Mijn werkweek begon dinsdag, na een korte vakantie, en bestond grotendeels uit interne afspraken. Daar schrijf ik bewust minder over, omdat ik vermoed dat het er ongeveer zo aan toe gaat als bij u op het werk: interne zaken zijn belangrijk, maar ze zijn vooral intern. Gelukkig was er verder ook nog het een en ander om over te schrijven.

Dinsdag was het duizend dagen geleden dat Rusland grootscheeps Oekraïne binnenviel. U herinnert zich vast ook nog dat Russische parachutisten landden bij het vliegveld van Kiev en het een kwestie van dagen leek voordat de hoofdstad zou worden ingenomen. Gelukkig hebben de Oekraïners als leeuwen teruggevochten. Stel u voor wat het voor de stabiliteit op het Europese continent zou hebben betekend als Rusland zomaar zijn gang had kunnen gaan. We hebben ook als ambassade aandacht aan willen besteden aan ‘duizend dagen oorlog’ op onze sociale mediakanalen. Waarom is dat belangrijk? Om te laten zien dat we Oekraïne volop blijven steunen, net als onze partners in de NAVO en de EU. Dat doen we bijvoorbeeld door trainingen en door defensiematerieel te leveren. Hier kunt u zien om wat voor materieel dat precies gaat: https://www.defensie.nl/.../militaire-steun-aan-oekraine

Deze week nog maakte de minister van Defensie, Ruben Brekelmans, bekend dat Nederland onlangs voor nog eens 88 miljoen euro aan luchtverdedigingssystemen heeft geleverd aan Oekraïne. Met de winter in aantocht probeert Rusland vanuit de lucht de Oekraïense energievoorziening uit te schakelen. Voor Nederland genoeg reden de bevolking te blijven steunen, zoals nu met raketten waarmee drones, vliegtuigen en raketten uit kunnen worden geschakeld.

Dan was er begin deze week ook nog het nieuws dat de VS toestemming heeft gegeven aan Oekraïne om Amerikaanse raketten in te zetten op Russisch grondgebied, bijvoorbeeld tegen vliegvelden en munitiedepots die worden gebruikt om Oekraïne aan te vallen. De Amerikaanse president Biden heeft dit goedgekeurd nadat Noord-Korea duizenden soldaten heeft geleverd aan Rusland, die nu aan Russische zijde op het front vechten. Voor de ambassade is het vervolgens belangrijk om na te gaan wat de Franse reactie is op het nieuws van de week, en die te voorzien van context – voor onze collega’s in den Haag.

Dan nog iets heel anders. Donderdag had ik de beroemde Nederlandse architect Ben van Berkel UNStudio) met twee collega’s op bezoek. U kent ongetwijfeld een paar van zijn ontwerpen: de Erasmusbrug in Rotterdam, het Mercedes-Benz museum in Stuttgart of het station Arnhem Centraal. Architectuur is een belangrijk Nederlands exportproduct: onze grote ontwerpers zijn over de hele wereld actief. Ze staan bekend om hun visie, en om het oog dat zij hebben voor de gebruikers, de mensen die in hun gebouwen werken, leven en wonen. Het is een positief imago dat we ook als ambassades graag uitdragen. Bovendien hebben de architecten vaak veel met de overheden van het land waar ze een project uitvoeren te maken, en soms kunnen wij -als voorpost van de Nederlandse overheid – daarbij helpen. Heel concreet: Ben van Berkel vertelde dat hij bij het verwerven van de grote opdracht rondom het station Chamartín in Madrid heel veel gehad heeft aan de contacten die we voor een lunch op de residentie daar hadden uitgenodigd.

De nieuwe ontmoeting in Parijs had een andere aanleiding: Ben van Berkel was een van de hoofdrolspelers op een evenement in ons Atelier Neérlandais in de Avenue Victoria. Van Berkel en zijn collega’s van UN Studio ontwierpen voor Koninklijke Ahrend een spectaculaire nieuwe bureaustoel. De stoel is gemaakt van duurzaam plastic, waarvan een deel is gerecycled uit de oceaan. Hier is nog wat meer informatie. https://www.unstudio.com/en/page/17833/remode.

Ter gelegenheid van de lancering van die stoel in Frankrijk had Ahrend een discussie georganiseerd over hoe onze werkplek verandert, waarvoor een groot aantal Franse (interieur-)architecten, ontwerpers, ergonomen en projectontwikkelaars was uitgenodigd. Ahrend is al 125 jaar actief in de kantoorinrichting, en liet zien dat werkplekken in de eerste honderd jaar niet veel veranderden, maar dat de ontwikkeling de laatste decennia keihard gaat. Zeker sinds corona moeten bedrijven echt hun best doen om hun medewerkers in ieder geval een deel van de tijd naar kantoor te lokken. Maar ook thuiswerken biedt kansen. En uitdagingen. Ik zal niet het hele gesprek weergeven, maar er zaten interessante ‘eye openers’ in. Bijvoorbeeld dat er bedrijven zijn waarbij medewerkers alleen even naar de ‘zaak’ komen om te lunchen (en zo contact houden met collega’s). En dat vooral de jonge medewerkers graag naar kantoor komen, terwijl de oudere leeftijdsgroepen relatief veel thuiswerken.

Om me heen kijkend stelde ik overigens vast dat de nieuwe ruimte van het Atelier Néerlandais ook veel in zich heeft om een aantrekkelijke werkplek te worden. U weet toch dat ‘het AN’, behalve de ruimte waar de ambassade de Nederlandse kunst en cultuur in de etalage zet, ook een vereniging voor ondernemers in de creatieve sector is – inclusief ‘co working space’?

Woensdag had ik een nadere kennismaking met het vernieuwde bestuur van de Nederlandse Vereniging in Parijs in de personen van voorzitster Ilma Choffel de Witte en penningmeester Erwin Kuijltjes. De vereniging ( https://nlvp.fr/ ) bestaat al meer dan een eeuw. Ik was getroffen door de moeite die de bestuursleden doen om het een aantrekkelijke vereniging te laten zijn voor verschillende leeftijdsgroepen. Er wordt echt persoonlijk aandacht besteed aan bijvoorbeeld oudere leden die dreigen te vereenzamen. Maar ook jonge gezinnen komen aan hun trekken, onder meer met het Sinterklaasfeest dat aanstaande zondag in het Collège Néerlandais wordt georganiseerd. Het lijkt me ook voor nieuwkomers interessant om lid te worden, en zo – net zoveel als men daar zelf behoefte aan heeft – contact te leggen met mensen die al langer in Parijs rondlopen.

Een van de trouwe lezers berichtte dat mevrouw Theodora (Teddy) Besse onlangs is overleden. Voor de nabestaanden is het verdrietig, omdat ze afscheid nemen van een geliefd familielid en geliefde vriendin. Via deze weg wil ik de nabestaanden graag mijn condoleances overbrengen. Mevrouw Besse was een gewaardeerd lid van de Nederlandse gemeenschap in Frankrijk, die onder meer via goed geschreven blogs op Nederlanders.fr veel landgenoten wegwijs maakte in Frankrijk. Ik plaats hier ook een linkje naar het mooie In Memoriam van Anton Noë. https://www.nederlanders.fr/.../in-memoriam-theodora-besse.

Inmiddels komt in Parijs het winterzonnetjes voorzichtig door de wolken. De enorme foto van Léon Marchand op de Tour Montparnasse is weer zichtbaar. Het weekend staat voor de deur. Tot volgende week!

Jan Versteeg