19 april 2024, de werkweek van onze ambassadeur

Door de ambassade werd ik verzocht om de wekelijkse updates van onze ambassadeur in Frankrijk; Jan Versteeg, onder uw aandacht te brengen. Aan dat verzoek kom ik graag tegemoet, de verslagen van onze ambassadeur zijn informatief voor Nederlanders in Frankrijk en prettig leesbaar.

Veel leesplezier!

Aller retour

Nou, die vakantie die we vorige week gepland hadden, liep dus anders dan verwacht. De dinsdag en de woensdag, nu anderhalve week geleden, moest ik terug naar Parijs voor werk. En de donderdag werd grotendeels gevuld met het bijwonen van de ´Four Freedoms Awards’, gelukkig wel dicht bij mijn vakantieadres, in Middelburg. Die Four Freedoms Awards worden sinds 1982 jaarlijks uitgereikt, de oneven jaren in New York, de even jaren in Middelburg. De prijzen zijn genoemd naar de vier dimensies van vrijheid uit de beroemde speech uit 1941 waarmee de Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt tijdens de Tweede Wereldoorlog beloofde dat de VS zich waar ook ter wereld voor de vrijheid zou inzetten. Het gaat steeds om mensen die zich bijzonder hebben ingezet voor de vrijheid. Ik was opnieuw onder de indruk van de moed en de inzet van de prijswinnaars, en van de mooie en waardige manier waarop Zeeland, de provincie waar de Roosevelts hun wortel hebben, dit organiseert. Maar omdat deze activiteit niet direct met de relatie Nederland-Frankrijk te maken heeft, zal ik er niet over uitwijden, maar laat ik het bij een link naar de verhalen van de prijswinnaars: https://www.fourfreedoms.nl/en.

Al met al betekende het wel dat de week vrij eigenlijk neerkwam op twee lange weekends. Wat ook helemaal niet verkeerd was, in het tweede weekend konden we de verjaardag van mijn vrouw konden vieren, met haar ouders en onze kinderen.

Het heen en weer reizen kreeg ook de huidige week een vervolg: ik moest nog twee keer naar Nederland. Eigenlijk gek, soms gaan er drie maanden voorbij zonder dat ik Frankrijk verlaat, nu is het aan de lopende band. Gek genoeg geeft reizen ook wel rust: met name in de trein valt er prima te werken.

De week begon wel in Parijs. Maandag was mevrouw Liesje Schreinemacher, onze minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, op bezoek. Bijzonder was dat het haar eerste werkdag na haar ouderschapsverlof was.

De minister was hier voor de hulpconferentie voor Soedan, waar sinds een jaar een burgeroorlog woedt, die al 15.000 mensenlevens heeft gekost en tot 8 miljoen ontheemden heeft geleid. Daarmee is het volgens de Verenigde Naties een van de ergste humanitaire crises uit de recente geschiedenis, terwijl je er relatief weinig over leest. Minister Schreinemacher maakte maandag tijdens de conferentie bekend dat Nederland, bovenop eerdere steunmaatregelen, nog 10 miljoen euro vrijmaakt voor humanitaire noodhulp. De Europese Unie maakt samen 2 miljard euro vrij.

Maandagmiddag nam ik de Eurostar naar Nederland, voor de opening van de Airbus Tech Hub in Oegstgeest, een technologisch centrum van de Frans-Duitse vliegtuigbouwer. Hier kwamen een paar dingen mooi bij elkaar. Al heeft Nederland geen ‘eigen’ vliegtuigbouwer meer, we hebben wel een sterke luchtvaartsector, met zowel industrie als onderzoek en onderwijs van wereldklasse. Daarnaast is de ruimtevaart sterk vertegenwoordigd, met de Europese ruimtevaartorganisatie ESA ESTEC in Noordwijk, maar ook belangrijke Nederlandse onderzoeksorganisaties. En Airbus heeft ook een grote ruimtevaartpoot. Anderzijds is Nederland een belangrijke klant van Airbus, denk aan de vloot toestellen die KLM en Transavia onlangs bestelden en aan de helikopters die de luchtmacht heeft gekocht. Daar mag ook wel wat tegenover staan in de zin van investeringen of opdrachten voor Nederlandse bedrijven. De Airbus Tech Hub is precies daarop gericht: zorgen dat er een stevige verbinding komt tussen Airbus en de Nederlandse economie.

Al het over innovatie en luchtvaart gaat, gaat het vrijwel altijd over manieren om vliegen duurzamer te maken. Veel Nederlandse bedrijven zien daar kansen: andere energiebronnen, efficiëntere motoren, lichtere materialen. Duurzame luchtvaart is ook één van de onderdelen van het Innovatie en Duurzame groeipact, dat Nederland vorig jaar met Frankrijk tekende tijdens het staatsbezoek van president Macron aan Nederland.

Een van de andere onderdelen uit het pact zijn de zogeheten ondersteunende sleuteltechnologieën: quantumtechnologie, halfgeleiders (‘chips’) en ‘artificial intelligence’. Dat was meteen de reden om dinsdagochtend weer de eerste trein naar Parijs te nemen. Want die ochtend losten we op de residentie het startschot voor de Frans-Nederlandse werkgroep over deze technologieën die een rol spelen in wat wel de digitale transitie wordt genoemd. Aan tafel zaten de meest relevante techbedrijven, de werkgeversorganisatie VNONCW en MEDEF en vertegenwoordigers van de Franse en Nederlandse overheid. Er heerste een handen-uit-de-mouwen-sfeer, want het algemene gevoel is dat Europa hard zijn best moet doen om niet de aansluiting bij Amerika en Azië te verliezen.

Diezelfde avond was ik alweer onderweg naar Zeeland, waar ik samen met mijn collega-ambassadeur François Alabrune, die Frankrijk in Den Haag vertegenwoordigt, was uitgenodigd door Commissaris van de Koning Han Polman. Voor mij voelde het een beetje als een thuiswedstrijd, en het is fijn om te zien hoe de Zeeuwse provincie zich inspant voor de betrekkingen met Frankrijk. Zeeland ligt hemelsbreed maar 55 km van de Franse Noordgrens. Er zijn veel aanknopingspunten.

Zo bezochten we de nieuwe Noordzeesluis bij Terneuzen, binnen enkele jaren het sluitstuk van de Seine – Schelde corridor. Ook kregen we een tour door de Sloehaven, waar een enorme ontwikkeling op het gebied van windenergie en waterstof gaande is. Voor mijzelf extra leuk, omdat ik ooit afstudeerde op het vraagstuk van de economische betekenis van het Sloegebied voor de regio Midden-Zeeland. Toen ik er in 1988 mijn scriptie over schreef, stond het gebied een beetje stil. Nu is er een enorme ontwikkeling gaande, en dat heeft vooral met de energietransitie te maken. Toen was er veel grond over, nu zou men drie keer zoveel grond kunnen gebruiken.

Ook hadden we een ronde tafelgesprek over het tegengaan van ondermijning en grensoverschrijdende criminaliteit. Waar havens zijn, ruiken drugscriminelen hun kans om hun spullen aan land te brengen. En als het in de ene haven niet lukt omdat politie en justitie effectief optreden, gaan de smokkelaars naar de volgende haven, waarbij ze zich door grenzen niet laten afremmen. Nederland wilde aan de Franse collega’s laten zien wat we allemaal doen, maar tevens aangeven dat we open staan voor samenwerking om de criminelen de pas af te snijden.
Daarnaast brachten we een bezoek aan het Franse Ereveld in de plaats Kapelle, vlakbij Goes. Er liggen daar meer dan 200 Franse militairen begraven die in de Tweede Oorlog vielen in Zeeland, bij Wassenaar en in Drenthe. Dankzij de inzet van Kapelse vrijwilligers wordt het kerkhof mooi en waardig gehouden, en is er zelfs een klein museum. Ter gelegenheid van 80 jaar vrijheid, spant Kapelle zich in om het museum uit te breiden.

De dag werd afgesloten met een bezoek aan het zaadveredelingsbedrijf Limagrain in Rilland, onderdeel van een Franse boerencoöperatie, maar van oorsprong Nederlands, sterker nog: Zeeuws! Een bedrijf dat voortdurend aan innovatie doet en een belangrijke rol speelt in ons voedselsysteem en in de regionale economie. We werden daar gastvrij ontvangen, met tot besluit oesters van Adri & zoon uit het nabijgelegen Yerseke. Heel attent serveerde dit familiebedrijf zowel Franse als Zeeuwse oesters.

Donderdag had ik nog wat afspraken in Den Haag, onder andere een onderdeel van het Staatsbezoek van de Spaanse Koning Felipe dat ging over de politieke samenwerking tussen Nederland en Spanje. Heel vriendelijk had men daarvoor ook ambassadeurs uitgenodigd die daar eerder een rol in speelden uitgenodigd. En vrijdag gelukkig weer op het honk in Parijs met een aantal inspirerende bezoekers. En toen was ook deze week alweer voorbij.

Voordat ik afsluit wilde ik nog even uw aandacht vragen voor de Europese Verkiezingen. De deadline voor inschrijving nadert namelijk met rasse schreden. In Nederland kan het tot 25 april en in Frankrijk tot 3 mei.
Wilt u stemmen op leden uit Frankrijk? Schrijft u zich dan uiterlijk 1 mei in bij de Franse gemeente waar u woonachtig bent om te stemmen op de Franse lijsten. Kijk voor meer informatie op de volgende website: https://www.service-public.fr/particuliers/vosdroits/F1937

Wilt u stemmen op Nederlandse leden als kiezer buiten Nederland en staat u nog niet geregistreerd? Dan kunt u zich tot uiterlijk 25 april eenmalig inschrijven om te kunnen stemmen op de Nederlandse lijsten: https://www.denhaag.nl/.../stemmen-vanuit-het-buitenland.../
Nu weekend. Ik hoop dat u er ook van geniet!

Jan Versteeg