Handen schudden

Handjes schudden

Ieder dag als ik mensen hier in Frankrijk tegenkom, is het weer hetzelfde. Handjes schudden met de mannen en vluchtig twee zoenen uitwisselen met de vrouwen. Ik ken dat verschijnsel overigens al van de Belgen. Ik heb een paar jaar in Oostende gewerkt en daar ging je niet aan de arbeid zonder eerst de handen van een man of twintig te hebben geschud (vrouwen werkten er niet).
Je went er natuurlijk aan, maar als Nederlander ben je gewend om bij aankomst op je werk je hand op te steken, idereen goede morgen te wensen en aan het werk te gaan.
Nog grappiger is het gebaar als je iemand voor de tweede keer een hand wilt schudden. Dat hoort niet. Dan gaat de rechterhand op de rug, buigt men zich naar je toe en zegt; ”Hebben we elkaar al niet gezien?”
Misschien dat de vrees voor het corona virus deze gewoonte gaat veranderen.
Ook bij de Koninklijke marine had je van die gewoontes die strikt dienden te worden nageleefd. Ik kwam van origine van de koopvaardij, dus kende niet alle gebruiken bij de KM. De eerste keer dat ik “de” admiraal tegenkwam wilde ik beleefd zijn. Dus stak ik mijn hand uit en vroeg of ik me mocht voorstellen. Helemaal fout! Gelijk namen de lakeien van de admiraal (twee kolonels) mij apart en spraken mij bestraffend toe. De admiraal beslist zelf wel wie hij een hand wil geven en jij mag hem daartoe niet dwingen. Ze stelden het niet op prijs dat ik in de lach schoot. Het was blijkbaar een serieuze fout.

☺☺

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200215, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Overleden Reactie van Theodora Besse op 17 Februari 2020 op 9.59: Alexander, wanneer je in Nederland nooit griep had en in Frankrijk ieder jaar, dan kijk je wel uit in de winter. "Een griepje" is niet een simpele verkoudheid, zoals velen denken. Griep kan een zeer ernstige ziekte zijn, vooral voor ouderen, kleine kinderen en andere personen die in zwakke lichamelijke omstandigheden verkeren. En dat allemaal voor het gevoel "erbij te horen"? Je wordt nooit één van hen. Daarvoor moet je hier zijn opgegroeid, op jonge leeftijd zijn gekomen of getrouwd zijn met een Fransman/-vrouw én de taal vloeiend spreken.

Natuurlijk doe je als Nederlander vrolijk mee met het gelebber, maar als ik de dorpsclub binnenkom, ga ik echt niet iedereen af om drie luchtzoenen te geven. Als iemand binnenkomt, die dat wel doet, weiger ik het niet, behalve van 1 december tot 1 maart.

Hartelijke begroetingen kennen we in Nederland ook, maar we hoeven niet verplicht iedereen af. Er zijn trouwens Françaises die ook vluchtig zwaaien als ze ergens binnenkomen en geen zin hebben om het hele gezelschap met het verplichte ritueel af te werken. Wel zeggen ze er dan altijd bij: "Ik doe het maar even zo", wat iedereen altijd prima vindt.

Want ook Fransen vinden het een verplicht nummer! Ze draaien het af, omdat ze van jongsafaan niet anders kennen, maar echt leuk vinden weinig mensen het. Je bent bijvoorbeeld net in een interessant gesprek met iemand en dan wordt het steeds onderbroken door wéér een nieuw-binnengekomene. Vinden ze bepaald niet leuk, maar ze weten niet beter. Kus-kus-kus, ça va? Ça va, zeggen ze kort en gaan dan weer verder met hun gesprek, tot de volgende nieuwkomer, die net zo vluchtig en achteloos wordt bejegend. Wat wij Nederlanders erin wensen te zien als hartelijkheid, is het allesbehalve. Je moet en doet het, omdat je niet beter weet.

Het zijn inderdaad de buitenlanders die er eindeloos over kunnen doorzeuren. Omdat het voor hen bewust anders is dan wat ze gewend zijn. En omdat de verplichtheid van het ritueel hun opvalt.

Je bent natuurlijk niet verplicht om dit gezeur te lezen, Alexander. Je kunt het rustig overslaan. Ik zal je echt niet missen en andersom waarschijnlijk ook niet.

Reactie van En Laurenc op 17 Februari 2020 op 10.04: @ Frans: U zegt het volgende: Een bizarre toestand deze discussie: velen denken en zeggen; die allochtonen moeten zich maar aanpassen als ze hier willen komen wonen, maar zelf de meest verspreide gewoonte "des lands" aannemen, nee hoor !

Impliceert dit ook dat u bijvoorbeeld de gewoontes in Iran, Saoedie-Arabië en andere moslimlanden om homo's te vermoorden en al het andere achterlijke gedoe tegenover vrouwen maar moet accepteren én eraan meedoen. NEE TOCH?

Maar even terug naar de discussie, ik vind het altijd wel prettig als je een café binnen komt en de mannen een hand geeft en de vrouwen een luchtkus, je er direkt bij hoort. Terwijl als je in Nederland bij een groepje aanschuift je er soms een beetje ongemakkelijk bij hangt.

Reactie van Hans van den Bos op 17 Februari 2020 op 10.08: Ach, het zoenen, ik laat het over me heen komen ik kan me er niet echt druk over maken. Aan een andere gewoonte heb ik echt een broertje dood. Het gebrek aan punctualiteit. Als Brabander ben ik wel gewend aan een "stief kwartierke" , maar hier begint alles ten minste een half uur te laat. Brieven en mails worden ook niet of veel te laat beantwoord. Leveranciers die heel verbaasd reageren als je ze belt vanwege het niet volgens afspraak leveren, etc.
Men is ook altijd heel verbaasd als ik wel ruim op tijd kom. Ik ben al een keer naar huis gegaan, omdat 30 min na de overeengekomen tijd nog steeds niemand was komen opdagen voor een commissie vergadering.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 17 Februari 2020 op 10.09: Ingrid, je doelt op mijn eerste link: "La mairesse van Morette in Isère", die het verplichte zoenen heeft afgeschaft (per email aangekondigd) omdat ze vóór een comcom-vergadering bijna 80 man moest "afwerken".

Reactie van Ingrid de Eerste op 17 Februari 2020 op 10.49: Inderdaad Bosbess, dat verhaal van de burgermoeder vond ik toch wel indrukwekkend. Klopt ook dat die kinderen vaak de balen hebben van die verplichte zoentjes. Als het nu opa en oma zijn maar nee hoor, de meest wildvreemde kennissen van de ouders moeten ook gekust worden.

Reactie van Ingrid de Eerste op 17 Februari 2020 op 11.03: www.blondeparesseuse.com/2012/10/la-bise-de-politesse.html

Nog even wat vrouwen die er de balen van hebben, let wel: 2012!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 17 Februari 2020 op 11.13: Alexander, je schreef: "... wat een geneuzel, respecteer dat je in een ander land woont met andere gewoontes en cultuur." Over belerend gesproken...

Je staat me net zo aan als iedereen hier, want ik ken jullie helemaal niet. Ik vind het ongelooflijk dom om de pest aan iemand in het forum te hebben op grond van wat hij schrijft. Maar als je het "geneuzel" vindt, dan vraag ik me wel af wat je hier te zoeken hebt. Ik vind zo vaak iets geneuzel; dan reageer ik gewoon niet. Dan krijg ik daar ook geen aanmerkingen op.

Jij vindt kennelijk dat je wél op geneuzel moet reageren. Wie kaatst moet de bal verwachten. Dat zal ook wel weer belerend zijn. Over welk artikel je het hebt dat verdwenen zou zijn, geen idee. Mijn artikelen verdwijnen hooguit tijdelijk, omdat ik er iets in wil corrigeren. Ook herinner ik me niets van excuses. Zalig zijn de armen van geest...

Wel herinner ik me dat we samen een pilsje zouden drinken op de jaarmarkt in Portes, maar ik wist totaal niet meer dat jij dat was. Zou wel leuk zijn om elkaar persoonlijk te leren kennen. Maar de jaarmarkt zal ook dit jaar wel niet doorgaan, want de plaats die toen is ingestort, is nog steeds niet gerepareerd. We zijn een arme gemeente.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 17 Februari 2020 op 11.39: Ingrid, ik ken ook die afkerige kindersnoetjes, wanneer ze voor de zoveelste keer een volledig onbekend oud wijf (ik) een bise moeten geven.

Het artikel in La Blonde Paresseuse geeft wel een aardige illustratie van hoe veel vrouwen over de "bise de politesse" denken. Maar hoe de schrijfster dat moet veranderen, daar denk ik toch anders over. Want in de drie wintermaanden dat ik er ook niet aan meedoe, is het me regelmatig overkomen, dat sommigen zeiden: "O, heb je soms griep? Geeft niks hoor, want ik heb de griepprik gehad." En dan willen ze je alsnog omhelzen. Volgens mij is rechttoe rechtaan het beste. Jongens luister, ik doe er niet meer aan mee. Zoals de mairesse van Morette.

Overleden Reactie van Susan op 17 Februari 2020 op 11.42: wat dachten jullie van een mondkapje dan is het zoenen voorbij.

Reactie van Hans van den Bos op 17 Februari 2020 op 17.15: Hallo Alexander

Ik moet hier wel om lachen. Jij kent de koopvaardij en de marine natuurlijk van binnen en buiten. Ik kan je verzekeren dat die macho cultuur bij de vloot niet bestond. Bij het Korps mariniers misschien, maar zeker niet bij de vloot. Bij de vloot heerste een betere overlegstructuur dan ik in menig burgerbedrijf ben tegengekomen. Het werd door buitenlanders niet voor niets de Woodstock marine genoemd. Dus praat niet te snel over zaken die niet kent. De koopvaardij was zelfs autoritairder dan de marine. Het internaat van de zeevaartschool was strenger dan het KIM. En ja, ik ben al 20 jaar met pensioen. Dus zo plots zou die omslag ook niet geweest zijn alsd die al nodig was.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.