Handen schudden

Handjes schudden

Ieder dag als ik mensen hier in Frankrijk tegenkom, is het weer hetzelfde. Handjes schudden met de mannen en vluchtig twee zoenen uitwisselen met de vrouwen. Ik ken dat verschijnsel overigens al van de Belgen. Ik heb een paar jaar in Oostende gewerkt en daar ging je niet aan de arbeid zonder eerst de handen van een man of twintig te hebben geschud (vrouwen werkten er niet).
Je went er natuurlijk aan, maar als Nederlander ben je gewend om bij aankomst op je werk je hand op te steken, idereen goede morgen te wensen en aan het werk te gaan.
Nog grappiger is het gebaar als je iemand voor de tweede keer een hand wilt schudden. Dat hoort niet. Dan gaat de rechterhand op de rug, buigt men zich naar je toe en zegt; ”Hebben we elkaar al niet gezien?”
Misschien dat de vrees voor het corona virus deze gewoonte gaat veranderen.
Ook bij de Koninklijke marine had je van die gewoontes die strikt dienden te worden nageleefd. Ik kwam van origine van de koopvaardij, dus kende niet alle gebruiken bij de KM. De eerste keer dat ik “de” admiraal tegenkwam wilde ik beleefd zijn. Dus stak ik mijn hand uit en vroeg of ik me mocht voorstellen. Helemaal fout! Gelijk namen de lakeien van de admiraal (twee kolonels) mij apart en spraken mij bestraffend toe. De admiraal beslist zelf wel wie hij een hand wil geven en jij mag hem daartoe niet dwingen. Ze stelden het niet op prijs dat ik in de lach schoot. Het was blijkbaar een serieuze fout.

☺☺

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20200215, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Hans van den Bos op 16 Februari 2020 op 11.59: Toch wel lachen hè, die cultuur verschillen. Dat kussen, dat hoeft van mij niet zo. Ik vind dat er een verschil moet blijven tussen mensen met wie je intiem bent en mensen die je een heel enkele keer ontmoet. Maar dat is persoonlijk.

Ik heb een paar keer leiding moeten geven bij het bezoek van Russische oorlogsschepen. Russen zijn erg van het zoenen: ook van mannen onderling. Nu ben ik best bereid om me aan te passen aan andere culturen, maar die Russen stonken in de vroege morgen al een uur in de wind naar de alcohol. Wat kunnen die mensen zuipen zeg. Ik heb dat zoenen maar gelaten over me heen laten komen. Maar leuk vond ik het niet. Overigens waren het wel hartelijke mensen. Maar drinken....! Onze tolk waaschuwde me dat Russen wijn niet als drank zien. Dus als je bij het eten geen sterke drank hebt geserverd vinden ze dat er geen drank bij het eten was! Dus heb ik met de restaurants waar we aten afgesproken naast wijn ook jenever te schenken. Enne, bij ons die te vervangen door water. De Russen klopten ons bewonderend op de schouder want wij konden goed drinken! Maar als je bij hun aan boord kwam ontkwam je er niet aan. Nasdrovje en daar ging je weer. Nu ja, daarna hinderde het zoenen niet meer zo. Elk nadeel heb zijn voordeel.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 16 Februari 2020 op 12.13: Prachtig verhaal, Hans!

Reactie van Henri Bik op 16 Februari 2020 op 12.24: Het is mij door mijn Franse lerares in Sète uitgelegd : ‘Ici on se touche.!’ En dat accepteer ik graag samen met de zon, de schone lucht en die azuurblauwe zee.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 16 Februari 2020 op 12.54: Henri, maar het zijn vooral de vrouwen die zich door al die mannen (en vrouwen) moeten laten "toucher", vrienden of niet. Nous nous touchons aussi, maar we geven elkaar een hand, mannen én vrouwen gelijk. Mannen hebben hier makkelijk praten ('t is net als "de zon, de schone lucht en de azuurblauwe zee", dus o zo mooi), maar wij moeten het allemaal maar over ons heen laten komen, al die vreemde kerels die het zo fijn en gezellig vinden.

Voor iedere raadsvergadering (gelukkig maar 11 raadsleden) en bij iedere bijeenkomst, kus-kus-kus. 't Is abnormaal. Met afscheid nemen touchent ze elkaar godzijdank niet. Wij wel: we geven elkaar wederom een hand.

Reactie van Krelis (06) op 16 Februari 2020 op 13.20: @mevrouw Besse

Wat een onzin. Je zou net zo gemakkelijk kunnen zeggen dat al die mannen het maar over zich heen moeten laten komen.

Het heeft niets met verschillende sexen te maken. Hier kussen bekenden elkaar allemaal, vrouwen-vrouwen, vrouwen-mannen en mannen-mannen. Tweemaal, links en rechts en voor familie geldt driemaal. Maar dat wisselt per streek.

Reactie van Henri Bik op 16 Februari 2020 op 13.23: Ja meisje, als je het niet prettig vind moet je het niet doen. Mijn goede vriendin en buurvrouw is er vorig jaar mee gestopt en wuift vriendelijk glimlachend ter begroeting. Haar zeer uitgebreide vriendenkring weet en respecteert dat, dus het kan wel. In de bejaardenclub waar wij lid van zijn volstaat ook een luchkus. Maar de meeste dames komen gretig op mij af en omhelzen mij dus daar is gelukkig geen ontkomen aan. In Nederland is ‘hugging’ tussen mannen aan een opmars bezig en dat vind ik tussen oude vrienden wel hartelijker dan een hand geven als je elkaar maar eens per jaar ziet. Ik ben dus ook van de ‘toucheerclub’.

Reactie van jaap op 16 Februari 2020 op 14.00: allereerst Theodora, een griepprik bevat géén dode bacillen, maar een alcoholvrije cocktail (van virussen helaas)

Dat zoenen vind ik nog tot daaraantoe, maar het schudden van handen van de artisanen in de lokale kroeg hebben zowel zij als ik vervangen door pols/handschudden. De garagist neemt nauwelijks de moeite om de vetten van z'n handen te wassen na het sleutelen en de tegelzetter heeft de tegellijm ook nog in meerdere lagen onder z'n nagels zitten tot vlakbij de oksels... ;-) Om van de jagers na het slachten van divers wild in hun jachthut maar niet te spreken........

Overleden Reactie van Theodora Besse op 16 Februari 2020 op 14.03: Henri en Krelis, op drie maanden per jaar na kus ik uiteraard vrolijk mee. Echt prettig vind ik het niet, maar het wordt van je verwacht, althans als vrouw, want hier wordt wel degelijk onderscheid gemaakt tussen de seksen. Mannen geven elkaar kort de hand of zeggen Salut of Bonjour/Bonsoir. Wel wordt dit (evenals het kussen) altijd gevolgd door Ça va?, waarop je wordt geacht te bevestigen Ça va.

't Zal overal wel anders toegaan, maar ik kan uiteraard alleen maar spreken over m'n eigen ervaringen in deze streek (sinds 1986).

Overleden Reactie van Theodora Besse op 16 Februari 2020 op 14.08: Jaap, bedankt dat je m'n medische kennis nog even opvijzelt.

Handen maakt me niet zoveel uit, die kun je wassen, maar als ze je de pols toesteken vind ik dat ook prima. Is mij hier ook wel overkomen.

Reactie van Hans van den Bos op 16 Februari 2020 op 14.38: Ik vind het allemaal een beetje geforceerd, dat handenschudden en kussen. De vrouw van een vriend van mij komt uit Normandië. Volgens haar zijn daar 5 bisous normaal. En oh wee als je er een vergeet! Grappig is ook het zoenen van mensen met een sterke bril. Die gaat eerst af want anders kan die beschadigd raken. Enne ja, dan is het met de lippen aftasten waar de wang is, want zonder bril zien ze niks. Zo heb ik mensen elkaar per ongeluk op de mond zien zoenen. En dan putten beide personen zich met rode koontjes uit in excuses. Is wel lachen!

Maar we hebben SARS gehad en nu CORONAV. Is het nu verstandig om maar iedereen te zoenen.....

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.