Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Geachte Forumleden,
Het is herfst geworden. bladeren vallen van de bomen, zo ook eikels, kastanjes en walnoten.
Mijn oog viel ook :) en wel op een paar leuke boekjes over Kastanjes en Waloten ( Christian Mazet , les Chataignes, Il était une fois la Noix, Elvys ëditions)
In Frankrijk zijn in mijn omgeving ( Bretenoux Lot) al weer apparaten actief die walnoten verzamelen en lijken op te zuigen.
Particulieren maken gebruik van een toestel om de walnoten te rapen. Het toestel bestaat uit een bal van draden . De bal is gemonteerd op een stok zodat je niet hoeft te bukken. Door over de noten heen te rollen worden ze tussen de draden gevangen en in het centrum van de bal opgevangen.
Hoe kun je op zo'n uitvinding komen ?
Paardenkastanjes zijn niet eetbaar maar de tamme kastanje die gevat is in een prikkelend omhulsel is dat wél. In het Frans gaat het om de Châtaignier en de Marronnier, de paardenkastanje,
De eetbare kastanjes kan je in een pan met gaten roosteren en eetbaar maken.
In het boekje wordt vermeld dat de kastanjebomen in Frankrijk, in 1870
werden getroffen zwarte inktziekte. door een dodelijke ziekte.
Met de Import van nieuwe variëteiten uit Azië kon men opnieuw met deteelt beginne.
Het consumeren van kastanjes werd in Frankrijk gezien als een teken van armoede.( pain du pauvre) In W.O. II beleefde de consumptie van kastanjes weer een opleving. Er werd ook een soort meel van gemaakt ( farine de châtaigne ).Ook is van de kastanjes een soep te bereiden. Het eerder genoemde boekje geeft ook allerlei andere recepten met kastanjes.
Op brocantes had ik trommeltjes gezien die draaibaar waren . Navraag naar de betekenis van het apparaat gaf aan, dat het om een eikelroostertje ging dat in de oorlog had dienstgedaan om een soort "Erzatz Kaffee van te maken.
Het gebruik van walnoten mag nagenoeg bekend zijn. Het wordt in gebak gebruikt en natuurlijk in walnotenolie die soms nog op traditionele wijze wordt geperst. Een teler van noten wordt in het Frans nuciculteur genoemd.
Grote productielanden van walnoten zijn China Iran de V.S en Turkije. Frankrijk komt in de tweede plaats als exportland.
Er bestaan veel variëteiten van walnoten. Zo kent men de Marbor, de Grandjean, de Franquette etc. De noten geteeld bij Grenoble kennen zelfs een AOC sinds 1938.
Ik wens U smakelijk eten. Walnotengebak, kastanje-soep en een omelette met Cepes (paddestoel-eekhoorntjesbrood) zullen zeker goed smaken :)
Het wordt wellicht een echt herfstfeest met al die lekkernijen. :)
Laat de bladeren maar vallen !
Bon Appetit:)
Weergaven: 819
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Allen,
De oplossing van het notenraadsel.
Met enige fantasie kan men de walnoot zien als een klooster , waarin vier jonge dames, de vier delen van eetbare de nootkern, de cerneaux, zijn opgesloten.
Hierboven een foto die ik maakte bij een traditionele ( walnoten) oliepers in Martel. Nadat de cerneau zijn vermalen tot een poeder en wordt verhit, wordt dit notenmeel pneumatisch geperst er er blijven ronde koeken over die als veevoer kunnen dienen en natuurlijk de iets geel gekleurde notenolie.
@Marja Helleman,
Veel nuttige informatie die mijn opmerkingen eerder staven zijn te vinden in een alleraardigst boekje over de Eekhoorn
Het is getiteld : "Ecureuil", portrait sauvages van Albert en Jacqueline Visage, Edition Atremis.
Het informatieve boekje is rijk geïllustreerd en alleen daarom al een aanrader. Zélf heb ik eekhoorns op ons terrein en het is adembenemend om te zien hoe snel en handig ze zich in bomen verplaatsen.
@ AL, Dit jaar lijkt inderdaad een goed "mastjaar" te zijn in Frankrijk, maar jouw bewering dat er altijd voldoende overblijft of zelfs maar aanwezig is voor de wilde dieren is wel erg kort door de bocht!
Allen, Ik las zojuist In Historiek , het online geschiedenismagazine, dat in de herfst van 1917 in Groot Brittannië schoolkinderen er op uit werden gestuurd om kastanjes te verzamelen.
De kastanjes werden gebruikt om aceton te maken, een cruciaal oplosmiddel in het productieproces van een rookloze stuwstof voor granaten , cordiet geheten.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr