Vroeger was alles beter, of toch niet ?

Ik las gisteren een artikel in de krant gewijd aan een studie gewijd aan de verschillen tussen de periode net na de eerste oliecrisis en vandaag de dag. Ik geef het hieronder in het kort weer. Ik vond de uitkomsten verrassend. Het artikel is uitsluitend voor abonnees, ik kan dus geen werkbare link geven.

Vanmorgen sprak ik over dit artikel met mijn oude Franse buurman, die nooit om een praatje verlegen is. Hij is een ouderwetse communist -ze zijn er nog- met wie het meestal leuk is om een gesprek aan te gaan. Hij heeft zijn hele leven gewerkt, ook in het buitenland, en kon mooie voorbeelden geven hoe veel beter het nu is. In 1969 kwam er een waterleiding in het dorp. Tot dan toe kwam iedereen naar de put. Geen badkamer en zelfs geen wastafel met kraan tot 1973. De WC in de tuin en alleen voor de grote boodschap, plassen tegen of achter een boom is een gewoonte die je hier nog regelmatig tegenkomt. Hij gaf destijds 30% van zijn salaris uit aan de huur van zijn bescheiden woning. Reed in een oud barrel. Maar is blij dat hij nooit werkloos is geweest, altijd hard heeft gewerkt en zowel hij als zijn vrouw genieten nu van een relatief luxeleven. Ik ben soms oppasser van hun huis en vooral de vrieskisten, vijf in totaal! Groenten uit eigen tuin, een gedeeld varken, toch nog voorbeelden die terug doen denken aan de oude tijd.

Buurman JP gaf mij reden om dit artikel hier te delen.

“Veel studies tonen aan dat de meeste Fransen denken dat het leven midden jaren zeventig, aan het einde van de zogenaamde Trente Glorieuses beter was dan vandaag de dag, op zijn minst op economisch gebied. Dit is niet nieuw, want bijvoorbeeld in 2007, een paar maanden na de verkiezing van president Sarkozy en na twaalf jaar Chirac dacht men ook zo. Denk daarbij aan huisvesting, carrièremogelijkheden, koopkracht en werk. Na de verschillende crises, die we onlangs hebben meegemaakt of waar we middenin zitten en met de prijsspiraal van energie en veel andere zaken lijkt somberheid opnieuw troef.

De realiteit is echter (en gelukkig maar) anders en de statistieken geven wat anders aan. Natuurlijk is de criminaliteit toegenomen, is er meer individualisme, is er meer immigratie en is de vervuiling groter. Maar met Frankrijk als geheel en met de Fransen gaat het beter als voorheen.

Nee, het was vroeguh niet beter, op zijn minst op economisch gebied. Natuurlijk zijn de overheidstekorten enorm gegroeid en is er geen budget zonder tekort gepresenteerd sinds 1974. De staatsschuld is ca 110% van het PIB (bruto nationaal inkomen) en vooral de laatste jaren enorm gegroeid.

De levensstandaard is verdrievoudigd…

De beste indicatie om de levensstandaard van een land te meten is de evolutie van het PIB per inwoner. Dat is verdrievoudigd in een periode van 50 jaar en is iets hoger dan 43.000$. Dit is overigens vrijwel vergelijkbaar met de landen om ons heen. Met variaties natuurlijk, onder andere door de verschillen van de staatsschuld.

De inkomsten, salarissen zijn ook omhooggeschoten: het minimumloon (SMIC) is vrijwel verdubbeld in waarde evenals het gemiddelde salaris. Ook op ander gebied zien we een enorme vooruitgang. Een paar voorbeelden: het aantal verkeersdoden is 4,5 keer afgenomen (nu rond 3000 doden per jaar) en de kindersterfte 4 keer (nu nog 3,6 per 1000).

Andere willekeurige cijfers: het aantal leden van sportclubs is verdubbeld tot ca 13 miljoen en 80% van de jeugd haalt het eindexamen (BAC), hetgeen drie keer zoveel is als 50 jaar geleden. De levensverwachting, waarschijnlijk het meest veelzeggend voor de welvaart in een land, nam voor vrouwen met 9 jaar tot 86 en met 11 jaar voor mannen tot bijna 80 jaar.

De prioriteiten zijn gewijzigd.

Fransen geven dagelijks niet meer geld uit dan in de jaren zeventig. Niet alleen omdat er nieuwe uitgaven zijn ontstaan als mobiele telefoons en internet en vele andere die zorgen voor een ander en vooral vast deel van de uitgaven. Aan voeding werd 50 jaar geleden 30% van het budget besteed en dat is nu ongeveer de helft daarvan. Daar zijn andere kosten voor in de plaats gekomen: huisvesting, de inrichting, de apparaten en elektriciteit zijn nu de grootste post. Kosten voor transport en auto’s (verdrievoudiging van het wagenpark in 50 jaar) zijn vrijwel stabiel gebleven.

Veel producten zijn van luxe goederen tot “ normaal” geworden dankzij de lage prijzen door massaproductie. Een paar voorbeelden: in 2022 kost een middenklasse auto als een Clio IV 10 maanden minimumloon tegen 12,5 in 1974 voor een Renault 5. Vijftig jaar geleden kon je voor een uur werk 5 baguettes kopen en 1,5 liter benzine. Tegenwoordig is dat 10 baguettes en 4,5 liter. Een ander cijfer om aan te geven dat we het tegenwoordig beter hebben, ondanks de energiecrisis: je kunt nu ca 100 KM rijden voor een uur minimumloon en dat is drie keer zoveel als toen.

Het confort in huis is enorm verbeterd.

De huisvesting heden ten dage heeft niet veel van doen met die van het begin van het presidentschap van Valerie Giscard d’Estaing. In 1974 was 45% eigenaar tegen 68%. En tweemaal zoveel mensen dan nu voelden zich slecht gehuisvest (30% van de Fransen hadden toen nog geen douche of bad). Huizen zijn nu groter (91 m2 versus 72) en het aantal personen per woning is gedaald van 3 naar 2,3. Het aantal alleenwonenden is verveelvoudigd (van 6 naar 16%).

In huis is veel veranderd: nu heeft iedereen een koelkast, 95% een TV, 80% een computer. Alleen de vaatwasser is nog geen gemeengoed. Het lijkt duidelijk dat het huishouden doen aanzienlijk lichter is geworden met de komst van veel apparaten.

De arbeidsmarkt is totaal veranderd.

De arbeidsmarkt is volledig op zijn kop gegooid en misschien niet altijd ten goede. Door de ouder wordende bevolking en de des-industrialisatie van Frankrijk is het aantal werkers in de industrie afgenomen van 5,8 naar 3,1 miljoen en in de dienstverlening gegroeid van 5,9 naar 12,8 miljoen. De werkloosheid is gestegen van 3 naar nu 7,4 %, waarbij meermalen pieken zijn genoteerd van 11%. Tegenover iedere gepensioneerde staat nu 1,3 werkende, wat de helft minder is dan destijds en een echt probleem voor de financiering van de pensioenen.

Voor de werkende mensen zijn er ook zaken ten goede veranderd. De werkweek is 10 uur korter geworden en daarmee is 9 uur voor vrije tijd beschikbaar gekomen. In 1974 ging men met 65 jaar met pensioen, nu is dat gemiddeld twee jaar minder. Combineer dit met de gestegen levensverwachting, dan zie je dat velen lang van hun pensioen kunnen genieten. Een laatste punt, dat enorm heeft bijgedragen aan de verbetering van de levensstandaard is de deelname van vrouwen in het arbeidsproces. Die is met ca 15% toegenomen.”

Hieronder in tabelvorm wat interessante gegevens

1974	Koopkracht	Heden
13400 $	PIB	43500 $
895 €	Minimumloon	1680 €
1200 €	Gemiddeld salaris	2340 €

	Ander uitgavenpatroon
30%	voeding	17%
20%	Huisvesting (incl. inrichting)	31%
15%	Transport	14
13%	Kleding	4%
4%	communicatie	10%
2%	gezondheid	4%

	Hogere prijzen
13,7%	Inflatie	5,3%
5,30 €	Kaartje in bioscoop	6,63
0,80 €	Liter melk	1,50 €
18 €	Huisartsbezoek	23 €
3300 €	Televisie	450 €
0,65 €	Postzegel	1,43€

	Wooncomfort
61,6%	Auto	84,1%
86,6%	Koelkast	100%
65,7%	Wasmachine	96,3%
85%	Televisie	95%
21,3	Telefoon (vast en mobiel)	95,4%
0%	Computer	82,3%

	De veranderde arbeidsmarkt
500.000	Aantal werklozen	2,2 miljoen
8,6 maanden	Duur werkloosheid	14 maanden
7,1%	Deel leidinggevenden actieve bevolking	21%
37,3	Idem arbeiders	19%
1900	Aantal werkuren per jaar	1680

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20220928, Geldzaken, Korte Verhalen

Reactie van Peter Jan op 30 September 2022 op 13.18: Ik denk dat Nederland een beetje eerder was met water en iets van een badkamer, al herinner ik mij nog goed dat diverse huizen van familieleden geen badkamer hadden. Bijvoorbeeld mijn oma en opa, die in Utrecht woonden en tot hun overlijden in 1967 zich wasten aan de wastafel. Het naburige badhuis was toen al gesloten.

Ik plaats hieronder een foto van de Waardgracht in Leiden in de jaren zestig. Volgens mij druipt de armoede ervan af. En ik vermoed dat er geen badkamers waren.

Voor alle duidelijkheid: in Frankrijk hanteert men 1974 als einde van de Trente Glorieuses, toen de oliecrisis begon. Volgens mij kun je in de cijfers zien dat toen nog een groot deel van het inkomen aan basisbehoeften werd besteed en nu veel meer aan luxe. Zelfs mensen met een beperkt budget lijken het veel beter ( in materieel opzicht) te hebben dan toen.

Ik woonde in de zestiger jaren ook niet in Frankrijk, Janny, maar heb door te praten met de lokale bevolking en het lezen van diverse boeken over de streek toch een aardig beeld van de situatie toen. Veel armoede, maar volop bezig met de opbouw. En de meeste ouderen hier zijn erg blij met de huidige situatie.

Reactie van Augusta op 30 September 2022 op 14.21: Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog had bijna driekwart van alle Nederlandse huizen schoon, stromend water. Rond 1960 was op een enkele boerderij na, heel Nederland voorzien van kraanwater.

In de loop van de negentiende eeuw kregen de eerste Nederlandse steden gesloten rioolkanalen.
In achterbuurten, kleinere steden en dorpen kwam dat pas (ver) in de twintigste eeuw.
Pas ver na de Tweede Oorlog werden massaal woningen op het riool aangesloten.

In 1965 werd het verplicht nieuwbouwwoningen van een badkamer te voorzien. Zo lang is het dus nog niet dat we het ‘normaal’ mogen vinden dat een huis een badkamer en toilet heeft.

Of mensen met een beperkt budget het nu beter hebben of lijken te hebben dan toen, is een boeiend onderwerp.
Misschien kan in de basisbehoeften beter worden voorzien met een huis-met-een-tuin dan in een stad op een flat ?

Tijdens de jaren van opbouw naar wat in een consumptiemaatschappij ontaardde, hadden mensen nog geloof in een toekomst.
Losgeslagen liberalisme heeft daar al voor de financiële crisis van 2008 een punt achter gezet.
De burgers zo veel mogelijk aanzetten tot “Kopen en Uitgeven” wordt door o.a. de Europese Unie al sinds jaren gepromoot.
Van geloof in een toekomst is al lang geen sprake meer.

Reactie van marjon van dam op 30 September 2022 op 17.21: ja, ik ben het met Eva eens...waar hebben we die high tech spullen eigenlijk voor nodig? gemakzucht dient de mens. Ik wordt verdrietig van mensen die op afstand hun gordijnen, lampen en wat al niet meer bedienen...waar draait het eigenlijk om , waarvoor zijn we eigenlijk op deze aarde? Ik heb ook genoten van mijn jeugd, ik koester het elke dag, zo blij dat ik in die tijd ben geboren maar god, wat een afglijdende wereld leven we in en ja; het leven was vroeger veel beter! voor mij in ieder geval wel...

Reactie van La Colline op 30 September 2022 op 18.43: Marjon waarom word(!) jij daar verdrietig van? Het is zó persoonlijk. Die mensen met die afstandsbedieningen worden daar gelukkig van en waarom zou dat fout zijn? Iedereen moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Als iedereen dat nu eens zou doen (en zich niet zoveel met anderen bemoeien) dan waren er veel meer mensen gelukkig. Leven en laten leven vind ik een mooi motto.

En je vraag waarom we op deze aarde zijn is heel makkelijk te beantwoorden: omdat mannen en vrouwen dat wel een goed/leuk plan vinden.

Reactie van Henri Bik op 1 Oktober 2022 op 0.49: Aaah nostalgie: met plezier herinner ik mij de plattelandshotelletjes in Friesland waar ik in 1966 voor 6-7 gulden overnachtte in een prima bed en met een commode met lampetkan. In de ochtend een uitgebreid ontbijt en een boterhamzakje naast je bord zodat je nog een lunchpakketje kon maken. ’s Avonds dansen met struise Friese dames en de Friese heren walsten geweldig op hun sokken omdat de klompen bij de deur moesten blijven staan. Was het beter dan nu;? Nee, het was anders en ik voelde mij de Koning te rijk om in die Opel Kadet door het mooie Nederland te rijden en mij ’s avonds op een kroket van een kwartje te trakteren. Nu voel ik mij nog rijker om in mijn super Subaru door het Franse land te rijden en voor 15 euro in een Routiers uitgebreid te eten.

Ik heb toen genoten en nu geniet ik nog steeds.

Geluk beste forumvrienden zit tussen je oren.

Reactie van Jeannette op 1 Oktober 2022 op 10.49: Tja, als je echt denkt dat vroeger alles beter was, in ieder geval in jouw leven, dan wordt het tijd het roer om te gooien en een weg uit je depressie te vinden, want dat is wat het is.

Ik heb geen idee hoe het is om op afstand de gordijnen open te doen, maar iedereen die dat graag wil, be my guest!

Ga sporten, doe aan mindfulness en het leven ziet er weer heel anders uit.
Oud worden is ook niet makkelijk hoor, je wordt ook minder flexibel.
Wat mijn werk bij de ADMR (thuiszorg) geleerd heeft is wel dat het vandaag de dag echt beter is, niemand zou terug willen!

Dat neemt niet weg dat er op dit moment ook in Frankrijk veel problemen en uitdagingen zijn zoals het onderwijs, de zorg, artsen, pensioenstelsel en ga zo maar door. Alles wat je op de Nederlandse tv voorbij ziet komen speelt hier ook in meer of mindere mate.

Reactie van Peter Jan op 1 Oktober 2022 op 11.19: Welvaart en welzijn lopen in de reacties flink door elkaar en waarom ook niet? Probeer je eigen geluk te zoeken en deel dat waar mogelijk met anderen.

Fijn weekend !

Reactie van El Burro Català op 1 Oktober 2022 op 16.46: Zelf hoor ik nog vaak de woorden van wijlen mijn vader: "Lieve zoon, ik ga omdat deze wereld niet meer de mijne is".

Reactie van Robert T op 1 Oktober 2022 op 21.07: In de kern is het zo dat als we ouder worden onze herinneringen of beter gezegd de plaatsjes , de geuren enz die we in ons geheugen hebben opgeslagen uiteindelijk niet meer kloppen door de vaak snelle fysieke aanpassingen in huidige tijd en we "onze plek" veranderd terugvinden.

Daarnaast kunnen we onze jongere jaren en hoe we geleefd hebben, incluis de leefomstandigheden, minder delen met gelijkgestemden omdat deze, hoe langer je leeft, steeds minder aanwezig zijn op aard.

Ieders tijd leeft voort in gedachten en wordt vertaald in het Nederlandse lied van Sonneveld Het dorp.

Veel luisterplezier https://www.youtube.com/watch?v=K4mQ0Cssfuw

Reactie van Jeannette op 2 Oktober 2022 op 14.46: Dat is een vertaling van La Montagne, van Jean Ferrat,

Precies El burro Catala en John; een beetje depressief of levensmoe, dat bedoel ik!
Hoe kan de wereld nu niet de jouwe zijn? Daar ben je toch zelf bij?
Doe er dan wat aan, in jouw directe omgeving en je eigen leven kan je echt wel iets veranderen!