Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Het jachtseizoen is weer in volle gang. Als je op zondagmorgen in alle vroegte op pad bent, dan zie je ze regelmatig langs de bosrand staan, mannen in camouflagepakken. Wonderlijk genoeg, dragen ze daar dan weer van die reflecterende gele hesjes op. Dat is tegenwoordig verplicht. In het verleden is het regelmatig voorgekomen, dat ze elkaar voor wild aanzagen en dat moet natuurlijk voorkomen worden. Het verhaal doet ook wel de ronde, dat langdurige vetes tussen twee mensen op deze min of meer "legale" manier beslecht werd. Althans, dat het voor de rechtbank niet te bewijzen was dat er opzet in het spel was.
Langs de wegen zijn bordjes geplaatst, waarop duidelijk wordt aangegeven dat hier gejaagd wordt. Wat je precies met die wetenschap aan moet, is me niet helemaal duidelijk. Het idee, dat elk ogenblik de kogels om je oren kunnen fluiten, of dat er een hert op je motorkap ligt, maakt me dan altijd wat onrustig, temeer, omdat de verzekerings-maatschappijen de schade die veroorzaakt wordt door overstekend wild tijdens het jachtseizoen niet meer schijnen te dekken.
In tegenstelling tot wat in Nederland vaak gedacht wordt, houden de Fransen over het algemeen erg van dieren, en is ook hier de jacht vaak een omstreden onderwerp.
Mijn Franse buurvrouw, die hier maar een paar maanden per jaar woont, weet niet hoe gauw ze weer naar Parijs moet vertrekken, als het jachtseizoen begint en de eerste schoten door het dal klinken.
Bij háár gaat de dierenliefde zelfs zó ver, dat ze de slakken uit haar tuin naar binnen haalt en ze daar blaadjes sla te eten geeft, waarbij ze er nauwkeurig op toe ziet, dat ook de kleine slakjes aan hun trekken komen. Na afloop van de maaltijd brengt ze de beestjes naar een veilig plekje toe, waar niemand op ze kan trappen. Als dát geen dierenliefde is.
Maar goed, om op de jacht terug te komen. Persoonlijk heb ik er niet zo veel moeite mee.
Wij mensen hebben de leefruimte van het wild beperkt, en zijn er voor verantwoordelijk dat het evenwicht in de natuur is verstoord. Dan moeten we ook zo dapper zijn om maatregelen te durven nemen. Wat mij betreft hebben in dit geval eigenlijk alleen vegetariërs recht van spreken. Vleeseters moeten niet zeuren. Wat denk je, dat die koeien en varkens tijdens het transport naar en in het slachthuis te lijden hebben. Dat soort leed wordt het wild dat in de bossen leeft in ieder geval bespaard. Tja, en misschien moeten we het die mannen maar gunnen. Er is ze in de loop van de tijd al zoveel afgenomen. De mogelijkheden om gevolg te geven aan de lokroep van de natuur wordt steeds meer voor ze beperkt. Dus ik zou zeggen lekker laten gaan, al is het alleen al om erger te voorkomen.
Weergaven: 6815
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Niet het jagen is voor mij een probleem. Wel die honden die het hele jaar door uren achterelkaar blaffen.
Daarbij vind ik het zielig dat ze het hele jaar door in een hok zitten en er , pakweg, maximaal 50 keer per jaar uit mogen
@Bart, ik geloof met liefde dat het bij jouw groep goed geregeld is. Maar hoe komt het dan dat ik alleen iets lees van jagersgroepjes waar het allemaal prima geregeld is, maar de argeloze mens nog steeds veel excessen tegenkomt. Nee, ik was niet in gevaar, maar vorige week zaterdag reed ik als argeloze fietser, binnen de bebouwde kom van Vaison la Romaine. Voor mensen die het niet gezien hebben zal het op broodje aap lijken, maar daar stonden echt borden dat ik op moest passen, want er was jacht.
Opnieuw een leuk en heerlijk vlot geschreven stukje van Frans. Genieten, altijd weer.
@Jako
Overdrijven is ook een vak. De wereldrecord ligt nu op 3450 meter. Hier moet je dan wel bij zeggen, dat het om snipers gaat met wapens die er speciaal voor worden gemaakt.
Een geweer voor de jacht heeft een afstand van doorgaans een paar honderd meter. Oh ja - als je in een bos ook er voor kunt zorgen, dat de kogel eventjes wat bochten maakt, dan kom je ook langs de bomen - voor dat je "kilometers verder op" een automobilist raakt.
Het zijn dit soort verhalen, die de discussie onmogelijk maken. Ik vraag me serieus af, of jij ooit een wapen in handen hebt gehad, en hier een beetje uitleg bij gekregen hebt. Niet alles wat je op TV ziet is realiteit. Een handvuurwapen (pistool, revolver) heeft na 25 meter al een strooibreedte, dat het meer toeval is dat kennis en kunde, om iets te raken.
Andreas, en jij vindt het normaal dat ik in de bebouwde kom gemaand wordt op te letten omdat er jacht plaats vindt?
Als antwoord op Bart Huizinga en andere jagers: Union des Victimes de la Chasse – Témoignages sur les dangers de la...
Lees alle getuigenissen van slachtoffers van de jacht en vertel ons dan waarom het zo vaak fout gaat, terwijl alles zo perfect geregeld is tijdens de jacht.
Leo, noem man en paard, wie hier uit zijn nek kletst. Ik neem aan dat er bij jouw groep ook nooit iets gebeurt wat niet zou mogen. Want "wij" doen nooit iets doet, toch? En de doden zijn verzonnen.
Bart, een verhaal naar mijn hart. Zo gaat het bij ons ook. Nog even noemen dat als je gepost staat je de 30° regel in acht moet nemen. Zoals je al zei, houden aan je sector. Ja, er wordt soms ook in de bebouwde kom gejaagd als daar veel overlast is. In ons plaatselijke provinciehoofdstadje waren bendes zwijnen die alle mooie stadstuinjes doorwoelen. Aangezien in dit stadje drie rivieren samenkomen is het voor de zwijnen een makkie om via deze stromen de stad in te komen. Er is een giga battue georganiseerd waar de jagers van rondom liggende dorpen ook aan mee werkten. Het was in het weekeinde anders heb je niet genoeg mensen. De bewoners van de sector zijn keurig ingelicht. Ook op de gemeentelijke aankondigingsborden was het te lezen. Kijk, dat is mooi werk. Nu met FB kan het nog veel sneller.
k blijf erbij, als onze landgenoten grote moeite hebben, ga eens naar een openbare jachtmaaltijd. Eet mee, toon belangstelling, stel vragen. Ook ik was vroeger wat bangig. Dan wandelden we door een bos en dan hoorde je wat in de verte knallen, met of zonder honden. Die angst ben ik helemaal kwijt. Ook de VTTers bij ons zijn op de hoogte. Zij komen naar ons toe, vragen waar de battu is en hoe het te omcirkelen. ook wandelaars. Onder ons zeggen we ook altijd, we zeggen iedereen goedendag wat we zijn toch al 'malvue'. Als ik gepost ben langs een RD dan ben ik hoogst ongelukkig. De herrie van de autos zorgt ervoor dat je niks hoort. Ten tweede word je uitgejouwd. Dank u. Wij halen de zwijnen voor u weg zodat u geen ongeluk krijgt.
PS Er zijn maar weinig jagers bij ons die schieten op een moederzwijn met kleintjes. Zonder moeder gaan de kleintjes de dood tegemoet maar richten ondertussen veel schade aan.
Ingrid, blijft toch mijn vraag, hoe komt het dat velen hele andere ervaringen hebben, omdat alle jagers zich zo netjes aan de opgestelde "spelregels" houden? Is het normaal in de bebouwde kom van een redelijk dorp?
Er zijn hier een aantal jagers op het forum en we delen ongeveer dezelfde ervaringen. Ik denk dat het vooral onbekendheid is met de jacht. De angst, niet weten hoe jagers te benaderen. Het anti zijn omdat alles anti is op het gebied van de jacht in NL. Het belangrijkste is geen kennis hebben van, denk ik. In ons dorp kende ik enkele jagers en ik heb gewoon vragen gesteld. Boekjes gekocht en uiteindelijk de cursus voor het permis de chasser gehaald. Er zijn altijd een aantal jagers die er woest uitzien en die je niet verstaat omdat ze binnensmonds praten en een peuk in hun mond hebben maar dat is niet de meerderheid.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr