De dag van de arbeid en van de muguets

Vandaag is het internationaal de Dag van de Arbeid en in Frankrijk de dag van de muguets, oftewel van de lelietjes-van-dalen. Hoewel het normaal gesproken streng verboden is om op straat zonder vergunning iets te koop aan te bieden, mag Jan en alleman op 1 mei een bosje lelietjes-van-dalen aan voorbijgangers verkopen. Frankrijk zou Frankrijk niet zijn, wanneer deze verkoop niet streng was gereglementeerd. Zo mogen de aangeboden muguets alleen in het wild zijn geplukt, de verkopers mogen geen tafels en/of stoelen op het trottoir zetten en ze moeten hun bloemetjes aan voorbijgangers te koop aanbieden op ruime afstand van bestaande bloemenwinkels.

De traditie van de muguets gaat terug tot de 16e eeuw. Catharina di Medici reisde rond het jaar 1564 door de Drôme, waar zij werd verrast door de ridder Girard de Monteforte, die haar handenvol lelietjes- van-dalen aanbood. Ze nam ze mee naar Fontainebleau, waar zij ze aan haar zoon, Charles IX, schonk. Hoewel deze toen pas 15 jaar oud was, was hij zo onder de indruk van de mooie klokjes, dat hij ze aanbood aan alle dames van zijn hofhouding.

Vanaf 1579 verving het lelietje-van-dalen de meiboom als symbool van de hoofse liefde. Tot die tijd plantten verliefde jongelui voor het huis van hun aanbedene een struik met linten, de meiboom. Maar sedert die tijd maakten jongelui hun geliefden het hof tijdens de lelietjes-van-dalenbals, die voor hun ouders waren verboden.

De modeontwerper Christian Dior maakte van de kleine klokjes zijn talisman. Uit bijgeloof naaide de ontwerper een takje lelietjes-van-dalen in de zomen van sommige jurken als geluksbrenger. En in 1956 lanceerde hij een parfum op basis van lelietjes-van-dalen: Diorissimo.

Ook de spelers van de rugbyclub van Toulon dragen altijd een takje lelietjes-van-dalen op hun shirt om geluk te brengen. De oorsprong van het embleem van de club (een bosje muguets) is een eerbetoon aan de Toulonse zanger Félix Mayol (1872-1941), die altijd een takje lelietjes-van-dalen op de revers van zijn colbert droeg. Nadat hij namelijk in 1895 in Parijs aankwam, gaf een vriend hem op de avond van de concertpremière een takje muguets. Hij speldde dat op zijn colbert. Daarmee oogstte hij zoveel succes dat hij de "geluksbloem" tot zijn persoonlijke symbool maakte. Mayol vergat zijn geboortestad niet, want hij droeg financieel bij aan de bouw van het stadion dat nog steeds zijn naam draagt. In 1921 werd het lelietje-van-dalen het embleem van de Rugby Club Toulonnais.

Tegenwoordig wordt het lelietje-van-dalen geassocieerd met de internationale Dag van de Arbeid. De feestdag die Frankrijk vandaag de dag kent, ontstond op 1 mei 1884, toen amerikaanse vakbonden een achturige werkdag eisten. De demonstranten droegen een rozenbottel of een rode anjer als teken van herkenning. In de 20e eeuw werden deze symbolen in Frankrijk vervangen door het lelietje-van-dalen, symbool van de het geluk.

Bronnen: Interieur.gouv.fr en NotreTemps.com

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20310501

Reactie van Hans Chiddes op 1 Mei 2021 op 16.57: Blijft een leuk verhaal en een mooie voorjaars traditie. Maar het mooiste is lelietjes van de dalen !
ik heb een hekel aan Vandalen..... maar meiklokjes kan natuurlijk ook !

Reactie van hendrik op 1 Mei 2021 op 16.59: het vreemde id dat de geluksbrenger aan elke tak 13 klokjes heeft.

toch veel geluk, Hendrik

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 Mei 2021 op 17.35: Leuk Hans, van die 13 klokjes! Ik vind Meiklokjes trouwens veel mooier!

Reactie van Herman op 1 Mei 2021 op 17.37: Lelietjesvandalen zijn vernielzuchtige types die lelietjes vertrappen.

Overleden Reactie van Susan op 1 Mei 2021 op 17.39: Ha ha ja zo kan het ook!

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 Mei 2021 op 18.00: Nee Herman en Susan, zo kan het niet. Er staan niet voor niets streepjes tussen! Het zijn lelietjes-van-dalen, oftewel lelietjes die in de dalen groeien en bloeien. En waarom? Omdat ze van schaduw houden. Op volzonnige plekken zul je ze niet aantreffen.

Reactie van Robert T op 1 Mei 2021 op 19.19: Vorig jaar 2020 trokken een paar mannen uit ons hameau en andere streken de bossen in om de lelie van dalen te zoeken en vervolgens aan hun geliefde aan te bieden.

En ook bij ons toen in dat hameau een bijna verplichte afname om de kas plaatselijke club e spekken. Ach ja waarom niet....:)

Overleden Reactie van Theodora Besse op 1 Mei 2021 op 19.34: Inderdaad Robert, waarom niet? Een fleurig geluksbrengertje is leuker dan de zoveelste kalender, waar je nooit op kijkt, zoals je aan het einde van ieder jaar hier van de brandweer min of meer verplicht moet kopen.

Reactie van Robert T op 1 Mei 2021 op 20.32: Sommige gebruiken zijn ok en wel goed. Dan zien die mannen en enkele vrouw je huis en haar bewoners, je maakt contact, drinkt ff een aperot in 5min en volgende keer komen ze langs en zwaaien ze en als ik nu langsrij op zaterdag dan herkennen ze de auto want onze soort is er maar een van.

Maar goed met 4.5 mens per km2 , die halve nog nooit zien lopen tot nu toe, is ook wel fijn dat ze een beetje weten wie in dat enige huis woont op die lieu dit..Je weet maar nooit want die drie schoorstenen veeg ik al jaren vrolijk zelf met een professionele kit. :)

Reactie van A.L. Longayroux op 1 Mei 2021 op 22.54: Erg leuke informatie Theodora.

Ik vind zeep met de geur van die lelietjes heerlijk ruiken.

Virtueel schenk ik je die. (De zeep gaat vast langer meer dan zon bosje op water :) )

Gezondheiden geluk gewenst ! Groet van Ton