Waarom zijn Nederlanders gemiddeld tevredener met hun leven in Nederland, dan de fransen in Frankrijk??

Een aantal weken geleden kreeg ik hele goede suggesties voor de lijst met jaarlijks terugkerende evenementen etc in Frankrijk. Ik ben daarom zo vrij om u nogmaals hulp/advies te vragen voor mijn a.s. boek met een fictief verhaal over een Nederlandse die een jaar in Frankrijk komt wonen.

Ik heb nu een heel ander soort vraag. Ik was vorige week bij mijn tandarts en die vond fransen maar “râleurs” (mopperkonten/klagers). De volgende patiënt zat al weer klaar, dus we konden het onderwerp niet verder uitdiepen.

Hoe kan het toch dat er in diverse Europese en wereldwijde onderzoeken steeds is terug te vinden dat Nederlanders significant gelukkiger / tevredener zijn met hun leven in Nederland, dan de fransen in Frankrijk?? Wat zou de verklaring hiervoor kunnen zijn? (de huidige Covid/Corona situatie wil ik even buiten beschouwing laten).

Persoonlijk zou ik denken dat het juist omgekeerd zou moeten zijn, wanneer ik qua comfort Nederland en Frankrijk vergelijk (klimaat, gezondheidszorg, inwoners/km2, lengte werkweek, startdatum pensioen etc).

https://nl.wikipedia.org/wiki/World_Happiness_Report

https://www.standaard.be/cnt/dmf20191107_04705458

Ik ben bijna klaar met mijn boek en ik zou het heel jammer vinden wanneer ik achteraf iets vergeten ben te vermelden over de voornaamste verschillen tussen Nederlanders en Fransen. Vandaar dat ik even wil polsen om te zien wat anderen over bovenstaande denken. Alvast heel hartelijk dank voor alle constructieve bijdragen en een goed nieuw jaar.

Mvg

Martine Hoogschagen

P.S. Ter info, voor wie daar belangstelling voor heeft, mijn website over het schrijfproces https://chezmartine.nl

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20210106, Kunst en Cultuur

Reactie van Carmen Charrier-van Laanen op 7 Januari 2021 op 9.28: @Frans. Helemaal mee eens!!!

Reactie van Henk Rientjes op 7 Januari 2021 op 9.44: wij zijn 14 jaar geleden geëmigreerd naar Frankrijk ,en tot op heden nog geen seconde spijt gehad van die beslissing, we wonen tussen en met de Fransen.

We hebben de ruimte , de rust ,de natuur ,we worden s,morgens wakker met het geluid van de vogels een boer die bezig is met zijn koeien.

Een heerlijk land

Reactie van Janny O. op 7 Januari 2021 op 9.56: Ja Henk, als je vergeet dat er ook steden en daarbij behorend banlieus zijn, dan is dat ongeveer zoals Frans schrijft. Frankrijk is echt groter dan jouw leven "als god in Frankrijk".

Reactie van Ingrid de Eerste op 7 Januari 2021 op 10.25: Wat ik dagelijks meemaak met Franse families is stress. Het hangt af of de familie woont op het platteland, of ze boeren zijn of niet en laag of hoog opgeleid. Vergeet niet, op het platteland wonen veel laagopgeleiden,veelal alleenstaande moeders zonder opleiding. De vaders zijn afwezig.

In de provincie stad veel laag opgeleiden, slecht behuisd. Vele vaders werken maar een SMIC. Je moet een auto hebben om naar je werk te gaan.. Laag opgeleid betekent de baas gehoorzamen anders lig je eruit. Veel bazen zijn slecht in communicatie. Dat merk ik als het kindje ernstig ziek is en de vader er bij moet zijn.

Verder zijn in het algemeen de Fransen op school geweest bij Education Nationale, hou je vast. Tegenwoordig gaat het redelijk maar het blijft een eenheidsworst.

De familie maken lange dagen. Kinderen tot 16.30 naar school en daarna halte garderie, speelpleinopvang. tot max 18h. Ouders werken vaak tot 17.30h en daarna de kinderen ophalen. Dan moeten kinderen naar klupjes. Daarna eten. Gelukkig eet iedereen fatsoenlijk op school en werk dus 's avonds een lichte maaltijd. Kinderen liggen standaard te laat op bed. Spelen met vriendjes uit de buurt is er niet bij. En, zoals gebruikelijk doen vrouwen het meeste huishoudelijke werk, de organisatie van de kinderen en het onderhouden van de familiecontacten. Hoewel, als ik vergelijk met 14 jaar geleden verandert er een pietsje beetje.

Ik wilde alleen maar een dagelijks beeld scheppen van wat ik tegenkom in een rurale gebied en een klein provinciestadje.

Reactie van Janny O. op 7 Januari 2021 op 10.37: Ingrid, bedankt voor je inkijkje. Die is even iets anders dan pensionado's die in een rustig gebied wonen met ruim voldoende inkomen.

Reactie van Rob van der Meulen op 7 Januari 2021 op 11.04: @ Martine, wat die statistieken betreft die je klaarblijkelijk als harde, meetbare, gegevens gebruikt, die geven de werkelijkheid immers weer? Het tellen van de hoeveelheid zonnepanelen die uit China wordt geïmporteerd is Eurostat wel toevertrouwd. Het wordt wat alleen wat lastiger wanneer rekenmeesters geluk gaan meten. Voor een timmerman is bijna alles een spijker waar je met een hamer (het liefst een echte Stanley) op kunt slaan, voor een statisticus is alles in cijfers te vangen. De psycholoog kan zijn gitaar in de wilgen hangen, ga bij een wiskundige langs om uw diepste problemen in kaart te laten brengen.

Wat de Franse volksaard betreft waar in verband met die collectieve neerslachtigheid naar wordt verwezen. Er zijn een aantal aardige boeken verschenen waar Philippe de Gaulle, zoon van Charles de Gaulle, aan het woord komt. Een tweetal boeken gebaseerd op interviews met de journalist Michel Tauriac en later nog iets geheel uit eigen pen: "Mémoires accessoires" (uitgeverij Plon). Lezenswaard om vanuit die invalshoek naar Frankrijk en de Fransen te kijken. Alles lezen hoeft niet, er zijn op internet veel boekrecencies terug te vinden. Een aardige is hier te lezen. Kost wat meer tijd dan het doornemen van de rapportcijfers van de 27 EU lidstaten, maakt het allemaal ingewikkelder, maar niet minder interessant. En levert misschien nog inspiratie op voor dat boek "under construction".

Reactie van Brittany op 7 Januari 2021 op 11.07: Goed uitgelegd Ingrid, Moeilijk om tevreden te zijn met zo-n leven. Veel mensen zijn moe, kinderen ook. Slapen te weinig en de ouders zijn kriegel. De lasten zijn zwaar, de inkomsten laag voor velen. De vertikale lijn in het werk maakt het er ook niet makkelijker op . En Fransen uiten nou eenmaal veel kritiek overal op. Zijn vaak niet erg logisch ook niet. (Gilets jaunes die alles vernielen en daarna om meer geld vragen) Ze zijn niet echt ongelukkig maar zeker ontevreden En als je dan alle moeilijkheden met alle administraties erbij telt moet je ze toch wel begrijpen.

Reactie van Anna Van der Starre op 7 Januari 2021 op 11.33: Erg eens met Frans Scheen. Je beleving wordt mijne inziens mede bepaalt,hoe je zelf leeft.Reis je veel? Heb je in andere landen kunnen kijken/wonen? Je relativeert en neemt van overal wat goeds/slechts mee. NLers spreken talen beter,en communiceren zo makkelijker met buitenlanders.Heb je wat meer en langer kunnen rond kijken in de wereld, dan kan je tevreden zijn met je eigen land,omdat je ziet dat het gras niet elders groener.”Hier vind je wat en daar laat je wat” Onze buren in onze Lieu Dit, kunnen flink mopperen op de lokale en nationale politiek.Ik weet niet of het persé een oordeel is,om vroeg met pensioen te gaan..voor veel mensen valt er dan al vroeg een invulling weg.Er moeten té veel werkenden, het sociale stelsel op houden.En dat vertaalt zich ook.

opvallend overigens,dat in de Tevredenheids lijst op Wikipedia,de eerste 10 landen een koud klimaat hebben.

Reactie van Ingrid de Eerste op 7 Januari 2021 op 11.41: Het is hier een rijkdom om met pensioen te gaan. Daarna tijd voor het verenigingsleven en de kleinkinderen. Vergeet niet, met de families waar beide ouders voltijds werken is hulp zeker nodig. En ja, hoger opgekeiden die verre reizen maken zoals Nederlanders doen zie ik heel weinig. Alleen de hoogopgeleiden. Het doorsnee gezin gaat een weekje naar de kust of de bergen, vaak ook familie opzoeken die ver weg wonen (dat kennen wij als Nederlanders ook niet). Het bezoeken van pretparken is het hoogtepunt voor de kinderen zoals Mickey (WD), futuroscope etc. Kinderen gaan vaak nog naar een colonie de vacances mits ze het kunnen betalen. Dat is de zomervakantie. Verder logeren bij opa en oma. De gescheiden families die ver van elkaar afwonen moeten zich organiseren om de kinderen te brengen. En ja, de helft van de families is gescheiden. Het is een groot land. Voor velen hier is een weekje naar de Dordogne een echte vakantie.

Reactie van marielle op 7 Januari 2021 op 11.58: Toen ik aan de creche en consultaiebureau hier in regio Parijs werkte, zag ik vaak hetzelfde als Ingrid, hoewel de laatste 20 jaar wel veranderd. Ik woon in een stadje met redelijk hoog opgeleiden mensen, veel kaderpersoneel. Dus regelmatig op vakantie. Maar wel veel stress, kinderen maken fulltime weken en lange dagen aan de crèche. Steeds meer. 20 jaar geleden zag ik dat minder de dagen waren toen korter voor ze . Daarnaast zie je hier ook mensen van de immigratie en die werken voor weinig en ook lange dagen.

En dan de hierachie in Frankrijk, vreselijk nog. En ook de vergader politiek. Ik heb 30 jaar als gemeente ambtenaar hier gewerkt . Nou dat duurt tijden voordat er beslissingen worden genomen. En daar is maar weinig verandering in gekomen. De 'gele hesjes' zijn niet voor niks ontstaan