Reactie van Brittany op 16 Oktober 2019 op 15.27

@ Theodora  In het door jou aangehaalde artikel staat dit ook. 

Gedragsbioloog Claudia Vinke houdt in het midden of je kat wel écht van je houdt. “Er is misschien wel iets meer dan: ik doe het puur voor het voer. Maar katten zijn van nature solitair jagende dieren”, vertelt Vinke tegen de Volkskrant. “Dat de kat net zo gehecht raakt aan de mens als de hond, lijkt me sterk.” Kattenonderzoeker Lauren Finka is het daarmee eens. Tegen The Guardian zegt ze: “Tekenen van hechting komen waarschijnlijk eerder voort uit hun persoonlijkheid, socialisering en hoe we voor ze zorgen.”

Hierbij opinies van Franse dierenartsen 

IMPORTANCE DU TERRITOIRE CHEZ LE CHAT

 

Si le chien est un animal social, le chat est un animal territorial. Autrement dit, le chat trouvera sa stabilité dans son environnement, là où le chien trouve un apaisement dans l'organisation bien hiérarchisée de la meute. Cette vision des choses est, évidemment, un peu simpliste : certains chats trouveront aussi leur équilibre dans les contacts sociaux, et en particulier dans leur relation avec les humains qui leur sont proches. C'est le cas, notamment, des chats séparés très jeunes de leur mère et élevés par des humains. Il n'en reste pas moins que le territoire revêt une grande importance pour le chat, et que sa désorganisation aura forcément des répercussions sur le comportement de l'animal.

TERRITORIALISATION CHEZ LE CHAT

Auteur :	Dr Valérie Dramard
Date :	2007-12-22

Niveau 

Le chat contrairement au chien est plus attaché au territoire qu'au groupe d'individus avec lequel il vit. Même si le chat domestique est capable d'entretenir de fortes relations affectives avec ses maîtres, l'attachement au territoire est plus apaisant, plus structurant que l'attachement aux êtres vivantsOf nog deze:

 communes ou tolérer des droits de passage pour les chats inconnus. Mais que peut bien faire notre petit félin sur un si vaste territoire ? Et bien, il chasse,  observe, se repose, se reproduit et il arpente la zone de long en large pour la défendre de toute intrusion.

Mais tous les chats ne possèdent pas de territoire si étendu. Certains se contentent de l'intérieur de la maison, d'autres d'une simple courette, d'autre encore du parking de l'immeuble.

Le marquage territorial

Le chat a plusieurs manières de marquer son territoire mais toutes font appel à une signature olfactive. Le marquage de territoire a pour but de signaler sa présence en ces lieux, d'attirer le sexe opposé durant les périodes de reproduction et d'inhiber les ardeurs sexuelles des autres chats mâles si ledit territoire appartient déjà à un mâle non castré.

Le marquage est réalisé grâce à ses griffes, sur les troncs, les piquets en bois ou les souches à l'extérieur et à l'intérieur de la maison sur les barreaux de chaises, le canapé, les pieds de meubles ou la tapisserie. Des glandes situées entre les coussinets envoient toutes les informations nécessaires sur le chat aux éventuels autres matous.

Autres solution pour marquer son territoire : le frottement de sa tête sur un objet ou une personne. Là encore, il dépose des substances odorantes contenues dans les glandes destinées à cet effet.

Un chat qui se frotte à vos jambes ne fait donc pas que des câlins, il explique aux autres chats que vous lui appartenez !

Les jets d'urines sont aussi courant chez le chat non stérilisé, peu gênants en extérieur, ils le deviennent à l'intérieur de la maison car ils sont malodorants.

Intérêt du marquage pour le chat

Le chat reconnaît son odeur sur un territoire donné. Il est rassuré, sécurisé et peut se laisser aller librement à ses occupations préférées sans souci.

Le marquage assure aussi son organisation car un chat emprunte presque toujours les mêmes chemins pour se rendre d'un point A à un point B. Le cheminement n'est d'ailleurs pas toujours le plus direct, le plus simple, ni même le plus logique, pour nous humains, mais le chat est un être plein de mystères.

Sachant tout cela, il est important de conserver les marques olfactives pour les chats d'appartement, car déjà soumis à l'enfermement, s'il est empêché de marquer son territoire, il risque de devenir anxieux. Proposez lui un griffoir et évitez de nettoyer trop souvent les meubles sur lesquels il se frotte pour ne pas trop le perturber.

Maar ja dat zijn Frans poezen.

. 

 

Adopter un chat

L'alimentation du chat

Choisir un chat

VOS COMMENTAIRE

Reactie van Brittany op 16 Oktober 2019 op 15.36

Ja, Theodora je bent niet de enige die katten en honden heeft.

In 1972 had ik 7 katten, 3 honden,  konijnen, kippen, een haan, cavias, geitjes en een bok en de boer naast me zette vaak zijn kleine kalfjes in mijn weiland.

In 1990 ben ik een hondenfokkerij begonnen (wel op kleine schaal) en heb een diploma "comportementaliste canine" .  Ik denk dus dat ik nodige observatie en ervaring heb opgedaan. 

Maar nogmaals ieder dier is net als ieder mens anders (kuddedieren uitgesloten?) 

Overleden Reactie van Theodora Besse op 16 Oktober 2019 op 16.40

Als je dacht Brittany, dat ik de link plaatste om te bewijzen dat jij ongelijk hebt, dat is niet zo. Integendeel, dat deed ik om aan te tonen dat je gelijk kunt hebben. Ik heb het alleen nog nooit meegemaakt dat een kat niet aan zijn huisgenoten gehecht is. Zo is mijn poes wel degelijk sterk aan mij en aan Pico gehecht. Ze wil daarentegen helemaal niets van anderen weten, vooral niet van mannen. Waarschijnlijk iets in haar vroegste jeugd meegemaakt. Als anderen binnenkomen, verstopt ze zich in de boekenkast achter de televisie. Daar komt ze dan niet meer vandaan, totdat het bezoek is vertrokken. Als ze buiten was, komt ze helemaal niet meer thuis, zelfs niet wanneer mensen een nacht blijven logeren. Zodra ze zijn vertrokken, komt ze weer thuis.

Mijn vorige kat, die ik in Frankrijk vond toen ik nog in Nederland woonde, was dol op bezoek en ging meteen bij mensen op schoot liggen. Natuurlijk, schreef ik al, is iedere kat anders, net als mensen. Maar wij mensen hebben ook dingen gemeen, bijvoorbeeld een sociaal leven en het vermogen om te houden van je huisgenoten en van degenen die je goed kent en goed voor je zijn. De kat van m'n dochter loopt als een hondje achter haar aan.

Ik heb al eens in dit forum geschreven hoe ik wilde vrouwtjeskatten sinds enkele jaren twee keer per maand de pil geef en dat daardoor hun sociale leven totaal is verstoord. De twee vrouwtjes trokken vroeger altijd samen op en werden op dezelfde tijd zwanger. Nu willen ze niets meer van elkaar weten en leven eenzaam en alleen. Net als mijn (gesteriliseerde) kat.

Reactie van Brittany op 17 Oktober 2019 op 10.01

@ Louise, jammer genoeg is dat heel vaak zo in Frabkrijk (misschien wel overal in de wereld. In Frankrijk worden ieder jaar duizenden (dit jaar 8000) honden en katten afgedankt om verscheidene redenen.  Ook om dat ze oud worden dus meer werk geven en meer geld kosten. Maar dat is natuurlijk in dit bericht niet het geval. Ze kunnen het altijd proberen en zien hoe de kat reageert.

Misschien vindt ze het wel gezellig binnen te zijn en als je een balkon zou hebbenwaarom niet. Lukt het niet en dat merk je al gauw, kun je altijd nog proberen iemand te vinden dicht bij je vorige huis.  Plaats vast een advertentie bij je huidige dierenarts.  het moet dan wel snel gebeuren anders heeft een andere kat haar territorium ingenomen.

Reactie van Brittany op 17 Oktober 2019 op 10.04

Reactie van Brittany 1 minuut geledenReactie wissen

@ Louise, jammer genoeg is dat heel vaak zo in Frankrijk (misschien wel overal in de wereld. In Frankrijk worden ieder jaar duizenden (dit jaar 8000) honden en katten afgedankt om verscheidene redenen.  Ook om dat ze oud worden dus meer werk geven en meer geld kosten. Maar dat is natuurlijk in dit bericht niet het geval. Ze kunnen het altijd proberen en zien hoe de kat reageert.

Misschien vindt ze het wel gezellig binnen te zijn en als je een balkon zou hebbenwaarom niet. Lukt het niet en dat merk je al gauw, kun je altijd nog proberen iemand te vinden dicht bij je vorige huis.  Plaats vast een advertentie bij je huidige dierenarts.  het moet dan wel snel gebeuren anders heeft een andere kat haar territorium ingenomen.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 17 Oktober 2019 op 11.48

Brittany: "... jammer genoeg is dat heel vaak zo in Frankrijk (misschien wel overal in de wereld)."

Dat deed me denken aan een artikel dat een trijdje terug in verschillende FR kranten is verschenen:

"La France championne européenne d'abandon d'animaux". Zie bijvoorbeeld MidiLibre of L'Express, beide met een afschuwelijk filmpje van de Fondation 30 millions d'amis over hoe mensen met hun trouwe huisdieren omgaan, begeleid door de muziek van "We are the champions".

Het zijn er in Frankrijk veel meer dan 8000, want eind juli waren het er sinds het begin van de zomer al 8053. En toen moest de vakantiemaand nog beginnen. Het zijn mensen van alle sociale klassen die deze misdaden plegen.

Reactie van Brittany op 17 Oktober 2019 op 15.47

Ja Theodora, we zitten heel vaak op de zelfde golflengte. Geen enkele  tegenstijdigheid wie gelijk heeft of niet. daar gaat het ons niet om. We proberen allebei zoveel mogelijk inlichtingen te verschaffen aan onze medelanders . Dank voor alles wat je inbrengt en voor je aanbevelingen over mij.

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• Volgende ›
• Pagina