Onverstaanbare dorpsradio

We noemen hem af en toe ‘le petit poste du village’: de dorpsradio. Kampioen-kakelaar Joseph - dikke kop, te kleine bril op een kokkerd van een neus, een onappetijtelijk klappertje in de mond, een hangende pens en altijd in een blauwe en ook nog te wijde spijkerbroek - verslaat met gemak alle vrouwelijke klappeien in de wijde omgeving. Als je je niet rauwelijks van hem weet te bevrijden, giet hij een half uur lang een woordenstroom over je heen, zonder dat je daar ook maar één woord wijzer van wordt.

Als je een nieuwtje hebt waarvan je graag wilt dat het hele dorp er snel van op de hoogte is, moet je deze kletsmajoor inschakelen. “Joseph, moet je horen, ik heb een nieuwtje, maar je moet het aan niemand vertellen, hoor, want het is geheim.” Je zegt ‘le petit poste’ wat je kwijt wilt en je weet zeker dat hij binnen vijf minuten na jouw vertrek de straat op stapt, de eerste de beste voetganger wenkt en zegt: “Moet je horen, ik heb een geheim! Dit en dat, zus en zo en et pátátá-pátátá….. maar je moet het niet verder vertellen hoor, want het is geheim!”

Waarop Joseph een volgende voetganger aanschiet, een fietser wenkt of een automobilist laat stoppen. “Moet je horen, ik heb een geheim!...”

Maar Joseph heeft één handicap (il est handicapé). Hij praat binnensmonds, laat soms zijn gebit ritmisch meeklapperen en sproeit af en toe wat speekseldruppeltjes voor zich uit – kortom: Joseph is nauwelijks te verstaan en niet alleen daarom een beetje onplezierige gespreksgenoot.

Maurice, rustend politieman uit Londen, na levenslange trouwe dienst afgescheept met een pensioentje van enkele honderden euro’s, weet daar alles van.

“Dick, jij kent Joseph Marolau toch? Weet je, ik heb altijd een probleem met hem: als hij tegen me praat, versta ik er helemaal niks van.” Maurice neemt een teug van zijn demi, kijkt me hulpvragend aan en wordt wat ongeduldig als ik een beetje wacht met mijn antwoord, zeker wetend dat dat in goede aarde zal vallen.

“Maurice”, zeg ik, “dat is echt niet jouw fout, hoor. Ik heb met Joseph hetzelfde probleem. Ik hoop altijd dat ik op het juiste moment begrijpend knik en op een ander moment eens gevoelvol het hoofd schud, maar ik ben ik er niet altijd zeker van dat ik de goede keus maak.”

Maurice geeft me een fikse klap op de schouder en bestelt met een wijde armzwaai deux demis. Als die bijna op zijn, kan ik hem nog gelukkiger maken.

“Maurice, luister eens: dat met Joseph hè, dat is niet alleen ons probleem. Fransen hebben er ook mee te kampen. Vrijwel niemand in het dorp snapt waar al dat gewauwel over gaat.”

Maurice veert nu helemaal op, kennelijk bevrijd van een knellende last.

“Really, Dick, de Fransen verstaan hem ook niet?! Wat een grap! René, deux demis à nous et un troisième à toi. Santé, Dick! Op Joseph!”

=================================================================

Dicktum 5: Blaffende honden moet men niet in de bek kijken

=================================================================

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20190920, Korte Verhalen, Kunst en Cultuur

Reactie van Sequoia op 27 September 2019 op 0.00: @ Anton, en als laatste nog schrijf je ".....de auteur dan zelf ook maar te beledigen. Deze is immers, in tegenstelling tot u zelf, niet anoniem." Niemand is voor jou toch anoniem? Iedereen heeft toch het recht om anoniem te zijn op een publieke forum, uit angst voor inbraak, overval of de zijne.... of wat de reden dan ook moge zijn.... Echter, elk lid is bij jou bekend of te bereiken, zoals je ook mij een tijdje geleden kon bereiken, dus dat is onzin!

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op 27 September 2019 op 10.20: Beste reagenten,

Ik verzoek u voor een laatste keer om u te houden aan de huisregels. U heeft allemaal recht op uw mening. Echter, als Mod. zal ik hier in dit forum niet op ingaan.

Voor deze bijdragen geldt:

iedere off topic reactie wordt vanaf nu verwijderd.

Indien de leden Piet van Wilpen, Alexander, Sequoia en Lodewijk Lievendag het nodig vinden om mijn herhaalde verzoeken te blijven negeren zal ik genoodzaakt zijn om hun lidmaatschap te beëindigen.

Het staat eenieder volledig vrij om met mij te corresponderen over het beheer van de website. Doe u dat aub door een e-mail te sturen aan info@nederlanders.fr

Reactie van Elloy op 27 September 2019 op 10.36: Reactie verwijderd door Mod.

Reactie van Danielle Waslander op 8 Oktober 2019 op 10.03: Wat een leuk (herkenbaar Frans) verhaal Dick en ook weer voor in een Franse film .

Reactie van Danielle Waslander op 8 Oktober 2019 op 10.58: PS. Het zou leuk zijn als men hier meer van deze verhalen zouden op schrijven .

Deze gaan over Frankrijk waar de meesten vast wonen of een tweede huis hebben.

Maar die geen kennis hebben van het land , zo leer je de Fransen ziel kennen .

En de Taal leer je door te doen en te brabbelen , wees niet bang fouten te maken.

Een curcus heb je niet veel aan " Papa fume un pipe et Maman couper le pain" kom je niet ver mee .

En vraag het de persoon als je iets niet verstaat of begrijpt , je krijgt altijd antwoord of een gebaar.

Moet je naar de dokter! zoek je klacht even op in een woordenboek, schijf het op een papiertje.

En dan komt de rest daar wel vanzelf al is het in het begin met horten en stoten.

Zo leer je echt het beste de VOLKS taal Frans .

bv Toilet papier = papier hygiènique of plat P-Cul = papier om je Reet mee af te vegen.

Heb ik eens een hele Supermarkt mee aan het lachen gekregen ( wist ik veel)