Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Weergaven: 884
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
De historische banden gaan verder dan in dit filmpje wordt aangeduid. Philippe III Duc de Bourgogne (1396-1465) erfde 17 gebieden in de huidige Benelux en verwierf er nog 6 bij in de loop van zijn regering. Hij begon ermee om die gebieden ‘les pays-bas de Bourgogne’ te nemen en ze tot één geheel te smeden. Filips, ook wel de Goede genoemd wilde de samenhang van de Nederlanden bevorderen en de belastingheffing vereenvoudigen. Om dit te verwezenlijken, richtte hij een centraal gezag over al deze gewesten op: de Staten-Generaal. Hierin zaten de vertegenwoordigers van de Bourgondische landsdelen van de lage landen. Ter vereenvoudiging van de financiële lastenverdeling richtte Filips tevens de Algemene Rekenkamer op.
Napoleon voerde het bevolkingsregister, het kadaster, het burgerlijk wetboek en ‘le Royaume Hollande’ in. De Nederlandse vlag en de centrale waarden Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap zijn ontleend aan de Franse revolutie. Zonder die Franse maatregelen zouden Friezen, Gelderlanders, Brabanders, Zeeuwen en Hollanders nog steeds met elkaar op de vuist gaan.
Summa summarum:
Het Koninkrijk der Nederlanden met een parlementaire regering is een Franse uitvinding.
Heel interessant!
Iets minder ver terug in de tijd dan Henri Bik zijn tijdslijn trekt, naar 1985. Het jaar waarin een bundel artikelen werd gepubliceerd over de culturele betrekkingen tussen Frankrijk en Nederland met als titel: "La France aux Pays-Bas" (ISBN 90 6481 0427). Als smaakmaker en achtergrondinformatie bij een manifestatie op initiatief van het Nederlands Theater Instituut met ook aan aantal tentoonstellingen in die periode.
De eerste bijdrage gaat over de Hugenoten en Nederland dat al sinds de middeleeuwen de naam had een toevluchtsoord te zijn voor opgejaagde en verdrukte mensen. De tweede bijdrage over Descartes en Nederland. De derde wordt iets lichtvoetiger: Uit in Amsterdam, van schouwburgen en kermissen, tussen 1780 en 1813. Met "Verlaine in Nederland" pakt de vierde bijdrage weer een wat serieuzer spoor op. Daarna komen de politiek (het anarchisme) en de architectuur (Le Corbusier) nog aan bod. Met de invloed van de Parijse mei-revolte (1968) in Nederland - aardige affiches - belanden we dan in de meer contemporaine geschiedschrijving.
Mijn exemplaar heb ik een keer op een vide-greniers gekocht en met wat zoeken op internet zal het ook elders nog wel te krijgen zijn. Het filmpje van onze ambassade in Parijs was voor mij een wake-up call: nog steeds niet alles gelezen. Met een grootmoeder waar thuis Frans werd gesproken - want Hugenoten afstammelinge en Ducrocq geheten - schept dat toch haast een verplichting. En die dikke pil over het Edict van Nantes staat ook nog op het lijstje, nog steeds niet uit. Straks in de voorjaarszon neem ik mij voor, hoewel: dan wordt Jardinier mijn tijdelijke achternaam.
De Nederlandse vlag ontleend aan de Franse revolutie? De Nederlandse vlag (of zijn voorganger, oranje, blanje, bleu) was ten tijde van de Franse revolutie al meer dan twee eeuwen oud.
Un étroit partenariat: maar wel met wat culturele verschillen tussen de partners. Ook op politiek terrein en de wijze waarop de sociale partners met elkaar omgaan. Vanuit Frans perspectief bezien soms onbegrijpelijk: hoe vaak hebben Den Haag, parlementsleden, wetenschappers en journalisten het Nederlandse poldermodel niet mogen uitleggen? Een vakbeweging die akkoord gaat met loonmatiging en een overheid die bezuinigt? Die verwondering klonk in 1996 - we naderen de tegenwoordige tijd en de toekomstige actualiteit van ná de presidentiële verkiezingen - door in een artikel van Natasha Tatu in "Le Nouvel Observateur" met als titel: Le bonheur est dans les tulipes. De complete tekst stond tot zes jaar geleden nog op hun website, nu verdwenen. Gelukkig is een deel van die tekst digitaal gered door oplettende Nederlandse onderwijzers. Een aantal alinea's uit dat artikel kwamen VWO'ers anno 2000 tegen als tekst voor hun eindexamen Frans.
Elders in het oorspronkelijke artikel, de Franse journaliste valt bijna van haar stoel van verbazing, staat te lezen, over de budgettaire broekriem voor de overheid en een beheerste loonontwikkeling: " .....Même echo dans les syndicats: "Il n'y a pas autre choix possible que celui de la rigeur. Nous avions un coût du travail trop élevé qui pénalisait les entreprises" soulignait Jeroen Sprenger porte-parole du FNV, premier syndicat ouvrier laïque du pays.......On croit rêver! "
Het verhaal gaat vervolgens wat verder terug in de tijd, naar het moment waarop de Bataafse sociale partners hun hache de guerre begraven hebben. " Le fameux pacte de Vassenaar, signé en 1982 entre tous les partenaires sociaux, marque, pour tous les experts néerlandais, le début du redressement. Objectif: restaurer les bilans des entreprises et faire tomber le coût du travail au dessous de celui d'Allemagne, le principal concurrent. Vital dans un pays qui tire près de 40% de son PNB des exportations."
Dat samenwerkingsmodel is gegroeid, terug naar de periode van de wederopbouw in Nederland. Op 17 mei 1945 de oprichting van de Stichting van de Arbeid, in 1950 de Sociaal Economische Raad, georganiseerd arbeidsvoorwaardenoverleg op centraal- en bedrijfstakniveau, het algemeen verbindend verklaren van CAO's en op bedrijfsniveau de Ondernemingsraad. En de cultuur van samenwerking tussen de vele politieke partijen, poldermodel, altijd coalities, blijven zoeken naar een pragmatisch compromis. En je er dan ook aan houden.
De heer Bernard de Montferrand, medio jaren 90 ambassadeur de France aux Pays-Bas, zal ongetwijfeld de nodige ambtsberichten naar het thuisfront in Parijs over het Nederlandse wonder hebben laten uitgaan. Waar ook met verbazing naar de Europese stakingsstatistieken werd gekeken: waar zijn die Nederlanders eigenlijk? Daar, helemaal onderaan, dat hele kleine blokje. Mais c'est pas possible!
Rob van des Meulen ik heb gezocht op internet en jammergenoeg niets gevonden, zelfs niet met het ISBN nummer. Wie weet als iemand het vindt, ik zou het heel graag lezen? Misschien bestaat het ergens als digitale versie? Bedankt voor je heel interessante antwoorden!
@ Elly: in 1985 was de oer IBM pc pas vier jaar op de markt, de knipperende MS-DOS C prompt op het groene scherm, dus een digitale versie uit die tijd is er waarschijnlijk niet. Tenzij iemand het boek ná die tijd een keer onder de scanner zou hebben gelegd. Wat zou kunnen helpen bij het spoorzoeken: het boek, want dat is het met zijn 318 pagina's, werd door uitgeverij Kwadraat in Vianen in 1985 gedrukt. En de culturele manifestatie (1985 - 1986) werd mede mogelijk gemaakt door de Crédit Lyonnais Bank Nederland. Maar de gretigheid kennend waarmee grote organisaties schoon schip maken met oude papieren archieven betwijfel ik of ze daar nog een paar present exemplaren op de plank hebben liggen. Maar je weet maar nooit. In 1996 openden ze in Amsterdam een vestiging, nu gehuisvest in het Atrium gebouw aan de Strawinskylaan. Zwaartepunt van hun activiteiten daar: de internationale zakenwereld. Om het recherchewerk voort te zetten: het Theater Instituut Nederland werd in 2013 opgeheven, restanten ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.
Bij boekwinkeltjes.nl staan er ca 40 exemplaren te koop:
http://www.boekwinkeltjes.nl/s/?q=%22La%20France%20aux%20Pays-Bas%2...
Ik heb er zelf ook maar een besteld, ik wil dat verhaal ook wel eens lezen, merci Rob.
Leuk dank je wel! Ik heb gelijk een mail gestuurd om het te bestellen! Oh dit lijkt me trouwens een site waar ik veel vaker ga kijken nu ... www.boekwinkeltjes.nl ... Bedankt!
@ Henri Bik, na jouw snelle wiekslag naar het Bourgondische verleden toe is er nog een tip om hoog in de lucht nog wat te blijven rondcirkelen boven die periode. Een boek, inderdaad, over de schilderkunst in de Bourgondische Nederlanden. Waar? In de Raden Republiek, zelfs na de afschaffing van de Deelraden blijf ik Amsterdam zo noemen. Als toerist in eigen stad rondwandelend verzeilde ik bij de eerbiedwaardige boekhandel Scheltema, niet langer aan het Koningsplein maar aan het Rokin. Maar nog steeds met een afdeling die voorheen werd aangeduid als de ramsj afdeling, nu helemaal bovenin op de vierde etage. De exacte coördinaten: onder het bloemstuk. Het is er overigens niet iedere avond feest voordat je denkt dat dit de moderne manier is om als boekhandel het hoofd boven water te houden.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer. Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr