De Franse taal

Het is jammer dat de Franse taal in Nederland bijna niet meer gesproken wordt. Ik kom nog uit het tijdperk dat onder de notabelen in zuid Nederland nog Frans gesproken werd. Op de lagere school kregen wij in de vijfde en zesde klas na schooltijd Franse les. Op de H S was Frans verplicht, net als Duits en Engels. Ook hoorde je toen nog veel Franse muziek. Edith Piaff, Mireille Matthieu, Jaques Brel, Françoise Hardy, enzovoorts waren regelmatig op de radio te horen. Er bestaan nog wel bewonderaars van het Franse chanson en het programma " chansons" op tv is goed ontvangen.

Merkwaardig is dat Frankrijk toch het meest bezochte vakantieland voor Nederlanders is. Dan probeer je je de taal toch een beetje eigen te maken. Ik heb veel voordeel gehad van die ouderwetse talenopleiding.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20221101, Kunst en Cultuur

Reactie van Jean op 2 November 2022 op 13.17: iedereen, indien gemotiveerd, kan een taal leren, zelfs op latere leeftijd. Drie van mijn klanten hebben bij mij Engelse les en zijn tussen de 60 en 70 jaar oud.

Reactie van Janny O. op 2 November 2022 op 13.19: Ach, zo kan ook iedereen wiskunde en scheikunde leren.

Reactie van Jean op 2 November 2022 op 13.21: Natuurlijk Janny, als je maar geinteresseerd ben en vooral gemotiveerd !

groeten.

Reactie van evelien hiltermann op 2 November 2022 op 13.36: Tja, Theodora, nu woon je dan ook wel in een streek waar ze behoorlijk plat frans spreken ! Ik ben indertijd op een middelbare school in de Hérault beland, na een aantal jaren frans op school in Nederland en een spoedcursus in Spa, ik verstond praktisch geen woord in het begin. Maar een paar jaar later sprak ik net zo plat als zij, vaak hoorde men daarom ook mijn nederlandse accent niet meer. Sindsdien ben ik verhuisd en ben dat "patois" kwijt geraakt.

Reactie van Peter Jan op 2 November 2022 op 14.11: Ikzelf dreigde ooit af te haken, wiskunde was niet mijn ding. Dankzij bijles en een zeer stimulerende leraar (dank aan mijn ouders) zag ik het licht weer en had zelfs goede cijfers op mijn eindexamen. Doorzetten en motivatie, ik ben het met Jean eens. Maar geef toe dat de B-kant mijn zwakke kant is. :)

Reactie van Norbertus van den Bosch op 2 November 2022 op 14.23: "Merkwaardig is dat Frankrijk toch het meest bezochte vakantieland voor Nederlanders is. Dan probeer je je de taal toch een beetje eigen te maken." zou je inderdaad denken, maar veel buitenlandse (nederlandsche) touristen op bezoek in LDF vinden/denken dat je als touristisch land maar alle buitenlandse talen zou moeten spreken.
Dat gaat niet lukken. En daarom hoor je (voordat je ze ziet) in het hoogseizoen in de super de 'NL toerist' steeds harder tegen een vakkenvuller roepen dat hij melk zoekt... Bref, elke keer een bekend liedje.

Ik heb ook dagen/weken dat ik geen nederlands spreek/lees/hoor en alleen maar met frans bezig ben. Ik ben van de generatie 'post-HBS' maar had een verschikkelijke leraar Frans die me in de brugklas bleef inwrijven dat ik maar een andere taal zou moeten gaan leren omdat hij bij mij geen enkele feeling voor de franse taal zag. Een uitdaging dus.

En inderdaad, je bent nooit te oud om te leren.

Reactie van Hans van den Bos op 2 November 2022 op 14.57: Leren op leeftijd is inderdaad een ding. Maar dat is toch ook ern kwestie van blijven leren. Ik was 43 toen ik afstudeerde en had er geen probleem mee. Maar ik ben altijd van de ene cursus in de andere gerold en ben ook nu nog steeds aan het leren. De geest is net als het lichaam. Je moet het lenig en geoefend houden. Dan kun je tot op zeer hoge leeftijd blijven leren. Talloze wetenschappers hebben dat bewezen.
Tegenwoordig is blijven leren bijna een must om je vakgebied bij te blijven houden. De ontwikkelingen gaan zo snel. Ik schrijf en onderhoud nog steeds websites. Nooit les in gehad. Eerst met Dreanweaver nu met Joomla. Ik vind het nog steeds leuk om nieuwe dingen te leren.

Overleden Reactie van Theodora Besse op 2 November 2022 op 17.20: Maar ouderdom speelt wel degelijk een rol!

Je bent lichamelijk niet meer zo lenig en geestelijk dus ook niet. Dus neem je niet zo gemakkelijk meer op. Alles gaat trager. Ik merk het bv. aan dat ik Nederlands niet meer zo goed versta en soms heel moeilijk uit m'n woorden kom, ook in het Nederlands, laat staan in het Frans. Het interesseert me ook allemaal niet zo veel meer. Klimaat? Inflatie? Dan ben ik toch dood. En ik ben niet zo iemand die aan toekomstige generaties denkt. Die moeten hun eigen problemen maar oplossen, met de middelen die ze dan tot hun beschikking hebben. Dat hebben wij ook moeten doen.

Ik betrap me er ook op dat ik helemaal niet meer luister, als er Frans wordt gesproken. Natuurlijk wel als het woord direct tot mij wordt gericht. Maar als ze achter elkaar ratelen en rebbelen, zoals Fransen dat kunnen doen, dan betrap ik me erop, dat ik helemaal niet meer luister.

Ik doe uit gewoonte iedere morgen de vragen van "Nu beter Frans" (niveau 2 en 3) en ik ben blij als ik ze allemaal goed heb (komt zelden voor).

Nieuwsgierig? Leren? Vroeger stond ik bekend om mijn nieuwsgierigheid, maar tegenwoordig zal het me allemaal worst wezen.

Reactie van Jean op 2 November 2022 op 17.41: Ja je moet intellectueel bezig blijven, de hersenen moeten actief blijven, zelfs op hogere leeftijd, dat is zeer belangrijk. Ik ben nu 74 en onlangs vroeg een moeder van één van mijn leerlingen : wanneer gaat U met pensioen? Toen antwoorde ik met een glimlach dat ik reeds sedert 2008 met pensioen ben.

Ze zei: ahhh ok, je vois…

Toen zei ze, maar gaat U dan door met het geven van de Engelse lessen?

Toen zei ik: Ja hoor, als ik zo blijf als ik nu ben ga ik door tot mijn 100^e verjaardag.

Ze zei toen: “geweldig” en begon te lachen.

Groeten aan allemaal, Jean.

Reactie van ineke blom op 2 November 2022 op 18.44: Toen ik 4 atheneum zat vroeg mijn leraar Frans of ik het vak alsjeblieft kon laten vallen. Het ging hem niet lukken mij klaar te stomen voor het eindexamen. 26 jaar later had mijn dochter les van dezelfde leraar en "l'histoire se repetait" (is dit correct?) Toen zij in 2000 haar diploma kreeg (alleen exacte vakken, Nederlands en Engels) kwam ik de docent Frans tegen. Hij vroeg zich af hoe wij het zouden gaan redden met een (toen nog vakantie-)huis in Frankrijk. Ik nodigde hem uit om in de zomervakantie op zijn rondreis langs te komen. En ja hoor! Enkele weken later stond hij voor onze deur. Mijn dochter had in die zomer een vakantiebaantje op een camping. Hij viel van zijn stoel.

4 jaar daarna verhuisden wij permanent naar Frankrijk. Ik begon een theatergroep met de lokale bevolking. In Nederland werkte ik altijd vanuit improvisatie, maar dat bleek onmogelijk. Ik had geen idee waar ze het over hadden. Niet getreurd. Mijn voorstel om "Le malade imaginair" te gaan spelen werd met vreugde ontvangen. Ik kon gewoon de NL vertaling naast de Franse tekst houden en met iedere week een goede voorbereiding lukte het me om een mooi voorstelling te maken. Tot 2019 heb ik het volgehouden om ieder jaar een stuk op de planken te brengen. Toen was het mooi geweest. La retraite riep me.

Ik heb de Franse leraar nog een keer gemaild, hij was trots op me.

Nee, na 20 jaar heb ik de subjonctif nog steeds niet onder de knie en 'le of la' zorgen nog steeds voor problemen, mais je m'en fou. De straattaal, de jongerentaal (we hadden ook veel ado's) en niet te vergeten de SMS afkortingen, heb ik redelijk onder de knie. Ik riep altijd: "il faut bien articuler et parler doucement". Ja, met het excuus dat het publiek het anders niet zou verstaan, maar ik zou het tegenwoordig graag aan mijn buren willen zeggen. Pfffff, ze blijft lastig "la langue de Molière"