Verhalen over de 2CV

Beste forumleden,

Er zijn vast onder de lezers van Nederlanders.fr velen die een 2CV hebben (gehad). Dat bleek al tijdens de WebT@lk op vrijdagavond, toen er een aantal van ons ervaringen met dat illustere voertuig, deelden.

“Zou het niet leuk zijn om forumleden te vragen hun ervaring op te schrijven in een bericht?” was de vraag die opgeworpen werd. Vandaar mijn eerste verhaal over onze 2CV, de Cocorico, die we een aantal jaren gehad hebben.

De bedoeling is dat jullie met een commentaar op dit bericht, verhaaltjes delen. Als het kan met een foto van de 2CV. Mijn eerste bijdrage komt hieronder als commentaar.

We zijn benieuwd naar de commentaren!

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20210420, Kunst en Cultuur, Vervoer

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 21 April 2021 op 14.53: Een verhaal uit de 2e hand: Wij van de oude autoclub waren uitgenodigd door een echte- oude Baronesse die in een eveneens echt middeleeuws kasteel woonde. Ze heette ons hartelijk welkom en toonde zich verheugd dat er ook een paar 2 CV's bij waren want:

Ze vertelde over haar reizen door Tibet en Buthan in de jaren 60; waar de beste Amerikaanse Jeeps het af lieten weten, dat hun trouwe 'Deuce' ongehinderd voortging!

- 300 jaar na mijn 2 CV-avonturen in NL hier aangekomen waren ze in ons- en omliggende dorpen niet meer te vinden, wel via via vernomen dat een oude dame haar huis wilde verkopen en dat de kelder-garage waar deze Ami 6 Break met slechts 63.000 op de teller, die daar al jaren op platte banden stof stond te verzamelen eerst weg moest. We werden het snel eens over de prijs, de chef CT minder snel tot het uiteindelijk voor het wegverkeer weer veilig genoeg geacht werd. Heb er sinds die tijd veel plezier van- en bekijks mee!

Zie hoe mooi de 1e zomerdag vandaag begon.

Reactie van En Laurenc op 21 April 2021 op 15.54: Nog een leuk, waar gebeurt, verhaal uit Angola. Een boer was door de oorlog alles kwijtgeraakt en had zich, noodgedwongen, met zijn familie in de hoofdstad Luanda terug getrokken. Toen de oorlog zo'n beetje over was besloot hij in het weekend te gaan kijken of er nog iets van zijn mooie boerderij over was. Zo gezegd zo gedaan, hij en zijn vrouw reden de ongeveer 150 km naar waar ooit hun boerderij stond. Én ja hoor die stond er nog, wel behoorlijk beschadigd natuurlijk.

Heel tevreden reden de boer en zijn vrouw terug naar Luanda,daar aangekomen vertelden ze een buurman over hun avontuur. Die buurman kende de situatie een beetje en vroeg hoe zij in hemelsnaam daar hadden kunnen komen want de weg erheen lag nog vol met mijnen. In een lelijke eend zei de boer, die was dus zo licht geweest dat de mijnen niet waren af gegaan.

Reactie van Juna op 21 April 2021 op 17.41: Ontzettend leuk jullie verhalen te lezen!!! Ik sluit me aan bij jullie...mijn eerste auto was een eend en ik vond hem helemaal geweldig met dat bijzondere schakelen,het dak wat je open kon rollen,de bougies die je dan inspoot met 'antivochtmiddel'...we gingen op vakantie naar Frankrijk,beetje FLOWER POWER,dak open en hobbelen maar.Alles ging goed tot we van een camping het wegje steil omhoog reden om op de hoofdweg te komen.Klaboem,een auto reed ons aan,de man had gedronken en wilde er geen politie bij en we hebben hem laten gaan.Met een postelastiek bond mijn vriend de voorkap vast en weg gingen op zoek naar een garage.Maar dat elastiek hield niet en de voorkap vloog omhoog tegen het raam en ik zag niks meer! Mijn vriend praatte mij aan de kant en we gingen na de kap steviger bevestigd te hebben op zoek naar een garage,die tot onze verbazing dicht was(wisten wij veel dat allés tussen 12-14u dicht was).Zo bleu nog met mijn eendje.Maar we maakten ons niet zo druk toendertijd.Dat hoorde er een beetje bij.Nu ben ik 64jr en denk met liefde terug aan mijn eendje...

Reactie van Rob van der Meulen op 21 April 2021 op 18.19: De HY kwam heel even in het vizier: een zijsprong naar een onverwachte ontmoeting op een Zuid-Hollandse polderdijk langs de Lek en Nieuwe Maas: twee stuks en zelfs nog een exemplaar met een Frans nummerbord.

Reactie van El Burro Català op 21 April 2021 op 19.28: Behalve natuurlijk de Ami vond ik destijds de GS ook heel mooi. Beetje Panhard. Maar die GS bleek niet zo goed tegen roest te kunnen?

Die HY- busjes Rob rijden hier nog veelvuldig rond met -zo te zien- de eerste kopers ervan.

Reactie van Peter Jan op 21 April 2021 op 21.22: Op de eerste plaats: Wat leuk @ Kees om zoveel enthousiasme tegen te komen voor een 2CV.

Ik schreef gisteren over mijn 2 CV. Vandaag over mijn Citroën C4. Nee, niet over het model dat rond de laatste eeuwwisseling werd aangeboden , maar over een verre voorvader of moeder. Een voiture is immers vrouwelijk.

Ik heb een jaar of vijf geleden een jongensdroom waargemaakt en een echte " avant-guerre" gekocht als vervanging van een moderne cabriolet waar ik eigenlijk niet goed paste.

Mijn eerste gedachten gingen uit naar een Traction Avant, maar mijn conseillers waren falikant tegen: dit soort auto's werden gebruikt door de Gestapo en daarna waren het gangsters die er graag in reden. Wat dan? Zoek iets vroeger en dan krijg je de Rosalie of... de C4 of C6. De C6 bleek zeer bekend door de prestaties Paris- Beijing en dat begin jaren 30. Een rallye door de onbekende wereld, ook bekend als La croisière jaune https://www.youtube.com/watch?v=lMtVSHhCzKg&ab_channel=DocsIntr...√

Met de grote broer C6 met aandrijving via rupsbanden achter...

Terug naar mijn C4. Ze slaapt veel in de garage onder haar zwarte peignoir. Maar wordt vaak wakker gemaakt om boodschappen te doen, zomaar een beetje te rijden of soms een beetje veel. In octobre gaan we samen op pad om een rallye te rijden. Ongeveer 150 km rond Nogaro, hier niet ver vandaan. Zwaar werk voor ons allebei: zwaar sturen, koppeling en veel herrie. Je waant je in andere tijden. Tot voor kort ging ik er 's zondags mee op stap om een dorp verder oesters te halen. De zeer beperkte plek voor en een onwillig linkerbeen maken zelf rijden voorlopig onmogelijk. Maar liefhebbers genoeg in de buurt die graag het stuur overnemen. Zelf stap ik dan achterin, waar ik met gestrekte benen kan plaatsnemen.

Ik heb in het verleden wat bruidsparen vervoerd. De leukste ervaring was met een stel, wier ouders hadden geregeld dat we een rondje circuit konden rijden. De motoren werden door de veiligheidsauto's van de baan gehaald, waarna Mathilde (de C4) met een sliert auto's van andere gasten een rondje circuit mochten maken.

Hier zijn wat foto's van mijn schicht (naar Ollie B Bommel).

Reactie van Peter Jan op 21 April 2021 op 21.26

Reactie van Peter Jan op 21 April 2021 op 21.28

Reactie van Rob van der Meulen op 21 April 2021 op 23.34: Ergens in een paar schoenendozen moet ik nog wat foto's hebben van mijn 2CV en in een gereedschapskist kwam ik dit jaar nog een speciale dubbele, gebogen ringsleutel tegen die ik ooit voor een reparatie nodig had. Maar voordat we door liefde bevangen een roze bril opzetten en de lelijke eend in de bloemetjes gaan zetten, toch blijft onderhoud en oplettendheid, weten wat de zwakke punten zijn, noodzakelijk. Zie bijvoorbeeld deze uitzending van de Rijdende Rechter met als titel: "De geknakte eend."

Overleden Reactie van Koos Dulfer op 22 April 2021 op 8.34: Uh-ja, en dan is er naturlijk ook de AC4: Op mijn 1e wandeling met de hond toen ik hier pas neergestreken was over de kleine landweggetjes een oud verlaten (inmiddels al lang opgeruimd helaas) autokerkhof tegengekomen in het struikgewas waar een totaal verroeste op het oog A-Ford stond. Het bleek een Citroën AC4 te zijn waar ooit de cabine half van afgesneden was om er een pick-up achtig vrachtwagentje van te maken. De onderste foto.

De eigenaar van het terrein vertelde dat het op die manier nog tot ver in de jaren 70 dienst gedaan had en daarna terug naar de natuur was gegaan. Voor een redelijk prijsje mocht ik hem kopen, maar het chassis was in de loop van de jaren totaal doorgeroest. Na het wrak ontdaan te hebben van de versleten motor, de goede versnellingsbak, motorkap, spatborden, voor- en achtertrein voor onderdelen. De motor is inmiddels gereviseerd en in een andere gezet die nog wat afwerkpuntjes behoeft.

Kort daarna deze hele mooie aangeschaft die van A tot Z gerestaureerd was en in blakende conditie verkeerde. En daarmee val je van de ene in de andere trouwpartij, buren, bruidsparen via via kennissen en de allermooiste was een zigeunerbruiloft, echt met alles er op en er aan.

Ook van dit type van '28 t/m '32 is er in de loop der jaren een flinke hoeveelheid onderdelen ontstaan die voor de ware liefhebben voor een zacht prijsje beschikbaar zijn. (79290)