Emigreren naar Parijs

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Tim Zwinkels op 22 Juni 2011 op 11.20

Ik denk dat het belangrijkste is dat je de taal goed spreekt (lijkt me van zelfsprekend als je ergens voor lange tijd verblijft), ookal woon je in een wereldstad, vaak is Frans de enige taal die ze spreken. Ik liep en loop daar zelf soms nog wel tegen aan, merk dat contact maken stroef gaat en mijn sociale leven is ook nog niet heel groot.

 

Ik kan je niet zoveel vertellen over emigreren, ben zelf uitgezonden door mijn werkgever en hebben alleen wat extra verzekeringen moeten regelen.  Misschien dat het voor de toekomst nog eens nodig is om me te verdiepen in emigreren. Ik werk overigens bij een Italiaans bedrijf in mobile entertainment.

Permalink Antwoord van Maaike op 23 Juni 2011 op 11.29

Ja dat herken ik wel ja Tim. Ook al spreek ik de taal best goed, toch hou je altijd nog een soort van drempelvrees als het gaat om sociale contacten. Dankewel voor je reactie!

 

 

Permalink Antwoord van 3mq0a6bkqaajz op 22 Juni 2011 op 13.10

Dag Maike,
Tim hieronder geeft een goede induk van hoe het kan gaan.

Mijn visie (als eeuwige parijzenaar) is toch een tikkeltje anders.
Parijzenaren zijn het meest gastvrije volk van heel Frankrijk. Het is ook een aparte staat in de staat.
Maak je vooral van tevoren niet teveel zorgen en stress, je zult achteraf merken dat het nergens voor nodig was ;-)
Het leven is er natuurlijk wel redelijk hard "metro, boulot, dodo", en het tempo ligt hoog (althans als je in de massa wilt opgaan). Ze zijn zo op het eerste zicht nogal gereserveerd. Dat is helemaal niet vreemd omdat ze dat cultureel met de paplepen hebben meegekregen. Wij Nederlanders zijn wat dat betreft veel spontaner.
Als je ze echter om advies of zelfs om hulp vraagt, zul je merken dat ze alles voor je zullen proberen te doen.
Je moet altijd wel vragen, ze bieden zich zelden of nooit vanzelf aan! Te druk met andere zaken ;-)
De huisvesting is een ramp! Je Franse vriend moet je daarbij kunnen helpen, lijkt mij.
Zou je er met de Parijzenaren echt niet uit komen, dan kun je altijd nog terug vallen op de grote en hechte Nederlanse gemeenschap, kijk bijvoorbeeld maar, als voorbeeld, op mijn pagina.

Procedureel is het uiterst eenvoudig:
- uitschrijven in je NL gemeente (papieren wel goed bewaren)
- inschrijven bij een Mairie in Parijs (paspoort en geboorteakte)

Qua werk stel je wel en erg open vraag. Alles natuurlijk! Van PDG Bij Renault tot bordenwasser bij Le Ritz.

Don't worry, be happy, en vooral niet al teveel stress vooraf, is nergens voor nodig!

Paul Conte 

Permalink Antwoord van Maaike op 23 Juni 2011 op 11.37

Hoi Paul,

 

Hmm jij denkt wel heel makkelijk over het soort werk wat je kan gaan doen. Ik beb hele goeie diploma's en passies die ik wil verwerken in mijn werk. Ga ik borden wassen dan denk ik niet dat ik daar erg veel voldoening uit kan halen en uiteindelijk ongelukkig zal worden. In je werk ontwikkel je en kom je weer mensen tegen die dezelfde passie hebben als jij. Kortom ik denk dat je werk een belangrijke drijfveer is in je leven. Dus een baan is voor mij wel erg belangrijk. Maargoed ik heb geen haast en ben me enkel aan het orienteren. Een huis is inderdaad trouwens geen probleem. Dankjewel nogmaals voor je reactie (en dit had er zonder je berichtje ook gestaan, dus niet zo ongeduldig zijn he ;)).  Doeg!

Permalink Antwoord van Maaike op 23 Juni 2011 op 12.26

Ja dat is ook zo, maar ik moet je zeggen dat die weg wel eng is als je hier in nederland een leuke en goede baan hebt...  Maar daarom is het heel goed om jullie ervaringen te lezen!! Bedankt. Jij ook een fijne dag!

Permalink Antwoord van 3mq0a6bkqaajz op 23 Juni 2011 op 13.23

Dag Maaike,

Probeer in mijn reacties altijd het onderscheid te maken tussen serieus, normaal en een beetje humor. 
Als je dat niet lukt, zijn mijn reacties per definitie onbegrijpelijk en ligna recta goed pour la poubelle ;-)

Qua werk bedoelde  ik met "alles", alle prachtige jobs die zich tussen A tot Z bevinden natuurlijk!
On est d'accord: ik zie je niet als bordenwasser functioneren, en ook niet zo snel als PDG van Renault (maar wie weet, ooit).
Ik ben het verder helemaal met je eens, je moet anno 2011 ook als vrouw jezelf kunnen ontplooien, emanciperen en op eigen benen kunnen staan. En, dat gaat je ook in Parijs gewoon lukken, wellicht met enige moeite, niet erg snel, enz.

Waar ik het niet eens met je ben is dat ik ongeduldig zou zijn, lees verder maar op je pagina ;-)

Vriendelijke groet,

Paul

Permalink Antwoord van Andrea G op 25 Juni 2011 op 10.20

Hoi Maaike,

zoals al eerder is gezegd is Frans spreken enorm belangrijk, maar met een Franse vriend komt dat wel goed.

Ik moet zeggen dat een baan vinden hier als Nederlander niet moeilijk is, er is een tekort aan tweetalige Nederlands- (goed genoeg) Franse werknemers. In welke sector werk je nu?

Ik wilde geen callcenter baan dus heb eerst een stage gedaan en dat hielp onzettend bij het vinden van een baan aangezien mijn stagebegeleider mijn referentie was (een Franse referentie helpt!). Aan de andere kant,vactures bij de ambassade wordt met 800 sollicitaties gereageerd.  

Als je eenmaal besluit te emigreren kan ik je een documentje sturen met praktische info wat je hier moet regelen.

Permalink Antwoord van Maaike op 25 Juni 2011 op 11.00

Hoi Andrea,

 

Goed om te horen dat er opzich wel vraag is naar nederlanders die ook frans spreken! Ik werk nu in het speciaal basisonderwijs als leerkracht en ben tevens orthopedagoog.

 Als het daadwerkelijk gaat gebeuren dat zal ik zeker even contact met je opzoeken, dankjewel!

 

Groetjes Maaike