Een november

Een november ©

Ziezo, 1 november hebben we weer gehad. Per traditie hoort op die dag de knoflook te worden gepoot. Die wordt begin juni geoogst, 24 uur in een met water gevulde kruiwagen gelegd en dan op een tochtige plek in de schuur te drogen gehangen. Als het weer meewerkt, eet je op die dag ook gekookte of gepofte kastanjes (cholestorel-bommen!) en met wat geluk ook wilde paddestoelen: cèpes, chirolles, nez de chat en rosées - eekhoorntjesbrood, cantharellen, kattenneuzen en uh, nou já…rosées. Voor officieel nog steeds rooms-katholiek Frankrijk is de eerste november een hoogfeest: Allerheiligen, waarop sinds het bevel van Paus Gregorius nummertje Vier anno domino 837 alle heiligen en martelaren moeten worden herdacht. De meeste Fransen beperken zich op deze vrije dag tot het ombouwen van de begraafplaatsen tot een soort Keukenhofjes. Zij herdenken niet de heiligen, maar hun eigen overleden familieleden door de graven een grote schoonmaakbeurt te geven en daarna op te sieren met enorme chrysanten in alle mogelijke kleuren. In november lijken de begraafplaatsen in veel Franse streken op een wedstrijdterrein voor gepassioneerde chrysantenkwekers. Ik heb eens een bejaarde man een kruiwagen vol bloeiende bolchrysanten naar ik weet niet hoeveel graven zien brengen. Eigenlijk zou dat op 2 november moeten worden gedaan, want dan is het Allerzielen, al eeuwen de officiële hoogtijdag voor aandacht aan gestorven familieleden. Maar de ontvangers van de bloemen kijken niet op een dagje vroeger of later. De eerste november is hier om nog een reden een gedenkwaardige dag: rond die datum valt altijd een recordaantal verkeersdoden – zeker als de beide feestdagen in een weekend vallen. Ik herinner me een jaar waarin dat er veertig waren. Véértig dodelijke slachtoffers in 48 uur. Dat komt neer op één verkeersdode per vijf kwartier. Tel daar gerust het dubbele aantal zwaar gewonden bij, alsmede het drievoudige aan licht gewonden. Het weekend van 1 november mag hier dan heilig zijn, veilig is het zeker niet.

©Dick Dijs - Amersfoort

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20181101, Kunst en Cultuur

Reactie van wilsam op 4 November 2018 op 13.33: Terug naar het topic. De eerste november viel dit jaar op een donderdag, vernoemd naar, afhankelijk van de taal, Donar of naar Jupiter. Het Latijn kent geen J, de Latijnse naam van Jupiter, is Iovi. Het Italiaans kent evenmin de J en maakt giovedi van de donderdag. Andere talen noemen de dag jeudi of jueves.

De naam Jovi is eerder gerelateerd aan John Francis Bongiovi Jr., die Jon Bon Jovi als artiestennaam aannam, dan aan Jupiter.

Reactie van Jan van der Made op 4 November 2018 op 13.48: Onzin, Iovi is de Dativus singularis van Iupiter, (Genitivus Iovis). Niet opgelet bij Latijn?

Reactie van Theodora Besse op 4 November 2018 op 15.22: Terug van weggeweest zie ik diverse reacties:

Dank Wilsam, ik heb het even gecontroleerd in mijn (heuse) woordenboek Tudais-Rumantsch Ladin (Duits-Reto-romaans). In het Reto-Romaans (sinds 1938 de vierde officiële taal van Zwitserland), welke taal het meeste van alle moderne talen op het Latijn schijnt te lijken, is donderdag inderdaad "gövgia" (guvdzja). Ladin is een van de vier dialecten van de taal, want het gebied waar voornamelijk reto-romaans wordt gesproken is het bergachtige Zuid-Oosten van Zwitserland (Graubünden oftewel Grischun). In de loop der eeuwen ontwikkelde de taal zich in verschillende richtingen, doordat de bewoners van de diverse dalen onderling weinig contact hadden. In het Unter-Engadin (Engiadina Bassa), waar ik heb gewoond en gewerkt, werd Ladin gesproken. Ik kende het wel, maar niet goed, en inmiddels is het helemaal weggezakt. Dus donderdag moest ik opzoeken.

Jan, jij weet altijd alles beter dan iedereen en dat zullen we weten ook. Toen ik de Wikipedia citeerde, wist ik al welke riedel ik van jou over me heen zou krijgen, want die heb je hier al eerder op ons losgelaten. Een verontrustend verschijnsel wanneer je steeds hetzelfde gaat herhalen...

Voor mij is de Wiki een onschatbare bron van kennis, waar jij weliswaar je betweterige neus voor wenst op te halen, maar die ik zeer waardeer als gemakkelijk vindbaar en toegankelijk. Dat je daarnaast ook andere bronnen moet raadplegen is mij bekend. Vandaar dat ik altijd diverse bronnen noem onder mijn artikelen.

En dan twijfel je ook nog aan mijn gevoel voor humor. Jouw gevoel voor humor (blurk, gaap enzovoort) deel ik inderdaad niet. Het getuigt van een enorme arrogantie waarmee je een ander alleen maar neerhaalt. En verder zal het me volkomen worst wezen wat je hier wenst te schrijven en met welke hoogdravendheden je hier je algemene ontwikkeling over de rug van anderen meent te moeten etaleren. Nounou, we staan werkelijk perplex!

Susan, je weet dat ik je opmerking als grappig waardeerde. Toch deed de opmerking van Ingrid, die volgens mij niet voor jou was bedoeld, me goed. Dank Ingrid.

Reactie van Jan van der Made op 4 November 2018 op 15.46: Auw een pot en een keteltje

Overleden Reactie van Susan op 4 November 2018 op 16.39

Reactie van Jan van der Made op 4 November 2018 op 18.28: Oh “blurk” heb ik trouwens nooit gebruikt, wat drukt dat uit? Leuk, zo leer ik ‘ns iets nieuws!