Krantenjongens die 's morgens vroeg op de fiets stad of platteland in weer en wind doorkruisen om bij abonnees de krant af te leveren, die zie je niet in Frankrijk. Daar moet je trouwens nog mee oppassen: wanneer Nederland wel eens wat riep in internationaal verband waar Athene zich door gekrenkt voelde dan was de onmiddellijke vergelding: een klacht wegens het toestaan van kinderarbeid in het land der Bataven.

Ondernemend volkje, die Bataven, je komt ze in kleine aantallen tegen vanaf Vuurland tot aan Hammerfest en Spitsbergen en daar tussenin een verhoogde concentratie in de Morvan. Vandaar dat ik via internet de digitale pagina's van het Journal du Centre ook op verre afstand bekijk, om de vinger aan de regionale pols te houden. Vanochtend een artikel over een landgenoot die drie jaar historisch onderzoek heeft gedaan naar de personen achter de 55 namen op het monument in het plaatsje Mhère. Je kunt stilstaan bij al die in steen gegraveerde namen, soms zie je dezelfde achternaam drie, vier, vijf keer staan. Vaders, zonen, ooms, neven? En dat allemaal in één familie? Te veel namen voor dit soort kleine dorpen. Met die verbazing over wat er toen gebeurd is kun je ook meer doen dan stilstaan en even later wat zwijgend doorlopen om door te gaan met de dingen die je doet. Beslist even lezen.