Neen, ouderdomspensioen is geen risicoverzekering: via premiebetaling wordt het pensioen opgebouwd, en de hoogte hangt af van de mate en dus ook duur van premiebetaling in het verleden. 

 Invaliditeitspensioen wordt in hoogte gebaseerd op een regeling waarin geen opbouw via premies voor het verkrijgen van recht op uitkering en de hoogte een rol speelt. Namelijk: als het risico optreedt krijg je het pensioen (grotendeels afhangend van je dan genoten salaris) en dus niet afhankelijk van de duur van de periode dat je in dienst was of gewerkt hebt. Dat maakt het, daarin val ik Starink bij, een risicoverzekering. En volgens hem volgt uit de HR jurisprudentie dan dat een opsplitsing in een privaatrechtelijk en publiekrechtelijk invaliditeitspensioen onmogelijk, althans niet nodig, is. Slechts de aard van de dienstbetrekking op het moment van "invalide" worden is dan bepalend voor kwalificatie als privaatrechtelijk of publiekrechtelijk pensioen.   Mocht dat op dat moment privaatrechtelijk zijn dan acht ik de navolgende invaliditeitsperiode ook van privaatrechtelijke aard voor de splitsing van het uiteindelijk te ontvangen ABP pensioen. Splitsing dient volgens de HR bij ouderdomspensioenen te geschieden naar duur van de opbouwperiodes (wat door sommigen nogal arbitrair wordt geacht, vooral bij eindloonstelsels, maar dat is wat de HR konsekwent als lijn hanteert). Starink maakt echter nog een uitzondering mocht het uiteindelijke ouderdomspensioen niet geheel volgens kapitaaldekking zijn opgebouwd. Hij werkt daarbij een voorbeeld van FPU uit, waarbij deze ten dele uit omslag is gefinancierd. Maar jurisprudentie over die benadering kon ik niet direct vinden.

@Max

 We kunne slechts constateren dat Starink en Belastingdienst (en mogelijk dus ook ABP) er verschillende meningen op nahouden wat betreft de noodzaak van splitsing van in elk geval nabestaandenpensioenen , en mogelijk ook het invaliditeitspensioenen. Je bent waarschijnlijk, gezien wat je hierboven schrijft, niet gebaat bij aantasting van het standpunt van de Belastingdienst wat betreft hun splitsing van je nabestaandenpensioen, zo vermoed ik. Anders zou er een reden zijn een keer naar de rechter te stappen ter toetsing van de beginselen van splitsing.

Hallo, ik heb deze lange draad met veel aandacht gevolgd omdat, ook ik, het allemaal niet zo duidelijk vind voor mensen zonder juridische achter grond. Mag ik jullie mijn recente geschiedenis met het CAK, de CPAM en het wel of niet verdrags rechtig zijn doorgeven ?
Sedert 1983 Officiel uit Nederland vertrokken, hier altijd gewoond, gewerkt, belasting betaald en verplicht sociaal verzekerd kreeg ik op 3/5/17 een AOW uitkering voor de tijd die ik voor 1983 din Nederland heb gewerkt. Na drie maanden werd daar opeens 100 euro per maand op ingehouden.
Verdrags gerechtigd werd mij meegedeeld. Daar ben ik tegen in gegaan. Na 9 lange brieven over en weer, plus telefoontjes werd mijn bezwaarschrift gegrond. Ik kreeg teveel ingehouden geld terug. Mijn bezwaar was gegrond op het bewijs dat ik : in Frankrijk woon ( eigen huis ), inkomen heb ( verhuur van het grootste gedeelte van mijn huis) en belasting betaal. Taxe sur revenue foncieres ) Wat mij toen nog niet duidelijk was en nu wel, is dat deze "Tax" eigenlijk geen belasting is maar sociale zorgen kosten. Daar kwam ik pas achter na een bezoek aan het belasting kantoor. Daar werd het bedrag gespecificeerd, en bleek dat ik in feite een te laag jaarinkomen heb, om belastbaar te zijn maar wel via revenue micro foncieres sociale zorgen kosten betaal. Het woord IMPOT op het formulier is dus eigenlijk fout.
Inmiddels, op 30/4/2018 stuurde het CAK een formulier E 108 naar het CPAM in Nice ( internationale betrekkingen ) en die gooide mij met terugwerkende kracht ( 3/5/17 ) uit de verplichte sociale verzekering. Ik ontving een brief dd 18/6/18 " mon assurance a cesse " en ik moet alles terug betalen over 3/5/17 tot heden. Alleen een nieuw formulier E 121 van CAK kon dit recht zetten. CAK had daar geen zin in maar na veel pleiten ( ik moet een heup operatie ondergaan, afspraak al 3 keer afgezegd ) Stuurden ze dat formulier naar mij op met een begeleidend schrijven dat ik nu vanaf 4/5/18 weer verdragsbijdrage moet betalen. ( 100 euro over 370 AOW ). In diezelfde brief staat een hoofdstuk

" Al verzekerd in het buitenland ? Wij verzoeken U het formulier E 121 ook in te leveren als U al VERPLICHT verzekerd bent in uw woonland. Uw ziekenfonds kan op het formulier 121 uw bestaande verzekering bevestigen. Daarna vragen wij uw pensioenfonds(en) om de verdragsbijdrage niet meer in te houden. "

In dit formulier E 121 komt een zin voor onder 6.3;

" De kosten van de verstrekkingen die worden verleend in het land van de woonplaats komen te onzen ( WIE ?) lasten, tenzij de betrokkene in het bevoegde land woont. "

Die zin heb ik geprobeerd te vertalen in het Frans, want er zijn geen officiele vertalingen meer te vinden van dit formulier E 121. Is sedert 2016 vervangen door S 1. in Europa maar het CAK maakt nog steeds gebruik van dit formulier.
Ik denk dat, als het mogelijk zou zijn, het CAK en het CPAM Nice met elkaar te laten telefoneren ( frans, engels, nederlands) ze er misschien ooit uitkomen, maar waar blijf ik in deze idiote situatie ?
Ik ga natuurlijk weer officieel een bewaar schrift aan vragen maar ben op het moment 0% verzekerd en kan dus ook niet verder met de aanvraag voor een Mutuelle hier in Frankrijk, waarvoor ik via het ACS een cheque van 550 euro heb ontvangen via CPAM Toulon. Ik woon in de Var en ben nu 67 en drie maanden.
Alvast hartelijk dank als iemand de moeite wil nemen mijn relaas te begrijpen.
Vriendelijke groeten,
Thelma Hiskes