In een ander draadje (Pas op met de roepnamen-valkuil! - Nederlanders.fr) heb ik daar al voor gewaarschuwd. Dat ook voor de verzekering de roepnaam problemen kan geven wist ik nog niet, maar voor veel andere formaliteiten (mairie, sociale diensten, parkeren, kentekenbewijs en energieleverancier) gaat het vaak mis. Ik heb al aan de ambassade gesuggereerd om hieraan meer ruchtbaarheid te geven, maar vooralsnog tevergeefs. Dus Nederlanders: gebruik je PASPOORTNAAM (voluit!).

Nou @Nigelle, ik word niet graag met mijn "doopnamen" aangesproken. Vreselijk wat ik meegekregen heb.

Reactie van Peter Jan Nu netReactie wissen

Peter Jan, mis gegokt. Jannigje Dirkje

Vliegtickets zijn ook van die valkuilen. Ik heb ooit 5 minuten voor checkin mijn ticket moeten veranderen omdat Cees en Cornelis echt verschillende namen zijn. Om voor mij onduidelijke redenen kunnen veel Fransen mijn roepnaam niet uitspreken (dat wordt iets van cash of zo), dus in Frankrijk stel ik me voor als Cornelis.

Doorgaans is men in Frankrijjk slordig met namen, als het hun uitkomt uiteraard. (zij lijden aan exactophobie) Als ik erop sta dat mijn namen correct worden opgeschreven, zegt men zoiets als het doet er niet toe, totdat je wel in een situatie komt waar men dit tegen je gebruikt. Zo heb ik vaak gedoe met mijn achternaam, janzen of jansen. Soms moet ik echt bekvechten om mijn naam correct opgenomen te zien. Bij bankrekeningen bijvoorbeeld is dat nogal belangrijk. En ja, als een verzekeringsmij. moet uitkeren, is de kleinste afwijking al voldoende om er onderuit denken te komen.

Had ik met Jacobus en Jaap. Ik ben nu al enkele jaren voor iedereen in Frankrijk Jacobus.

Om nog maar niet te spreken over de uitspraak van mijn achternaam.

Mijn concièrge groet me met Jacobus als ik mijn geleverde pakketjes bij hem ophaal. Ik heb hem nu geleerd "Jacques" te zeggen (op z'n frans want "Jack" is ook weer te engels); Ik vind het allemaal best grappig. Vroeger deed ik dat niet zodat onze woning niet op de belastingwebsite te zien was (want ik betaal belasting als Jacobus). Dat heb ik dat na 37 jaar gecorrigeerd want je moet vanaf dit jaar opgeven dat je daar ook woont anders betaal je de taxe d'habitation en een boete erbij. Mijn vrouw heeft ook doopnamen maar die zijn niet in latijn, gewoon frans, dus voor haar is er nooit verschil geweest. En als ik dan die latijnse namen aan franse beambtes uitleg (of zelfs tijdens mijn maandelijkse bloedprik), dan krijg je een leuk gesprek. Wederzijdse integratie noem ik dat.

Net als zovelen heb ik ook een hekel aan mijn officiële voornaam (Wilhelmus). Marijke trouwens ook (die heet Maria). Als wij op reis gaan, zoals het hoort als Wilhelmus en Maria voelen wij ons een hoogbejaard paar...

En dan mijn achternaam. Als je die, zoals veel Fransen vaak doen, in hoofdletters schrijft is hij door de veelheid van e's en f-en bijna niet te lezen: VAN TEEFFELEN.

En toch is het verstandig om het officieel te doen en zo leef ik in vele officiële Franse stukken voort als Wilhelmus VAN TEEFFELEN. Het went om routinematig de officiële naam te gebruiken, maar leuk is het niet.

Kleine bijkomstigheid van mijn werk: van alle klanten weet ik hun officiële naam, zelfs als ze die voor de buitenwereld verborgen proberen te houden...

Wim

Ben hier inderdaad ook tegenaan gelopen. Ik heb dan geen doopnamen, maar wel 2 voornamen. Mijn 2e voornaam is mijn roepnaam. In Nederland gebruikte ik altijd roepnaam + achternaam, behalve voor officiële zaken zoals rijbewijs en paspoort. Nooit problemen mee gehad. Hier gebruiken echter sommige instanties de volledige naam zoals in het paspoort, terwijl anderen zich baseren op wat je opgeeft. Zodoende zijn er dus inderdaad af en toe problemen als dat niet overeenkomt!

Ik vind het nogal vervelend als ik niet bij mijn roepnaam genoemd wordt, maar sinds die problemen zichtbaar werden heb ik toch maar mijn volledige naam overal opgegeven. Waardoor de automatische systemen mij dus aanspreken bij mijn eerste naam... Het blijft vreemd dat het Franse systeem geen rekening houdt met roepnamen.

(Ongeveer hetzelfde gebeurt trouwens ook bij mijn vrouw, die haar eigen achternaam heeft gehouden. Zij wordt regelmatig aangesproken als "Mevrouw [mijn achternaam]", wat dus niet klopt en ook nog eens moeilijk uit te spreken is in het Frans. De sterke voorkeur voor traditie in Frankrijk heeft af en toe zijn charme, maar in dit geval niet, haha.)

In 1997 is de achternaam en de geboorteplaats van mijn man verkeerd in het belastingsysteem gekomen. We hadden wel de verkeerde achternaam gezien, maar omdat alles aankwam en wij keurig betaalden geen probleem. Maar vorig jaar verkochten wij een stukje grond en dat stond ook op verkeerde naam. Bij de gemeente kwamen we erachter dat volgens het systeem mijn man in Nieuw Zeeland was geboren.  En het is toch echt in Baarle Nassau. 
En nu wij dat formulier van  de occupation moeten invullen staat ons eigendom niet vermeld. 
Zijn nog in conclaaf met de belastingdienst om hun fouten te corrigeren, zodat wij het formulier kunnen invullen. 

Ja, inderdaad, daar moet je voor oppassen. Mijn officiële geboorte naam is Johannes, maar mijn ouders hebben mij altijd vanaf de geboorte Hans genoemd.

Toen wij in Frankrijk kwamen (1978) heb ik een klein probleempje hiermee gehad, maar goed opgelost met mijn paspoort.

Dus, in Frankrijk ALTIJD alles tekenen met je officiële voornaam die in het geboorte register staat !

groeten !!