Algemene regel is dat een taxatie, door een beedigde taxateur of notaris, zo hoog of zo laag kan uitvallen als de opdrachtgever vraagt. Ik heb uit eigen ervaring gezien dat de franse fiscus de taxatie volgt die gemaakt wordt door een nietfranse taxateur. Als de franse fiscus accoord gaat met het verschijnsel 'alsof het een franse erfenis betreft'', zit je goed, de onroerend goed prijzen liggen hier lager dan in NL. Taxatie kost wat, maar als dat je een korting op een aanslag kan opleveren, loont dat. Verder is mijn ervaring dat de franse fiscus vrijwel niets weet van dit soort zaken, ook hun eigen teksten niet begrijpt bij de aangiftes. Dus het advies om eens bij de Impots langs te gaan, werkt niet. Mij werd geadviseerd om alles maar te laten zoals het was (info geprobeerd te halen in 3 verschillende departementen), geen aangifte ervan te doen etc. Ze slaan alleen aan als er een flink bedrag op je franse rekening verschijnt, dan worden ze wakker en willen weten waar dat vandaan komt, en waarom. Advies, zie of je ergens terecht kunt bij een van de bekende nl belastingadviseurs in Fr. Mooier kunnen we het niet maken.

Ik begrijp iets niet.
De successie wordt vastgesteld volgens de Nederlandse regels want het onroerend goed ligt in Nederland. Er kan natuurlijk niet opeens een andere hoogte van de erfenis uit komen.

Is er niet de mogelijkheid de aangifte aan de hand van de aangifte van de notaris te doen?
Er moet toch een afrekening zijn van de Nederlandse successie voor de belasting?
Bovendien geldt in Frankrijk dat een notaris een onroerend goed in Frankrijk taxeert in overleg met de erfgenamen en behoorlijk met de natte vinger, dat is natuurlijk nooit een verkoopwaarde of marktwaarde. Ik heb nog nooit meegemaakt dat de gewone meubels werden opgenomen in de successie en dat daar een bedrag voor stond.

Verder zijn de vrijstellingen veel hoger en de tarieven veel lager in Frankrijk, dus zal er normaal gesproken voor Frankrijk niets meer te heffen over zijn, Frankrijk mag inderdaad heffen na Nederland. De Nederlandse tarieven zijn hoger.

Rob van Schijndel is jurist en gespecialiseerd in Nederlands en Franse belastingaangiftes: https://ma-deuxieme-vie.com/frankrijk/21/1244/0/rob-van-schijndel

Monique Rombouts is ook niet verkeerd als tip; zij kan je wellicht weer verwijzen naar iemand in Frankrijk die de aangifte kan invullen, Rob van Schijndel heeft het meestal heel erg druk en reageert niet altijd snel. Monique is bijzonder vriendelijk en behulpzaam een eerste telefonisch consult is bovendien gratis.
Of anders naar je plaatselijke notaris, die doet in Frankrijk altijd de aangifte namens de erfgenamen.

Wat Edith zegt; voor de Franse fiscus valt niets meer te halen, zij willen enkel een verantwoording voor het ontvangen bedrag. 

Dergelijke aangiftes worden niet bij je eigen kantoor gedaan, daar zit inderdaad geen enkele kennis over deze formulieren. Een erfenis van onder de 50.000 euro uit het buitenland hoeft te worden opgegeven.

In Nederland wordt de waarde van het huis bepaald aan de hand van de WOZ waarde. Die si bekend, dus de waarde van de erfenis lijkt me in Nederland niet zo moeilijk.

Maar zoals gezegd, neem contact op met Rob van Schijndel. Als Judith de enige erfgename is dan is het misschien slim de afhandeling te laten doen door bijv. mevr. Rombouts. (Misschien is dat station al gepasseerd)

Gebruik je wel het juiste formulier trouwens bedenk ik mij nu?
Daar staat dat een notaris verplicht het formulier moet invullen overigens als er sprake is van onroerend goed, dus toch maar eerst naar Monique...

Dank voor de vele reacties.

Ik heb de frankrijknotaris al benaderd, maar die hebben helaas niet op tijd tijd. Had ik van hun bestaan maar eerder geweten, want in ben hier al maanden mee bezig.

Ik heb ook Rob van Schijndel benaderd. Advies: niet aangeven, hoewel dit wel dient te gebeuren, tenzij er in Frankrijk iets verschuldigd is.

Maar daar zit nou juist 't dilemma: pas als je beide belastingbedragen hebt weet je of er ook iets verschuldigd is in Frankrijk. En tevens, zoals terecht al opgemerkt werd, moet je 't natuurlijk kunnen verantwoorden als er opeens een groot bedrag vanuit 't buitenland op je bankrekening wordt bijgeschreven. Niet aangeven is geen optie. De boetes liegen er ook niet om. Ik heb trouwens enige maanden geleden de dienst voor non-résidents al 's benaderd met vragen. Als ze goed georganiseerd zijn (...), zijn ze van deze erfenis dus op de hoogte.

Er zijn meerdere erfgenamen, maar ik ben de enige die in Frankrijk woont en dus tegen dit probleem aanloopt. Er is geen notaris die de boedel afhandelt in Nederland. Die heeft alleen een Verklaring van Erfrecht opgesteld en 't Kadaster afgehandeld.

Jeannette, de Franse fiscus hanteert andere regels dan de Nederlandse om de grondslag te bepalen waarover belasting wordt geheven. Dat is nou juist 't heikele punt. Zo mag je hier bijv. maar maximaal 1500€ aftrekken voor de uitvaart, en geen bloemen etc. Die bedragen maken 't verschil niet, maar een huis tegen marktwaarde en 'n inboedel tegen 5% van het gehele actief maakt 'n héél groot verschil. In Nederland is het tarief wel hoger en is de vrijstelling lager, maar de belastinggrondslag waarover de belasting wordt berekend is veel lager.

Het formulier is wel 't juiste formulier (2705-SD). Het is 'n standaard formulier voor erfenissen in Frankrijk (plus een extra formulier waarop de Nederlandse belasting met de Franse verrekend wordt, 2740-SD). Als er in Frankrijk onroerend goed is, dan is afwikkeling door 'n notaris verplicht (al was 't alleen maar vanwege de eigendomsregistratie in het Kadaster). Maar het o.g. ligt in Nederland.

Misschien kan Mireille Bosscher je helpen? www.bosscher-advies.nl

Precies WIllem, want de tarieven zijn hoger in Nederland en dus valt er voor Frankrijk niets meer te halen.
Maar aangifte is boven de 50.000 officieel wel verplicht in Frankrijk, ook al zal de aanslag 0 zijn. 

Je hebt 1 jaar om aangifte te doen en kunt ook nog om uitstel vragen, zoals gemeld moet een notaris de aangifte doen.

Ik zou niet moeilijk doen over de waarde bepalingen, de grondslag is natuurlijk wat je ontvangen hebt en die waarde is al in Nederland bepaald. Denk je dat de Franse fiscus om een taxatie gaat vragen? En de veilingwaarde van een Ikeabankstel van 10 jaar oud? Er is voor hen niets te halen, dat weet de fiscus ook. Bovendien is een taxatie voor een erfenis nooit de marktwaarde natuurlijk, ook niet in Frankrijk, ik zou me er niet zo druk om maken.

Afijn, ga naar Mireille, inderdaad een goede tip van Janny!

En anders naar je plaatselijke notaris, die kan eerst om uitstel vragen, bij mij heeft de aangifte jaren geduurd.

Jeannette, de tarieven zijn niet per sé hoger maar ánders in Nederland. Het hangt er maar van af (van de hoogte van de erfenis maar ook de relatie tot de overledene bijv.) óf de belasting ook hoger uitvalt. Zo stopt Nederland bij 20% maar in Frankrijk is het hoogste tarief maar liefst 45%. En de schijven zijn erg ongunstig in Franrijk, op 20% zit je zo, véél eerder dan in Nederland (dat heft de gunstige Franse aftrek op).

Een notaris hóeft in Nederland helemaal geen aangifte te doen. De belastingdienst stuurt de erfgenamen 'n aangiftebiljet. Die kun je zelf invullen, of je kunt dat door 'n specialist laten doen (fiscalist/notaris etc). In Nederland bepaalt de notaris (evt. aan de hand van testamenten) wie de erfgenamen zijn en je moet bij hem/haar aankloppen voor 'n Verklaring van Erfrecht die jou als erfgenaam aanwijst (heb je nodig om bijv. toegang te krijgen tot de bankrekening van de overledene maar ook voor tal van andere zaken). De notaris regelt, op verzoek, ook de wijziging bij het Kadaster als er o.g. is. Maar de verdeling van de boedel kunnen de erfgenamen helemaal zelf afwikkelen als ze dat willen. Dit is 'n wezenlijk verschil met Frankrijk waar, naar waar ik geloof, de notaris altijd eraan te pas komt, maar in ieder geval bij o.g. in Frankrijk.

De grondslag is juist níet wat ontvangen wordt. De grondslag is een 'geknutseld' bedrag dat de belastingdienst gebruikt voor berekening van de erfbelasting. Het is het vermogen van de overledene met allemaal zaken die daar bij worden geteld of af worden getrokken. En daar zit tussen Nederland en Frankrijk verschil in. De Franse aanslag kan wel degelijk hoger uitvallen.

Ik denk dat het in ieders belang is geen foute informatie te verstrekken. Ik ben geen expert, helaas, en ervaring met de Franse fiscus aangaande 'n erfenis uit Nederland heb ik ook niet, anders had ik hier geen vragen gesteld, maar wat ik hier hierboven geschreven heb weet ik wel. Heb er al héél veel over gelezen.

Ik moet sowieso 'n voorlopige aanslag indienen hier, want de Nederlandse aanslag is nog niet definitief, helaas, en dus staat het in Nederland te betalen bedrag nog niet vast.

Ik vindt het best Judith, maar als Rob zegt niet aangeven zou ik me niet druk maken.

vraag Mireille of je plaatselijke notaris, meer kan ik er niet meer van zeggen.

Een voorlopige aanslag is niet mogelijk,  uitstel vragen wel.

Ja uitstel is er ook nog zo één die niet eenvoudig is. Er moet ook onderscheid worden gemaakt tussen aangifte en aanslag...

Je moet zowel in Nederland als in Frankrijk binnen de daarvoor gestelde termijn aangifte doen en ook het voorlopige bedrag alvast betalen.

In Nederland kun je bij de Belastingdienst uitstel aanvragen en als dat wordt verleend (met x maanden) moet je je voorlopige aangifte vóór de normale termijn indienen (en het bedrag van de voorlopige aanslag, die je vervolgens krijgt, binnen de daarvoor vermelde termijn betalen, zo niet dan ga je rente betalen). Na het insturen van de definitieve aangifte (plus evt. bijbetaling) krijg je dan de definitieve aanslag opgelegd (en als je teveel hebt betaald een teruggaaf).

In Frankrijk ligt dit ingeval van 'n grensoverschrijdende erfens anders, want iedereen is afhankelijk van wat er in het buitenland gebeurt.

Volgens de dienst des non-résidents die ik maanden geleden benaderd heb, mede met de vraag wat te doen bij uitstel (want dat was in NL al aangevraagd, dus dat zou ook de Franse zijde vertragen), dien je aangifte te doen binnen de daarvoor gestelde termijn (= 1 jaar in dit geval) en die aangfite metéén te vergezellen van betaling (dit werkt dus anders dan in NL), als blijkt dat de - voorlopige - Franse belasting hoger uitvalt dan de - voorlopige - Nederlandse. Alles dat nog niet vaststaat dien je "pour mémoire" aan te tekenen. En vervolgens als de Nederlandse aangifte definitief is (of zoals men letterlijk schreef "quand la succession sera liquidée"), moet je in Frankrijk een rectificatie indienen. Heel gecompliceerd allemaal, allemaal geschat.

Ik heb Mireille gecontact (dank voor de tip Willem!). Het komt blijkbaar vaak voor dat de Nederlandse aanslag nog niet definitief is als de Franse al moet worden ingediend. Zij schrijft in zulke gevallen een veelal brief aan de Franse belastingdienst, met het verzoek om om deze reden geen rente/boete in rekening te brengen. Dat lijkt mij een goed plan. Dit voorkomt ingewikkelde corrigerende toestanden aan beide zijden.

Niet aangeven vind ik geen optie, maar dat had ik al geschreven. Er gaan toch bellen rinkelen bij de instanties als er opeens grote bedragen op je bankrekening worden bijgeschreven (ik denk dan aan bijv. controle op witwaspraktijken, banken hebben ongetwijfeld meldingsplicht). Je hebt aangifte verplichting, zelfs als de aangifte op 0 uitkomt. Kun je tenminste rustig slapen ook.

Correctie: bijbetaling in Nederland (en teruggaaf) gebeurt na het opleggen van de definitieve aanslag, niet bij de definitieve aangifte.

Tuurlijk ik zou ook aangifte doen, maar deze door een notaris laten doen zoals ook staat dat verplicht is.

Le recours à un notaire est obligatoire pour régler certaines successions, en particulier dans les situations suivantes :

• Présence d'un bien immobilier
• Testament
• Donation au dernier vivant
• Contrat de mariage

Mijn notaris heeft wel drie keer uitstel gevraagd, enkel geen probleem.
Je zal ook echt niet de enige zijn die hiermee geconfronteerd wordt.
Wat Mireille je voorstelt is inderdaad een verzoek om uitstel.
Maar goed, je hebt zelf de antwoorden gevonden, veel succes ermee, jammer dat we je niet hebben kunnen helpen.

Het gaat om een erfenis uit Nederland die valt onder Nederlands erfrecht (wat niet hetzelfde is als belastingrecht), met enkel vermogen in Nederland. Een Franse notaris is daarbij niet nodig en voor de boedelverdeling of belastingaangifte een Nederlandse ook niet. En net zoals bij de Franse 'gewone' belastingdienst het geval is, is het maar de vraag wat een 'gewone' Franse notaris weet van erfenissen uit het buitenland. Die heeft ook nog nooit van WOZ gehoord, zou ook 'n huis of inboedel in Nederland niet kunnen taxeren.

Het was trouwens Janny die me Mireille aanraadde. Mes excuses Janny!

Tja ik had dus gehoopt op antwoorden op specifieke vragen van mensen die dit al eens aan de hand hebben gehad. Want, zoals je al zegt Jeannette, ben ik ongetwijfeld niet de enige. Vragen waar ik ondanks al mijn inlezen in deze materie géén antwoorden op gevonden heb.

In ieder geval iedereen bedankt voor al het meedenken en alle reacties.