hallo Dorine,

Grappig..., mijn huis in normandie staat ook te koop en in het weekend van 17 oktober heb ik kijkdagen. Nu is er een zweeds echtpaar geinteresseerd. Het is wel de vraag of ze door covid kunnen komen, maar als het lukt heb ik ze juist aangeboden om er te blijven die week zodat ze huis en omgeving kunnen 'proeven'. Let wel: er is dan nog niks getekend denk ik... Je kunt jouw verhaal dus ook anders lezen. Bedenk wel: ik verhuur wel het huis al 12 jaar dus wat Max zegt over schade, tsja daar betalen ze gewoon de borg voor en ze moeten zelfs ook gewoon huur betalen, die ze overigens terug krijgen als ze het huis besluiten te kopen. Het is ook een teken van vertrouwen....

Ga het dus aan, je merkt nu wat een gedoe het geeft als je bezwaar maakt. Juridisch staat in de compromis de vente onder welke condities ze nog kunnen afzien van de koop. De tien dagen bedenktijd zijn dan in elk geval voorbij dus de koop is definitief. In jouw geval zou een oplossing een borgsom kunnen zijn. Succes

Het huis is nog van jullie en dat blijft zo tot het moment van overdracht. Zij hebben geen enkel recht het al te 'bewonen' en dat ze daar kribbig op reageren komt natuurlijk voort uit begrijpelijk ongeduld. Maar je zit met aansprakelijkheden en wat als ze er niet uitgaan na die week? Niet doen. 

Zeker niet doen , ook geen sleutel geven , wat als er iets gebeurd met het huis. Bent u er zelf ook dan kunt u ze wel te logeren vragen of anders kunt u de deur voor hen open doen als zij de maten van de muren op willen meten. 

Wij hebben dit ook gedaan toen wij ons huis gekocht hebben en de verkopers zijn hier gelukkig mee akkoord gegaan. Het heeft ons heel veel problemen en kosten bespaart. Je maakt hiervoor een Convention d'occupation precaire en in theorie werkt dit prima.

In de praktijk had het tot onze verbazing nogal wat haken en ogen. Wij redeneren dat je je huis altijd aan derden kunt verhuren, waarom dan niet voor een verkoop? Het probleem zit hier in de juridische aansprakelijkheid tijdens de verkoop. Deze verantwoordelijkheid is voor de verkopende partij en wordt in Frankrijk ook verplicht gedocumenteerd. Als de kopende partij voor de datum van de verkoop in het huis woont worden zijn feitelijk aansprakelijk voor de staat tijdens de verkoop maar juridisch gezien is dit nog steeds de verkopende partij. Daarbij heeft de koper nog redelijk lang de tijd om van een koop af te zien, al dan niet met kosten. Als je dit dus toch wil doen zul je dit in iedere geval gedeeltelijk moeten afdekken door bijvoorbeeld de depot de garantie te laten betalen voor ze erin trekken. Maar dit neemt zeker niet alle risico's weg.

De notarissen die betrokken waren bij de verkoop hebben het ook van harte afgeraden en wilde er ook niets mee te maken hebben wat het nog complexer maakt. Hoewel we er erg veel baat bij hebben gehad zou ik het zelf denk ik niet zomaar doen. De koper zal dit ongetwijfeld geneuzel vinden maar met de bedragen, complexiteit en de risico's die er al zijn bij een gewone verkoop van een huis kan ik het niemand aanraden.

Als tip zou ik je kunnen aanraden even contact te hebben met je notaris, deze zal je dit ongetwijfeld ook afraden (anders vrees ik dat je geen goede notaris hebt) Als je ze verteld dat je de notaris hebt geraadpleegd en deze het heeft afgeraden hebben ze er misschien meer begrip voor?

Afgelopen voorjaar keurde ik een woning bouwkundig. De (engelse) eigenaren vertelde me wat hen was overkomen: ze hadden eerder een Belgisch stel als "kopers" gehad. Die koop was feitelijk rond, inclusief CdV, en ze vonden het daarom prima dat de nieuwe kopers een weekje kwamen wonen om aan de woning te wennen. Zelf zouden ze dan elders verblijven.
Het "wennen" leverde op zichzelf geen probleem op, de stemming was opperbest, maar vlak na die week bleek dat het nieuwe stel geen cent te makken had en dus de financiering niet rond kreeg. Kortom, de koop ging niet door, het bleek om een gratis vakantie te gaan. 

Het leverde de verkopers een flinke domper op, en kostte ze ook een paar flessen champagne (de koop werd eerder gezamenlijk gevierd). 

Vlak in de buurt zal toch wel een gite of CdH zijn? Kunnen ze elke dag even langslopen, om te wennen aan de setting van het toekomstige huis. Als ze dat niet kunnen/willen betalen, dan weet je het wel.

Toen ik bericht las, dacht ik meteen: "Gratis vakantie vieren op kosten van een ander." 

Ze moeten gewoon nog even geduld hebben, ook met opmeten, totdat de acte authentique is getekend. En dan ook nog pissig worden, omdat jullie weigeren om hen toe te laten. Moeten jullie niet verhuizen en heb je geen tijd nodig om alles in te pakken en verhuisklaar te maken? En om te zorgen dat het schoon en leeg wordt opgeleverd? Waar moeten jullie dan in die tijd blijven? Kortom, te gek voor woorden!

Je vreest geen kwade bedoelingen, maar dat zou ik nu juist wel doen!

Echt niet doen! Het klopt gewoon niet en u bent nog steeds juridisch eigenaar en ook  al uw spullen staan daar waarschijnlijk nog en mogelijk is er ook nog een financiering beding.

Kortom eerst de overdracht realiseren bij notarism want dat is de eigendom overdracht en dan pas toegang.  U zult niet de eerste zijn die teleurgesteld het nakijken heeft. 

Hou die kopers op zakelijke afstand.

Ha  Dorine,

Een niet verwachte situatie. Je kunt het ook zien als grappig en geïnteresseerd. Ik neem aan dat jullie de toekomstige bewoners al gesproken en gezien hebben. Vertrouw op jullie indruk. Vraag desnoods - dat is wanneer jullie dat nodig achten - een borgsom. Neem er anders gezamenlijk een glaasje op. De nieuwe eigenaren zijn natuurlijk hartstikke nieuwsgierig, ze verheugen zich erop. Gun ze dat.

Natuurlijk heeft iedereen gelijk, die zegt: 'Niet doen!"

Maar toch...ik denk dat jullie jezelf prettiger voelen om het juist wel toe te staan, het is leuk en het voelt goed om iemand ter wille te zijn. Er zijn heel veel meer mensen te goeder trouw dan te kwader trouw. Kom een flink bedrag aan borg overeen, dat ze voor de vakantie moeten storten en als alles goed gaat, wat hoogstwaarschijnlijk het geval zal zijn, stort je de borg terug. Anders niet.

Wim

Ben blij met alle reacties op mijn bericht. Mijn eigen gevoel van "niet doen" wordt hier in grote lijnen wel bevestigd. En ik ga zeker contact opnemen met de notaris. Maar blijft wel de vraag aan iedereen die zegt: niet doen, wat het risico is.Wat zijn de concrete gevaren die je hierdoor zou lopen. Er zijn in het compromis geen ontbindende financiële voorwaarden opgenomen, dat helpt natuurlijk. Maar kopers hebben verzocht om de door de notaris gevraagde aanbetaling van 5% achterwege te laten en dat hebben we ook al toegestaan. Ik hou me aanbevolen voor verdere tips!

Geen aanbetaling, zouden ze dan wel een borg kunnen betalen? Ik zou het niet doen, misschien een lieve buurvrouw/man die ze eventueel kan begeleiden als ze willen meten, maar ik zou ze er niet in laten verblijven 

Oei Dorine dat vrijstellen van de 5% aanbetaling is geen goed teken... en ik herzie mijn eerdere mening dan ook. Er is inderdaad al teveel gebeurd...! Het momentum is voorbij. Liever niet (meer) dus en chagrijn maar even op de koop toe nemen.

De risico's, Dorine, zijn uit verschillende reacties al voldoende gebleken. En nu er ook geen borgsom is betaald, heb je helemáál niets om op terug te vallen. Zeer ongebruikelijk dat er geen 10% (of zoals in jullie geval slechts 5%) als aanbetaling is gedaan. Ik zou daar nooit mee hebben ingestemd.

Nu breekt mijn klomp , geen aanbetaling van vijf procent ? Ongelooflijk ik wist niet dat dit mocht . 

Een aanbetaling is niet verplicht, maar ook ik trek mijn oorspronkelijk advies in. Voor verkopers is het heel erg onverstandig om een aanbetaling achterwege te laten. En dan gaat het niet eens om wettelijke regels, maar om de harde dagelijkse praktijk. De kopers kunnen nu gemakkelijk weglopen van de aankoop (bij voorbeeld na hun gratis vakantie). Formeel zouden ze dan 10% boete moeten betalen en normaal heeft de notaris dat bedrag al op zijn derdengeld-rekening staan in de vorm van een aanbetaling. Beschikt de notaris over het geld, dan zal hij moeten bepalen aan wie de aanbetaling wordt uitbetaald, aan de verkoper of aan de koper. Maar als er geen aanbetaling is gedaan, zal de notaris geen poot uitsteken om dat geld te innen. Dat betekent dat jullie naar een Franse rechtbank moeten, je bent twee jaar aan het procederen om die boete te innen (en het resultaat is niet eens gegarandeerd) en al die tijd kun je het huis niet opnieuw in de verkoop zetten. Kortom, dat doet geen enkele verkoper, die neemt zijn verlies, neemt afscheid van deze 'kopers' en begint opnieuw met het verkoopproces.

Ik hoop dat jullie deze ellende bespaard blijft!

Wim

Dorine, Kun je het nog recht trekken door te zeggen dat jullie, bij nader inzien, zelf de herfstvakantie nog één keer in jullie huis willen doorbrengen en dat ze dan hartelijk welkom zijn om dingen op te meten enzo. Klein leugentje om best wil! En ook vrij plausibel, kost je waarschijnlijk een ritje (het laatste, of één na laatste) extra maar kan veel problemen voorkomen. 

Wij hebben het wel toegestaan , 2 maanden zelfs is goed gegaan , maar het blijft moeilijk inschatten 

Hi Dorine,

Je zegt niet of je nog in het huis woont. Hebben de mensen hun huis verkocht of nog onder compromis? Wat bedoel je met verontwaardigd, keken ze sip of werden ze boos?

Hoe het wettelijk zit, weet ik niet, maar toen wij ons huis kochten waren de eigenaren zeer gastvrij om ons hun huis te lenen voor de opslag van onze spullen( het stond praktisch leeg) Er zat een maand tussen onze verkoop en onze aankoop.

Wij hebben onze spullen verzekerd en de notaris ingelicht en de EDF geregeld vim onze vriezers. Er stonden ook nog wat spullen van hen in het huis. Wij waren regelmatig in en om het hui te vinden ivm aanplant van bomen (het was al begin april) meten en allerlei offertes aanvragen voor de opknapbeurt die het huis nodig had. Wij hebben ook de 5% niet betaald, want dat hadden we niet, het was geen probleem.

Gun ze de tijd om te meten etc want als je daar nog aan moet beginnen als je er net inzit is ook wat. Vraag of ze in een gîte in de buurt willen verblijven en geef de sleutel af aan een buur of de notaris. Als je er zelf nog woont is het helemaal gemakkelijk. Dan komen ze gewoon op visite! succes!

Ik hoop niet dat je de sleutels al gegeven hebt! Dit kan hele nare gevolgen hebben. Niet doen! Hou het zakelijk! Ook niet de sleutels voor opmeten geven, alleen als er iemand ze binnen kan laten (buren) die ook weer afsluiten. Laat ze maar de makelaar bellen dat ze haast hebben en of hij ff de notaris kan porren. ;) 

Dorine, je hebt al geschreven dat je contact zult opnemen met de notaris. Wanneer hij geen bezwaar ziet (mede in verband met het ontbreken van een aanbetaling), dan zou je het eventueel (mét borgsom) kunnen toestaan. Maar ik vermoed dat de notaris toch wel enkele bezwaren zal noemen en dan kun je zeggen dat je de notaris hebt geraadpleegd en dat hij het afraadt. Of dat hij het eventueel goedkeurt onder bepaalde voorwaarden (als jullie er zelf niet meer wonen, wat nog steeds niet duidelijk is).

Ernst, je schrijft dat je er alle begrip voor had gehad, als de verkopers het niet hadden goedgekeurd. Maar in dit geval was er geen enkel begrip. Er is zelfs "wrijving" ontstaan door de weigering van de verkopers, die niet wisten wat de eventuele gevolgen konden zijn. Dat is toch niet normaal?

Dorine: U schrijft al :"mijn eigen gevoel van niet doen" wordt hier in grote lijnen bevestigd.

Blijf bij uw gevoel :) Niwt van afwijken. Kopers en verkopers is vooral bijna altijd een zeer tijdelijke relatie.