Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

|| PLAATS BERICHT || P LAATS ADVERTENTIE ||

Tess als mama? advies en tips gevraagd

Tess (zie eerder) wordt in mei drie jaar. Tess is aan de prikpil en moet begin maart weer ingeënt worden. We willen graag een keer een nestje, maar hebben geen ervaring. Ik denk dat dit ongeveer de goede leeftijd is om naar een vrijer te gaan zoeken, maar miesschien moeten we nog een jaar wachten? En hoe vind ik de juiste papa? Tess is (vast) niet raszuiver, maar is voor een groot deel border collie, dus een actieve hond. Ik zou graag jullie ervaringen en adviezen horen.

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van craps marcel op 24 Februari 2013 op 16.37

dag, ik heb één keer puppies gehad, het was heel veel werk en verantwoording, maar het was ook heel mooi. Ik deed het omdat ik voor de eerste keer een jonge, psychiesch gezonde teef had overgenomen, de 2 voordien waren ongelukkig in hun vroeger leven en beide gesteriliseerd. dus dacht ik een keer egoïst te zijn om ook eens puppies te hebben, en voor Alfa was het natuurlijk heel mooi. ik zeg egoïst want er is zoveel hondenmiserie op dit planeet, de azielen zitten proppevol, veel honden hebben niet eens wat men een hondenleven noemt.

ik heb alles zo gedaan als het hoorde : Alfa is een Weimaraner van Amerikaanse pedigree, dus wilde ik een Amerikaanse vader en niet een Duitse of een van de Franse stam, andere onderrassen, geven ze toch ook een L.O.F. (livre origine france). met haar eerste lief in Rotterdam lukkte het niet, Alfa vond hem niet leuk, en ik wilte zeker weten geen verkrachting. Haar tweede lief was in Antwerpen, en verhuizde dan naar Setubàl vlakbij Lisboa. Daar werd ze tenslotte zwanger, het waren prachtige vakantie, mooie tijd met de pups, en dan begon het : HET VINDEN VAN GESCHIKTE BAASJES, het doet nu nog pijn in mijn hart, ..... dus denk er eens goed over naa .... Vanessa, de dochter van Alfa, was nooit moeder, wat spijtig is maar beter een niet-moeder als mss 12 ongelukkige meer. geniet van je hond ! de groeten, marcel

Permalink Antwoord van Ine op 24 Februari 2013 op 19.31

Marcel, dank je voor je reactie. Ja het lijkt me ook heel moeilijk afscheid nemen van de pups. We willen er één zelf houden, en dan één voor het baasje van de reu, maar inderdaad het zou een probleem kunnen zijn. We zijn nog niet zeker of we dit willen en daarom vraag ik dus om ervarinegn van anderen.

Permalink Antwoord van José van Haren op 24 Februari 2013 op 19.14

Hallo, ik ben de eigenaar van Keetje, Bric en Brac, alledrie teefjes en heb ook overwogen nakomelingen met één van hen te hebben. Keetje heeft echter sinds haar geboorte aan afwijking aan haar achterpoot en cairnterriers hebben kans op ontwikkeling van levershunt en dat moet eerst getest worden bij de pups. Wat mij het allermoeilijkste leek was het vinden van geschikte baasjes voor de pups en hier in Frankrijk heb ik daar niet zoveel vertrouwen in en nog moeilijker: afstand doen van de pups, waar je in de 8 tot 10 weken dat ze bij je zijn toch aan gehecht raakt. Dus ik ben zo egoïstisch geweest om het niet te doen en heb ze alle drie laten steriliseren. Succes met het nemen van de beslissing.

Ik meen dat als je een Franse reu uitzoekt, de eigenaar als vergoeding het recht heeft om 1 pup uit het nest te kiezen. groet, josé

Permalink Antwoord van Ine op 24 Februari 2013 op 19.31

Hoi José, we hebben het steriliseren en de beslissing dus uitgesteld, maar we zijn nog steeds niet zeker. Om te beginnen hebben we nog geen reu gevonden, dat hoeft beslist geen rashond te zijn, maar wel een dier dat lief is en ongeveer even groot als Tess. Ik ben best bereid om een maand of drie niet mobiel te zijn om voor de pups te zorgen en we wonen ook zo dat er voldoende ruimte is, binnen en buiten, dus nu zou het kunnen. Het vinden van een goed thuis voor de pups kan inderdaad een probleem worden al hoop ik dat ik er voor drie al een heb.

Permalink Antwoord van José van Haren op 24 Februari 2013 op 20.02

Wellicht komen er nog meer reacties waar je iets aan hebt om een goede beslissing te nemen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je het graag wilt hoor en Tess is een mooi dier en ze ziet er gezond uit. Ben je ook voorbereid op alle kosten die je moet maken voor de pups, je weet niet hoeveel ze gaat werpen en ik neem aan dat je ze wilt laten chippen en enten en dat loopt aardig op. En stel dat ze maar 1 pup werpt, die mogelijkheid zou je ook met de eigenaar van de reu moeten bespreken, want ik neem aan dat je die ene pup dan wilt houden?

Permalink Antwoord van janna c. van der stelt op 25 Februari 2013 op 8.41

Leuk vooruitzicht! Ik heb een aantal jaren gefokt met fox-terriërs en het is een hoop werk, weet waar je aan begint, maar nu ik erop terugkijk, waren het fantastische maanden. Er zijn enkele feiten waar je niet omheen kunt: 1. Drie jaar is ok voor een eerste nest maar ik zou er zeker niet langer mee wachten. En gezien de hond hormoonprikken heeft gekregen, is het beter één loopsheid zomaar voorbij te laten gaan voordat je haar laat dekken. De hormonen nog aanwezig in haar systeem kunnen voor de pups schadelijk zijn. Vraag advies aan de dierenarts! De beste leeftijd is waarschijnlijk rasafhankelijk maar ik ben gestopt met fokken op de leeftijd van 5 jaar waarbij alledrie de foxjes het eerste nest tussen 2 en 3 jaar hadden en het tweede tussen 4 en 5 jaar. En dat is meer dan voldoende, het vraagt heel veel van die beestjes. En 2. zoek alvast de toekomstige eigenaars uit, ik neem aan dat je in Frankrijk woont en je weet hoe ze hier tegenover dieren staan. Je kunt ook de toekomstige eigenaars in Holland zoeken, van de in totaal 14 pups die ik het gehad, zijn er 10 naar Holland gegaan. Het is bij de wet verplicht nu om de pups te laten inenten en chippen voor ze aan hun nieuwe eigenaars te overhandigen. Ook moet je in de eventuele advertenties voor de pups, het chipnummer van de moeder vermelden. Het is al met al een kostbare zaak, zowel financieel als op het vlak van zorg en tijd maar voor mij tenminste, echt de moeite waard! Maar het beste is echt om erover te praten met de dierenarts, hij kan ook helpen bij het vinden van nieuwe baasjes voor de pups.

Sterkte

Janna

Permalink Antwoord van Ine op 25 Februari 2013 op 12.10

Janna, dank je voor je reactie. Ik wist niet dat je eerst een periode moest wachten voor de zwangerschap. Hoe houd je eigenlijk de vrijers weg? We willen toch liever geen pups van de behanger of de postbode :). Er komen hier zelden honden op het terrein maar dat zou kunnen veranderen als Tess loops is. Ze is gewend vaak alleen rond het huis te rennen.

We wonen inderdaad in Frankrijk en sommige Fransen gaan niet leuk om met dieren, maar ik ken ook wel goede dierenliefhebbers. Ik heb nog geen aspirant eigenaars gevonden. Is het niet lastig een hondje dat in Frankrijk gechipt is naar Nederland te brengen? Moet het dan opnieuw?

Ik weet dat het duur is. Ons eerste bezoek met Tess aan de dierenarts was meteen €300. Zij was nog nooit bij een dierenarts geweest (maar we kregen haar ook helemaal voor niets).

Ik ga volgende week met onze dierenarts overleggen.

Permalink Antwoord van janna c. van der stelt op 25 Februari 2013 op 12.42

Ha ha, vrijers weghouden is heel lastig! Het beste is haar goed in de gaten te houden want een loopse teef is maar op één ding uit, gelukkig alleen tijdens het tweede deel van de loopsheid (vanaf ong. 8 dagen tot het eind). Een van mijn foxjes is het haast gelukt om door de spijlen van het hek heen te vrijen met de buurhond, ik was er nog net op tijd bij maar ze draaide haar kontje tussen de spijlen en de buurhond wist precies wat van hem verwacht werd. En dat terwijl ze normaal gesproken al vuur spuwde als hij maar naar haar keek! Hun primitieve instinct neemt helemaal de overhand en je moet echt heel goed op ze letten! Het zijn maar hondjes en die volgen hun instinct volledig. En ik ben het helemaal met je eens, ik woon als sinds 1974 in Fr en ken eigenlijk meer mensen die gek op hun dieren zijn dan omgekeerd, natuurlijk zijn er goede baasjes hier, je moet ze wel goed uitzoeken natuurlijk!

Hou me op de hoogte

Janna

Permalink Antwoord van Brittany op 26 Februari 2013 op 9.20

Dag Janna,

Ja hoor ik herken dat meteen. Mijn Cocker Spaniel teefje Indra was loops. Er waren 3 reutjes en ze zat dus tijdens die paar dagen in een heel groot "enclos". Ze mocht er enkel uren uit en dan gingen de reutjes in het "enclos". Ik deed haar ook altijd een babyluierbroekje aan. gewoon een gaatje knippen voor het staartje (die spéciale broekjes die men verkoopt bijten de reutjes zo stuk. Ze zat dus in het enclos met een hekje en twee haken aan beide kanten om het hek dicht te houden. En wat zie ik? Met één beweging scheurt ze de luier stuk aan een van de twee haken van het hekje. met haar snuit duwt ze een van de twee haken naar boven, zet haar poot ertussen en draait zich om. Ik was net op tijd. Indra heeft meerdere keren puppys gehad. Een geweldige moeder voor haar kinderen. Zoals je zegt, heel veel werk en zelfs als je prachtige rashonden hebt die makkelijk een goed huis vinden wordt je er financieel echt niet beter van.

Permalink Antwoord van Sandra op 22 Maart 2013 op 11.29

Een pup exporteren naar een ander land is geen enkel probleem en de chip wordt gewoon in zijn/haar nieuwe woonlang geregistreerd. Wel moet je rekening houden met de leeftijd waarop een pup het lan in mag. In de meeste landen is dat vanaf 3 maanden maar sommige zelfs pas met 4 maanden en uiteraard moeten deze pups dan volledig gevaccineerd zijn én een rabies enting hebben die minimaal 3 weken voor vertrek is geplaatst.

Een pup vaccineren en chippen voor de eerste keer kost ongeveer 65 euro per pup en dat is inclusief de registratie van de chip.

Als je Tess wilt laten dekken zou ik haar wel grondig qua gezondheid laten nakijken en liefst ook een foto van haar heupen (en ook van de aanstaande vader) om zo zeker mogelijk te zijn van gezonde pups; Je hoopt namelijk toch dat pupkopers ook minstens 10/12 jaar plezier van hun pup zullen hebben.

Houd er rekening mee dat veel honden in Frankrijk echt als werk of waakhond worden gehouden en een border zal dus al snel zijn leven in en rond de stal slijten en niet gezellig zoals wij gewend zijn naast ons op de bank liggen ! Een geschikte baas vinden is dus het moeilijkste ! Realiseer je dus voordat je beslist haar een nest te laten krijgen, of het is omdat jijzelf het leuk vindt om een keer een nest pups te hebben ?

Want bedenk ook dat het ook altijd een risico voor de moederhond meebrengt en niet elke bevalling van een leien dakje gaat ! Ik ben zelf fokker dus ik snap dat het heel leuk is om pups te hebben maar soms is het ook heel verdrietig en moeilijk als je pups verliest of zelfs de moederhond tijdens de bevalling! Iemand die een nest wil omdat hij/zij zelf een nieuwe pup wil adviseer ik ook altijd om dan maar beter elders een pupje te halen dat geeft de minste zorgen ;-)

Succes in elk geval !

Permalink Antwoord van Ine op 22 Maart 2013 op 16.22

Beste Sandra, dank je voor antwoord. We hebben besloten om Tess toch maar weer gewoon de prikpil te geven. We hadden een kandidaat vader gevonden en wat mensen die een pup wilden, maar de dierenarts vond papa te groot voor Tess. en omdat we geen andere vrijers van haar postuur kennen is het plan voorlopig en misschien wel definitief van de baan. Niettemin is het heel nuttig om zo veel mogelijk informatie te hebben over de consequenties van een nest.

Permalink Antwoord van Brittany op 23 Maart 2013 op 11.21

het maakt een groot verschil of Tess een rashond is of niet. Heeft ze een stamboom? Is ze geconfirmeerd? Als dat zo zou zijn is het eenvoudig om een "etalon" te vinden. Iedere vereniging in Frankrijk biedt ze aan ter dekking. Er bestaat een Borde Collie club in Frankrijk. Als de "saillie" lukt, (soms wil ze niets weten van de reu en moet er een andere komen) duurt de zwangerschap 63 dagen. Als ze echt zwanger is vul je een formulier in dat je kunt downloaden op de site van de SSC (Société Centrale Canine) Certificat de "saillie" Vanaf dat moment kan je op verschillende sites je toekomstige puppy's aanbieden. Je laat ze dan reserveren. Ik heb altijd een echographie laten maken om te zien hoeveel er op komst waren. Maar soms zijn het er meer dan ze konden zien!

Voor de saillie: De saillie vindt plaats ten huize van het teefje (en niet andersom) Als het de eerste keer voor haar is blijf dan in de buurt, want ze schrikt. Het reutje en het teefje zitten rug tegen rug. Je moet haar dus in het begin stevig vasthouden, omdat ze zou inscheuren als ze probeert los te komen. Het geheel duurt ongeveer 20 minuten, daarna komt het reutje los en gaat ieder weer zijn eigen weg.

Aan het eind van de zwangerschap begint ze vaak allerlei doeken, naar een bepaalde plaats te slepen. Zoek een goede rustige plaats uit, waar niemand komt, want na de bevalling bewaakt ze haar puppys en mag niemand, behalve zijn baasje, in de buurt komen. Koop een " boite de mise bas" Leg daar een goede zachte onderlaag in en daaroverheen van die wegwerp "alezes" 90X60 die je na de bevalling kunt verschonen. Zorg dat de plaats goed verwarmd is.Iets meer dan normaal dus ongeveer 23° Houdt haar in de gaten.

Je kunt haar temperatuur opnemen. Vlak voor de bevalling wordt die opeens tussen 1 en 2° lager.

Blijf bij haar. Ze zal wat nerveus zijn in het begin. Ze doet alles zelf . Bijt de navelstreng door.Likt de pup schoon. Als ze is gaan liggen, neem voorzichtig de pup, droog hem af en kijk of ogen en neus schoon zijn en leg hem terug. De volgende komt tussen 10 en 30 minuten later. Kijk goed uit dat ze niet op de puppys gaat liggen tijden de bevalling. Later kijkt ze uit, maar tijdens de bevalling kan dat gebeuren. Als alle puppys er zijn en ze gaat rusten, neem ze een voor een op en weeg ze op een huishoudweegschaal of afhankelijk van de maat op een personenweegschaal (je gaat zelf op de weegschaal staan met de pup in je armen.) geef ze meteen ook een bandje met een kleur aan een van de pootjes en een naam. Ieder jaar heeft een andere letter Dit jaar is het de letter I. Als de puppies geboren zijn maak je een "déclaration de naissance" download op de site SCC . De puppys kunnen hun moeder verlaten als ze op zijn minst 2 maanden oud zijn. De eerste maand is het alleen het heel goed schoonhouden van hun "enclos" en zorgen dat het warm genoeg is. Maar de tweede maand beginnen ze heel geleidelijk aan ander eten (speciaal voor puppys) te eten. Ze beginnen nu ook te lopen en overal aan te bijten (schoenen, snoeren, noem maar op) Ik had een heel groot "enclos" waar ze niet uit konden, maar hun moeder wel. maar als ze kunnen ontsnappen bijvoorbeeld als je het enclos schoonmaakt zijn ze zo snel als water. Vreselijk leuk, maar een heel gedoe. Opletten dat ze allemaal genoeg eten ook. Dus ze wegen zo nu en dan. Het is vreselijk schattig, maar best veel werk. De eigenaar van de reu heeft na de geboorte recht op ofwel de prijs van 1 pup ofwel een pup. Hij heeft de eerste keus.

Het eerste deel is dus vooral als het een rashond is. Anders kun je altijd proberen via bijvoorbeeld "Le bon coin" een reutje van ongeveer hetzelfde ras te vragen. Er zijn verder dan geen andere formaliteiten dan wat je samen afspreekt. De verkoop kan dan ook via dezelfde site. Ik heb er zelf enkele geplaatst via die site en ze zijn heel goed terechtgekomen.

De prijzen liggen dan veel lager natuurlijk, terwijl de kosten niet veranderen en het werk ook niet. Maar "quand on aime on ne compte pas". Ik heb er zelf wel eens een weggegeven omdat de mensen er zo graag een wilden hebben en daar het geld niet voor hadden.

Om te voorkomen dat mijn puppies niet goed terecht zouden komen, heb ik steeds een contract opgemaakt en een gidsje gegeven, waar alles in stond. Men kwam dan een pup uitzoeken, die reserveerde ik dan. Ik gaf het gidsje mee en als ze na een week overdenken nog steeds de pup wilden, liet ik ze het contract ondertekenen, waarin stond dat ze beloofden er goed voor te zorgen, alle medische verzorging (inenting etc) bij te houden en de hond nooit weg te geven of door te verkopen. Dat ze mij als eerste moesten benaderen opdat ik de hond herplaatste. Ik hield eens per jaar een reunie met alle eigenaren van mijn puppies, we aten dan ergens en ik beantwoordde alle vragen. Zo wist ik precies waar ze waren en hoe het met ze ging. De honden kwamen mee op de reunie. dat was altijd vreselijk leuk.

Ik heb nu nog steeds contact met de meesten. Ik ben opgehouden. Het ene teefje is overleden en het tweede, die nu 6 is, is gesteriliseerd. Ze heeft 2 keer Puppies gehad, maar steeds met de keizersnede omdat ze zelf niet kan bevallen. Dat wordt te gevaarlijk voor haar nu.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en een beetje inzicht hebt in wat het is en hoe het in zijn werk gaat.